Przeglądanie według Autor "Wetoszka, Piotr"

Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3

Państwo, rynek i trzeci sektor w polityce migracyjnej. Przykład systemu kształcenia zawodowego w Danii
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Wetoszka, Piotr
Celem rozważań w artykule jest wykazanie na przykładzie duńskiego systemu kształcenia zawodowego, że interwencje państwa dla realizacji celów polityki edukacyjnej i migracyjnej odbywają się na styku różnych polityk społecznych i mogą być podporządkowane potrzebom sektora prywatnego. Przedmiotem analizy są reformy duńskiego państwa opiekuńczego po 2008 r., tj. po początkowych latach globalnego kryzysu finansowego. Wiodącą metodą badawczą jest studium literatury przedmiotu dotyczące duńskiego systemu kształcenia zawodowego (w tym raportów komórek rządowych) oraz analiza zagregowanych danych o rozmiarach i strukturze emigracji oraz reformach rynku pracy (baza LABREF). Przeprowadzone w Danii reformy oddziaływały zarówno na stronę popytową (przedsiębiorcy, oferujący staże w systemie dualnym) i podażową (uczestnicy szkoleń, przyszli pracownicy). Reformy przyjęły formę głównie bodźców negatywnych dla strony podażowej, związanych z przyjętą strategią zaostrzania kryteriów przyjmowania imigrantów i ich rodzin oraz silniejszego wiązania prawa do pobytu z obowiązkiem kształcenia się. Pracodawcom, reprezentującym rozdrobiony sektor prywatny, państwo udzieliło wsparcia w formie subsydiowania miejsc pracy. Charakter interwencji państwa można wyjaśnić tradycją autonomii sektora prywatnego w kraju (i pośrednią, mediatorską rolą państwa) oraz jego trudną sytuacją w czasie kryzysu lat 2007–2008. Wzmożona kontrola napływającego kapitału ludzkiego jest konieczna dla zapewnienia sektorowi prywatnemu podaży kwalifikacji niezbędnych do produkcji na eksport. Silna pozycja sektora prywatnego w duńskiej gospodarce jest także jednym z czynników tłumaczących, dlaczego podmioty trzeciego sektora, w tym uniwersytety ludowe, pełnią ograniczoną rolę w oferowaniu usług edukacji zawodowej.
Rola instytucji edukacyjnych w zapewnianiu włączenia społecznego: analiza przypadku Szwecji
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Wetoszka, Piotr
W artykule dokonano analizy instytucji oświaty w świetle bieżących reform polityki edukacyjnej w Szwecji. Edukacji przypisuje się kluczową rolę w podnoszeniu jakości kapitału ludzkiego i zapewnianiu włączenia społecznego. Jednakże, zgodnie z tezą pojawiającą się w literaturze na temat segregacji szkolnej, instytucje i reformy edukacji równolegle sprzyjają oraz hamują proces włączenia społecznego. Czy można potwierdzić tę tezę na bazie szwedzkich doświadczeń? W toku analizy wykorzystano model oceny instytucji edukacyjnych B. Stauber i M.P. do Amorala, uwzględniający trzy kryteria: efektywność, zdolność dostosowawczą oraz uniwersalizm (zdolność zapewniania równego dostępu do edukacji). Przy kryterium efektywności uwzględniono mechanizmy efektywności kosztowej według S.J. Peters. Metodologia badawcza obejmuje krytyczne studium literatury na temat włączenia społecznego poprzez edukację oraz imigracji, w tym raportów OECD, UE oraz Narodowej Agencji Edukacji w Szwecji. Bogactwo szwedzkich instytucji oferujących dostęp do różnorodnych kursów na kilku szczeblach kształcenia może świadczyć o potencjale włączenia społecznego. Jednakże wyniki edukacyjne imigrantów w Szwecji są niewystarczające w porównaniu z tymi osiąganymi przez Szwedów oraz w relacji do rosnących kosztów finansowania edukacji. Reformy zwiększające decentralizację systemu, otwierające drogę prywatnym szkołom oraz wspierające kształcenie nauczycieli stwarzają nowe możliwości, pogłębiają jednak również segregację szkolną oraz nie rozwiązują wszystkich istniejących problemów – co doskonale widać na przykładzie niskiego prestiżu zawodu nauczyciela. Można zatem potwierdzić tezę o wyłączającym charakterze edukacji ukierunkowanej na włączenie, mając jednak na uwadze ograniczenia podjętej analizy i potrzebę jej rozbudowania na podstawie wykorzystanego schematu.
The allocation of participatory budgeting funds within the context of population ageing and social inequalities
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Wetoszka, Piotr
In Brazil in the late 1980s, participatory budgeting was introduced to help develop deprived neighbourhoods. Modern European cities must face environmental and social threats that cause intra-urban inequalities to grow, especially with respect to the elderly. Local governments are urged to reformulate their policy agendas to withstand these trends. Is participatory budgeting not becoming a threat to tackling these issues rather than a solution as it originally was? To address this question, the intra-urban concentration of funds must be investigated. Do neighbourhoods with a higher share of the elderly – less politically active yet emotionally bound to their surroundings – tend to get less funding, as the theory of elite capture could suggest? While this question has been discussed in literature, neither the intra-urban age composition nor the specificity of Polish participatory budgets was considered. The overall goal of the study was to investigate the relationship between the age structure of neighbourhoods in Wrocław and their performance in participatory budgeting editions run between 2016–2017. By means of clustering and multiple correspondence analysis, a typical “winner” of the two editions can be determined. It is a neighbourhood incorporated into the city at later stages of suburbanisation, with single-family housing and an above-average share of residents aged 25–44. The analysis performed does not reveal any similar connections for other types of neighbourhoods, including those with above-average shares of the elderly. It is safe to argue that territorial city expansion and age-related inter-city differences cannot be seen independently of each other.