Przeglądanie według Temat "prawda w literaturze"

Aktualnie wyświetlane 1 - 1 z 1

Prawda powieści według Maria Vargasa Llosy
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Stanisz, Marek
Przedmiotem niniejszego artykułu jest charakterystyka teorii fikcji powieściowej, którą sformułował Mario Vargas Llosa w swoich pracach poświęconych literaturze. Rozważania pisarza koncentrują się wokół ambiwalentnej natury fikcji literackiej (którą pisarz interpretuje równocześnie jako „kłamstwo” i „prawdę”), a także wokół jej funkcji (artystycznych, psychologicznych, kulturowych, społecznych, politycznych). Podstawowym założeniem Vargasa Llosy jest przekonanie o równoczesnej fikcyjności i prawdziwości powieściowego świata: każda powieść tworzy alternatywną rzeczywistość, która burzy deterministyczne przekonanie o jednoznaczności i wyłączności tego, co nas otacza. Fikcja powieściowa jest pochwałą życia, jego rozmaitości, niekonsekwencji i anarchii, a zarazem wytwarza poczucie niedosytu wobec przeżywanej „tu i teraz” egzystencji. Dzięki tej właściwości fikcja pozwala lepiej zrozumieć mechanizmy życia społecznego i politycznego oraz reguły rządzące ludzkim postępowaniem. Według Vargasa Llosy fikcja powieściowa nabiera w ten sposób walorów antyutopijnych – staje się zarzewiem buntu przeciw wszelkim formom władzy i politycznego zniewolenia. Ważnym źródłem teorii literackich peruwiańskiego noblisty są koncepcje filozoficzne Karla Poppera, a zwłaszcza jego idea społeczeństwa otwartego.