Z porównania elementów konstrukcyjnych struktury podatku, ustaw o podatku od spadków i darowizn polskiej i niemieckiej można wyprowadzić następujące wnioski: – ustawa niemiecka – odmiennie niż polska – pozwala na zaliczenie na wniosek podatnika podatku od spadków i darowizn zapłaconego przez obywatela niemieckiego za granicą, – niemiecka ustawa przewiduje wcześniejszy niż polska moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku nabycia przez dziedziczenie – jest nim chwila otwarcia spadku, – ustawa niemiecka nie przewiduje instytucji ponownego powstania obowiązku podatkowego, – w niemieckiej ustawie nie obowiązuje, tak jak w polskiej, szerokie zwolnienie podmiotowe, a w przypadku nabycia przedsiębiorstwa (aktywów obrotowych) także nie zawsze przewiduje się zwolnienie całkowite, a warunki zwolnienia są ostrzejsze niż w ustawie polskiej, – w niemieckiej ustawie o podatku od spadków i darowizn w zróżnicowany sposób, uwzględniający nie tylko zaliczenie do grupy podatkowej, zostały określone progi kwot wolnych od podatku, – zwolnienia aktywów emerytalno-rentowych przewidziano w ustawie niemieckiej, a nie jak w rozwiązaniu polskim – w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, – niemiecka ustawa o podatku od spadków i darowizn przewiduje odmienne instytucje prawne niemające miejsca w ustawie polskiej, takie jak odroczenie czy umorzenie podatku, – w obu ustawach inaczej zostały uregulowane obowiązki instrumentalne; jak się wydaje ustawa niemiecka nie jest w tym zakresie tak rygorystyczna jak polska, a zeznanie podatkowe i zgłoszenie podatkowe w ustawie niemieckiej nie oznaczają tych samych instytucji prawnych co w ustawie polskiej. Generalnie jednak rzecz ujmując, korzystne dla podatników podatku od spadków i darowizn w Polsce jest rozwiązanie obejmujące zakresem przedmiotowym tego podatku wszelkich (w zasadzie) przypadków nieodpłatnego nabycia własności rzeczy i praw majątkowych.

From the comparison of the structural elements of the tax structure, the Polish and German inheritance and donation tax acts, the following conclusions can be drawn: – the German law – unlike the Polish law – allows for the recognition of inheritance and donation tax paid by a German citizen abroad at the taxpayer’s request, – the German act provides for an earlier tax point in the case of acquisition by inheritance than in Poland – it is the moment of opening the inheritance, – German law does not provide for the institution of re-emergence of the tax obligation, – in the German act, there is no broad subjective exemption, as in the Polish one, and in the case of the acquisition of an enterprise (current assets), it does not always provide for a full exemption, and the conditions for the exemption are stricter than in the Polish one, – in the German Act on inheritance and donation tax in a different way, considering not only classification to the tax group, thresholds for tax-free amounts have been defined, – the exemption of pension assets is provided for in the German law, and not, as in the Polish solution, in the Personal Income Tax Act, – the German Act on Inheritance and Donation Tax provides for different legal institutions that do not exist in the Polish law, such as deferral or remission of tax, – instrumental obligations have been regulated differently in both acts, it seems that the German law is not as strict in this respect as the Polish one, and the tax declaration and tax declaration in the German act do not mean the same legal institutions as in the Polish act. Generally speaking, however, beneficial for taxpayers of inheritance and donation tax in Poland is a solution that covers all (in principle) cases of free acquisition of property and property rights.