Economic growth in the EMU before and after 1999

This paper deals with economic growth in the Eurozone before and after 1999. The economic integration process led to the finalizing of initiatives that started at the end of the 1950s with the Rome Treaty and Coal&Steel Community. The introduction of the euro in the 1999 affected countries that substituted their national monies for the common currency. A question emerges; whether this last step in economic integration contributed in any manner to changes in the pace of accumulation of national wealth? The literature on growth offers a wide pattern of factors that could be responsible for GDP developments. Some of the most prominent factors were present in the focus group due to the EU’s membership and euro introduction. Trying to answer the question about growth effects in the Eurozone, a simple statistical test for mean equality in two populations (with normal distribution) was employed. The weighted average GDP per capita growth rate was tested to examine if it was statistically different in the Eurozone before and after 1999. It turned out that it was not justified at a p=0.05% confidence level to reject the hypothesis that average growth rates were not statistically different. Concluding on this result calls for the following interpretation. Introducing the euro in 1999 did not contribute in a significant manner to changing the average growth rate in the EMU. However, having a common currency in operation may have seemed neutral for economic growth at that time. Referring to the literature allows us to claim that postulated gains to economic growth materialized at earlier stages of integration. The real effects of the euro seem to have a much more subtle nature.

Artykuł podejmuje zagadnienie wzrostu gospodarczego w Europie przed i po roku 1999. Procesy integracji gospodarczej doprowadziły bowiem do ukoronowania wysiłków zapoczątkowanych w końcu lat 50. ubiegłego stulecia Traktatem Rzymskim oraz Wspólnotą Węgla i Stali wprowadzeniem wspólnego pieniądza. Zakres badania to grupa krajów, które zastąpiły swoje waluty narodowe przyjmując euro w 1999 roku. Powstaje pytanie, czy ten ostatni krok w integracji gospodarczej przyczynił się do osiągnięcia istotnych zmian w zakresie tempa akumulacji bogactwa narodowego. Literatura przedmiotu oferuje szeroki zestaw czynników, które mogą być odpowiedzialne za wzrost PKB. Niektóre z czynników podawanych za najistotniejsze były obecne w badanej grupie krajów w związku z faktem członkostwa w Unii Europejskiej. Szukając odpowiedzi na postawione pytanie o efekty w zakresie wzrostu gospodarczego wykorzystano prosty test statystyczny dla wartości średniej w populacjach o rozkładzie normalnym. Sprawdzono, czy średnia ważona stopa wzrostu PKB na mieszkańca w strefie euro była istotnie różna przed i po wprowadzeniu wspólnej waluty. Okazało się, że nie można było odrzucić hipotezy zerowej, głoszącej, że średnie stopy wzrostu PKB (w ujęciu per capita) przed i po roku 1999, w grupie objętej badaniem, nie różniły się istotnie od siebie. Oznacza to, że wprowadzenie unii monetarnej nie przyczyniło się do istotnych zmian w zakresie tempa wzrostu gospodarczego strefy euro. Interpretując powyższe wyniki można wskazać na neutralność wspólnego pieniądza. Oprócz tego, odwołania do literatury przedmiotu pozwalają sądzić, że postulowane korzyści w zakresie wzrostu gospodarczego zmaterializowały się już na wcześniejszych etapach integracji. Realne efekty wprowadzenia euro wydają się mieć o wiele bardziej subtelny i długofalowy charakter.