Przeglądanie według Temat "Spinal cord injury"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Ocena poziomu adaptacji funkcjonalnej i psychospołecznej osób po urazie rdzenia kręgowego uprawiających rugby na wózkach
(2016-04-26) Sochacki, Artur
WSTĘP: W Polsce hospitalizuje się rocznie około 400 nowych pacjentów po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym. Często są to ludzie młodzi, którzy nie przekroczyli jeszcze 40 roku życia. Rehabilitacja pacjentów po URK jest procesem wieloaspektowym, obejmującym okres wielu lat. Zaistniała sytuacja wymusza poszukiwanie najszybszych i najefektywniejszych programów usprawniania, których zastosowanie pomogłoby wielu pacjentom w powrocie do aktywnego życia. Jedną z najlepszych dróg umożliwiających osiągnięcie jak największej samodzielności tych osób jest uprawianie sportu a w szczególności rugby na wózkach. Cel: Celem pracy była ocena: a. poziomu funkcjonowania psychospołecznego b. sprawności funkcjonalnej c. jakości życia W dwóch grupach osób po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym:  uprawiających rugby na wózkach oraz  nie uczestniczących w sporcie osób niepełnosprawnych. Założono cztery hipotezy badawcze: 1. Osoby po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym uprawiające rugby na wózkach, prezentują wyższy poziom adaptacji psychospołecznej oraz sprawności funkcjonalnej w porównaniu z osobami po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym, które nie uczestniczą w sporcie osób niepełnosprawnych. 2. Osoby po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym uprawiające rugby na wózkach, prezentują wyższy poziom jakości życia, niż osoby, które nie uczestniczą w sporcie osób niepełnosprawnych. 3. Istnieje korelacja pomiędzy stopniem adaptacji psychospołecznej a sprawnością funkcjonalną 4. Istnieje zależność pomiędzy poziomem adaptacji psychospołecznej, sprawnością funkcjonalną a jakością życia u osób po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym Materiał i metody: Badaniami objęto 280 osób po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym z terenu całej Polski. Grupę badaną stanowiło 140 sportowców uprawiających rugby na wózkach min. dwa lata. Grupę kontrolną stanowiło 140 osób po URK w odcinku szyjnym min. dwa lata, które nigdy nie uprawiały sportu po urazie. 1. Ocenę poziomu adaptacji psychospołecznej, określono za pomocą następujących kwestionariuszy.  Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności -Generalized Self- EfficacyScale (GSES)  Skali Kontroli Emocji – Courtauld Emotional Control Scale (CECS)  Wielowymiarowego inwentarza pomiaru radzenia sobie ze stresem (COPE - The Coping Orientations to Problems Experienced) 2. Poziom jakości życia określono za pomocą kwestionariusza WHO:WHOQOL- 100 3.Ocenę sprawności funkcjonalnej dokonano za pomocą Wskaźnika Funkcjonalnego REPTY. Wyniki: Osoby po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym uprawiające rugby na wózkach, prezentują wyższy poziom funkcjonowania psychospołecznego oraz sprawności funkcjonalnej w porównaniu z osobami nie uprawiającymi sportu. Dowiedziono, iż istnieje zależność pomiędzy przystosowaniem psychospołecznym a sprawnością funkcjonalną osób po urazie rdzenia w odcinku szyjnym. Stwierdzono również że poziom przystosowania psychospołecznego oraz sprawność funkcjonalna mają duży wpływ na jakość życia osób po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym. Wnioski: Osoby po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym uprawiające rugby na wózkach, prezentują wyższy poziom funkcjonowania psychospołecznego, sprawności funkcjonalnej oraz jakości życia w porównaniu z osobami nie uprawiającymi sportu. Stopień sprawności funkcjonalnej i adaptacji psychospołecznej ma istotny wpływ na jakość życia osób z urazem rdzenia w odcinku szyjnym. Istnieje istotna zależność pomiędzy stopniem sprawności funkcjonalnej a poziomem adaptacji psychospołecznej.
