Sukcesy i porażki reformy systemu pieczy zastępczej

Abstract

Od pierwszych lat XXI w. w Polsce wprowadzana jest reforma systemu opieki zastępczej. Chociaż głównym celem było zlikwidowanie placówek opiekuńczo-wychowawczych i zastąpienie ich pieczą rodzinną, to nie udało się tego w pełni osiągnąć. Mimo intensywnych wysiłków w pracy z rodziną, dzieci nadal kierowane są do pieczy zastępczej. Wciąż brakuje wystarczającej liczby rodzin zastępczych. Artykuł ma na celu ukazanie problemów istniejących w systemie instytucjonalnej opieki nad dziećmi. Wskazano na nieefektywną pracę z rodziną jako główną przyczynę utrzymującego się zapotrzebowania na opiekę instytucjonalną. W artykule zarekomendowano propozycję nowego podejścia do wsparcia dziecka i rodziny. Jako kluczowe wskazano wykorzystanie narzędzi do szacowania ryzyka umożliwiające planowanie skutecznych interwencji. Zwrócono uwagę na konieczność wprowadzenia krótkoterminowych programów o udowodnionej naukowo skuteczności.

Since the early years of the 21st century, a reform of the foster care system has been introduced in Poland. Although the main goal was to abolish foster care facilities and replace them with family care, this has not been fully achieved. Despite intensive efforts to work with families, children are still being sent to foster care. There are still not enough foster families. The article aims to show the problems existing in the system of institutional care for children. It points to ineffective work with the family as the main reason for the continuing need for institutional care. The article recommends a proposal for a new approach to child and family support. The use of risk estimation tools enabling the planning of effective interventions was identified as key. The need for short-term programs with scientifically proven effectiveness was noted.