Przeglądanie według Temat "bioindykacja"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Różnorodność zbiorowisk okrzemek i ich wykorzystanie w ocenie jakości wód górnej Wisłoki i wybranych dopływów (Beskid Niski, Magurski Park Narodowy)
(Uniwersytet Rzeszowski, 2018-10-30) Peszek, Łukasz
Badania prowadzono w 6 sezonach badawczych w latach 2013–2014 na 16 stanowiskach, na terenie Magurskiego Parku Narodowego i otuliny w rzece Wisłoce i jej najważniejszych dopływach. Celem pracy była dokumentacja flory okrzemek, określenie struktury i dynamiki zbiorowisk na stanowiskach, w poszczególnych sezonach badawczych oraz w zależności od rodzaju siedliska. Parametry fizyko-chemiczne wód wskazywały na wody wysokiej jakości, a ich zmiany były głównie efektem procesów naturalnych. Badane wody charakteryzowały się dużą różnorodnością gatunkową okrzemek – łącznie oznaczono 581 taksonów. Zidentyfikowano 20 taksonów nowych dla Polski i 70 taksonów zagrożonych i rzadkich, które figurują na Czerwonej liście glonów w Polsce. Analiza statystyczna wyodrębniła cztery grupy zbiorowisk, których różnicowanie wynikało z procesów naturalnych, w tym m.in. z rzędowości (rozmiaru) cieku i typu substratu. Ocena stanu ekologicznego przy pomocy indeksów okrzemkowych wykazała, że wody na badanym terenie posiadają bardzo dobry i dobry stan ekologiczny. Najbardziej wiarygodne wyniki uzyskano przy pomocy indeksów SPI oraz IO. Nie stwierdzono czynników stanowiących istotne zagrożenie dla ekosystemów wodnych Magurskiego Parku Narodowego i otuliny. Wydaje się, że zbiorowiska okrzemek w potokach magurskich wykazują duży stopień naturalności i można je uznać za referencyjne dla rzek i potoków fliszowych.
Wykorzystanie transplantowanych plech Hypogymnia physodes (L.) Nyl. W ocenie zanieczyszczenia miasta Rzeszowa
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2017) Tanona, Magdalena; Czarnota, Paweł; Ortyl, Bernadetta
Ocenie poddano zanieczyszczenie atmosferyczne miasta Rzeszowa pierwiastkami chemicznymi S, N, Cr, Ni, Cu, Zn, Cd i Pb, jako wypadkowej poziomu ich kumulacji w transplantowanych plechach porostu Hypogymnia physodes (L.) Nyl. (lichenizowane Ascomycota). Plechy eksponowano w 37 punktach na terenie miasta przez okres 6 miesięcy w sezonie zimowo/wiosennym 2014/2015. Stężenie ołowiu w plechach po okresie ekspozycji wynosiło średnio 3,159 mg/kg s.m. Tym samym przekraczało zawartość tego pierwiastka w próbie porównawczej średnio o 43,24%. Wartości kumulacji pozostałych 7 pierwiastków były porównywalne z danymi otrzymanymi dla próby kontrolnej. Otrzymane wyniki wskazują, że metoda bioindykacyjna z użyciem transplantowanych plech porostów, choć kontrowersyjna w przypadku wyższych stężeń pierwiastków w próbie kontrolnej niż w próbach eksponowanych w obszarach miejskich, może być z powodzeniem stosowana w analizie przestrzennego rozkładu wielomiesięcznych zanieczyszczeń powietrza w miastach.