Decyzja o zezwoleniu na lokalizację obiektów budowlanych w pasie drogowym jako źródło prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane

Abstract

Opracowanie dotyczy problematyki interpretacji art. 3 pkt 11 pr.bud. Przepis ten definiuje pojęcie „prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane”. Literalne brzmienie tego przepisu może wskazywać, że prawo takie może wynikać tylko ze stosunków cywilnoprawnych. Niniejszy artykuł udowadnia jednak, że taka interpretacja jest nieprawidłowa. Autor wykazuje, że również akt administracyjny taki jak zezwolenie na lokalizację w pasie drogowym obiektu budowlanego (uregulowanego w ustawie o drogach publicznych) może być samodzielnym źródłem prawa inwestora do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

The article presents the problem of the interpretation of art. 3 point 11 of the polish Construction Law act. Abovementioned provision statues the definition of the notion of “right to use the real property for construction purposes”. Literal wording of art. 3 point 11 may seemingly indicate that this right may be arised only from private (civil) law’s legal relationships. This paper aims to indicate that such interpretation of the art. 3 point 11 of the Construction Law act is incorrect. The author proves that the administrative act like the permit for building structures localisation in the road lane (statued in the Public Roads Act) may be considered as independent source of the investor’s right to use the real property for construction purposes.