Przeglądanie według Autor "Grzesik, Michalina"

Aktualnie wyświetlane 1 - 1 z 1

Antyoksydacyjne właściwości polifenoli i związków syntetycznych
(Uniwersytet Rzeszowski, 2019-02-11) Grzesik, Michalina
Na rozprawę doktorską składa się cykl trzech prac opublikowanych w czasopiśmie Food Chemistry poświęconych (i) porównaniu właściwości antyoksydacyjnych flawanoli oraz innych antyoksydantów naturalnych i syntetycznych, (ii) określeniu wpływu wiązania jonów Fe2+ na właściwości antyoksydacyjne flawanoli oraz (iii) porównaniu wytwarzania nadtlenku wodoru przez różne antyoksydanty i uzyskaniu wglądu w mechanizm tego zjawiska. Wykazałam, że badane flawanole [(+)-katechina, (-)-epikatechina, (-)-epigallokatechina, galusan (-)epikatechiny i galusan (-)-epigallokatechiny] są bardzo dobrymi antyoksydantami w różnych układach bezkomórkowych, chroniąc przed działaniem takich utleniaczy jak nadtlenoazotyn, podchloryn i rodniki nadtlenkowe. Stwierdziłam, że jony Fe2+ tworzą kompleksy z flawanolami; stechiometria tych kompleksów jest różna dla różnych flawanoli. Kompleksy flawanoli tworzone przez dodanie substechiometrycznych ilości Fe2+ (1 mol Fe2+ na 4 mole flawanoli) cechowały się właściwościami antyoksydacyjnymi porównywalnymi z właściwościami wyjściowych flawanoli Porównałam 54 naturalne i syntetyczne antyoksydanty pod kątem wytwarzania nadtlenku wodoru w pożywkach stosowanych do hodowli komórek. Stwierdziłam, że połowa z nich (27) wytwarza w tych pożywkach nadtlenek wodoru. Związkami generującymi najwięcej nadtlenku wodoru były: galusan propylu, pirogalol, galusan (-)epigallokatechiny i kwercetyna. Nadtlenek wodoru wytwarzany w pożywce DMEM przyczyniał się do cytotoksycznego działania galusanu propylu, galusanu ()-epigallokatechiny i kwercetyny, gdyż obecność katalazy w pożywce obniżała cytotoksyczne działanie tych związków na komórki DU-145.