Ocena sprawności funkcjonalnej i jakości życia po urazie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym u osób aktywnych i nieaktywnych fizycznie
(2015-05-29) Szeliga, Ewa
Wstęp. Urazy rdzenia kręgowego stanowią jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności w Polsce i na świecie. Niedowład czterokończynowy, ograniczenia związane z wykonywaniem podstawowych czynności w życiu codziennym, brak pełnej autonomii, problemy psychospołeczne to następstwa jakie towarzyszą pacjentom po urazach rdzenia w części szyjnej. Ze względu na konsekwencje – głównie niedowład ruchowy i siedzący tryb życia, wynikające z uszkodzeń kręgosłupa, dużą wagę przywiązuje się do aktywności fizycznej u osób doznających tego typu urazów. Cel pracy. Kierując się wagą problemu, postanowiono ocenić sprawność funkcjonalną u osób po urazie rdzenia kręgowego w części szyjnej kręgosłupa oraz sprawdzić jakie czynniki determinują stan funkcjonalny w badanej grupie. Zwrócono także uwagę na jakość życia oraz czynniki, które mogą mieć wpływ na subiektywne i obiektywne wskaźniki zadowolenia z życia badanej zbiorowości. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 80 osób po poprzecznym uszkodzeniu rdzenia kręgowego w części szyjnej. Badaną grupę stanowili mężczyźni w wieku 20 – 50 lat, z których 40 (50%) badanych zostało zakwalifikowanych do grupy aktywnych fizycznie – osoby trenujący sport na wózkach, oraz 40 (50%) badanych do grupy nieaktywnych fizycznie – osoby niepodejmujące żadnej aktywności ruchowej. Mężczyzn aktywnych fizycznie klasyfikowano na podstawie uczestnictwa w zorganizowanych zajęciach – rugby na wózkach. Minimalny czas uczestnictwa wynosił 90 min./dziennie 2 razy w tygodniu. Osoby z grupy nieaktywnych fizycznie, prowadziły bierny tryb życia, nie uczestniczyli w żadnych zajęciach rekreacyjnych. Badanie zostało przeprowadzone z użyciem następujących narzędzi: 1. Kwestionariusza własnego autorstwa zawierającego metryczkę, dane o stylu życia, stanie zdrowia badanego. 2. Konstancińskiej Skali Funkcjonalnej 3. Standaryzowanego kwestionariusza oceny jakości życia WHOQOL-Bref 4. Skali Depresji Becka Wyniki. W badaniu stwierdzono wysoce istotne różnice w ocenie stanu funkcjonalnego osób pomiędzy grupą aktywnych fizycznie mężczyzn a osób nieaktywnych fizycznie. Badane osoby, podejmujące regularną aktywność ruchową uzyskały lepsze wyniki we wszystkich ocenianych czynnościach. Największe różnice były widoczne w aktywnościach związanych z toaletą i ubieraniem się. Mycie się, wdziewanie poszczególnych części garderoby - zakładanie skarpet, rękawiczek, zapinanie guzików nie stanowiło problemu dla większości osób z grupy aktywnych fizycznie, natomiast tylko nieliczne osoby z grupy nieaktywnych fizycznie były w stanie samodzielnie poradzić sobie z tymi czynnościami. Różnice pomiędzy grupami były widoczne także w ocenie jakości życia. Mężczyźni podejmujący regularna aktywność fizyczną lepiej oceniali poszczególne aspekty związane z zadowoleniem z życia oraz samooceną stanu zdrowia, aniżeli aniżeli osoby z grupy nieaktywnych fizycznie. Odmienne wyniki były także w ocenie stanu emocjonalnego pomiędzy badanymi grupami. Osoby z grupy aktywnych fizycznie rzadziej odczuwały przygnębienie i obniżony nastrój w porównaniu z mężczyznami niepodejmującymi aktywności ruchowej. Wnioski. W wyniku badań stwierdzono, że podejmowana regularnie aktywność fizyczna wiąże się z lepszą sprawnością fizyczną, a także wyższą samooceną jakości życia wśród osób po urazach rdzenia kręgowego. Przeprowadzone badanie wykazało również, że osoby uprawiające rugby na wózkach są w większym stopniu niezależne, co wpływa na lepsze funkcjonowanie w życiu codziennym. Słowa kluczowe: uraz rdzenia kręgowego, jakość życia, sprawność funkcjonalna, aktywność fizyczna.