Przeglądanie według Temat "trzeci sektor"
Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Cross-sectoral cooperation in order to solve social problems(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Szluz, Beata; Matulayová, Tatiana; Pešatová, IlonaCelem jest stworzenie interdyscyplinarnego forum wymiany myśli na temat partnerstwa międzysektorowego na rzecz rozwiązywania problemów społecznych. Problematyka: 1. Współpraca międzysektorowa w procesie integracji społecznej osób: niepełnosprawnych, chorych psychicznie, ubogich, starszych, uzależnionych, doświadczających przemocy, bezdomnych itd. 2. Partnerstwo międzysektorowe na rzecz rozwiązywania problemów rodziny (rodzina w ponowoczesnym społeczeństwie). Współpraca służb socjalnych z instytucjami edukacyjnymi. 3. Partnerstwo międzysektorowe na rzecz rozwiązywania problemów rynku pracy. 4. Formowaniu partnerstwa pomiędzy podmiotami działającymi na rzecz rozwiązywania problemów społecznych. Partnerska rola władz lokalnych, organizacji pozarządowych oraz sektora prywatnego. Uwarunkowanie współpracy międzysektorowej. 5. Formy współpracy międzysektorowej – perspektywy dla organizacji pozarządowych w kontekście ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Wolontariusz – sprzymierzeniec czy konkurent? Wolontariat biznesu. 6. Współpraca organizacji pozarządowych z sektorem publicznym oraz prywatnym na przykładzie wybranych projektów współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej. 7. Trzeci sektor a ekonomia społeczna. Budowanie współpracy na rzecz rozwoju ekonomii społecznej, a także ukazanie dobrych praktyk w obszarze partnerstwa międzysektorowego. Partnerstwa ponadnarodowe.Pozycja Państwo, rynek i trzeci sektor w polityce migracyjnej. Przykład systemu kształcenia zawodowego w Danii(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Wetoszka, PiotrCelem rozważań w artykule jest wykazanie na przykładzie duńskiego systemu kształcenia zawodowego, że interwencje państwa dla realizacji celów polityki edukacyjnej i migracyjnej odbywają się na styku różnych polityk społecznych i mogą być podporządkowane potrzebom sektora prywatnego. Przedmiotem analizy są reformy duńskiego państwa opiekuńczego po 2008 r., tj. po początkowych latach globalnego kryzysu finansowego. Wiodącą metodą badawczą jest studium literatury przedmiotu dotyczące duńskiego systemu kształcenia zawodowego (w tym raportów komórek rządowych) oraz analiza zagregowanych danych o rozmiarach i strukturze emigracji oraz reformach rynku pracy (baza LABREF). Przeprowadzone w Danii reformy oddziaływały zarówno na stronę popytową (przedsiębiorcy, oferujący staże w systemie dualnym) i podażową (uczestnicy szkoleń, przyszli pracownicy). Reformy przyjęły formę głównie bodźców negatywnych dla strony podażowej, związanych z przyjętą strategią zaostrzania kryteriów przyjmowania imigrantów i ich rodzin oraz silniejszego wiązania prawa do pobytu z obowiązkiem kształcenia się. Pracodawcom, reprezentującym rozdrobiony sektor prywatny, państwo udzieliło wsparcia w formie subsydiowania miejsc pracy. Charakter interwencji państwa można wyjaśnić tradycją autonomii sektora prywatnego w kraju (i pośrednią, mediatorską rolą państwa) oraz jego trudną sytuacją w czasie kryzysu lat 2007–2008. Wzmożona kontrola napływającego kapitału ludzkiego jest konieczna dla zapewnienia sektorowi prywatnemu podaży kwalifikacji niezbędnych do produkcji na eksport. Silna pozycja sektora prywatnego w duńskiej gospodarce jest także jednym z czynników tłumaczących, dlaczego podmioty trzeciego sektora, w tym uniwersytety ludowe, pełnią ograniczoną rolę w oferowaniu usług edukacji zawodowej.Pozycja Źródła finansowania organizacji pozarządowych w Polsce – na przykładzie województwa podkarpackiego(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Pitera, MonikaRealizacja zadań administracji publicznej przy współpracy z trzecim sektorem powinna realizować zapotrzebowanie społeczne na konkretny rodzaj usług. Jednak w obecnej gospodarce również organizacje pozarządowe jak przedsiębiorstwo do funkcjonowania i realizowania własnej misji potrzebują zasobów finansowych. Najłatwiejsze środki pozyskiwane są od własnych członków, lecz nie wystarczają na realizację celów statutowych. Innym rozwiązaniem bywają dotacje publiczne, jak i prywatne oraz pozyskiwanie środków unijnych. Celem artykułu jest prezentacja struktury finansowej trzeciego sektora w oparciu o dostępne raporty Stowarzyszenia Klon/Jawor, mojapolis, jak i danych Urzędu Statystycznego w Krakowie. Analizę rozpoczynają dane o strukturze przychodów trzeciego sektora w latach 2005, 2010 i 2012. Analiza przychodów organizacji pozarządowych w Polsce pokaże ich wewnętrzne rozwarstwienie. Najwięcej organizacji należy do najbiedniejszych o przychodach nieprzekraczających 1 tys. zł. Dane odniosą się także do województwa podkarpackiego zlokalizowanego w południowo-wschodniej części Polski. W perspektywie finansowania na lata 2007–2013 kraje Unii Europejskiej stworzyły możliwość wykorzystania programów i funduszy dla organizacji pozarządowych. Możliwość aplikowania o dodatkowe środki z funduszu europejskiego miała wspomóc działalność organizacji. Jednak podmiotów, które pozyskują środki unijne jest niewiele, co przekłada się na niską stabilność finansową sektora. Czy środki dostępne w nowej perspektywie finansowania na lata 2015–2020 przełożą się na opłacalność finansową organizacji pozarządowych pokażą już kolejne raporty.