W niniejszym artykule ujęto problematykę dowodu z opinii instytutu naukowego lub naukowo-badawczego oraz kwestię stosowania środków dyscyplinujących. Kodeks postępowania cywilnego w swoich regulacjach zawiera środki umożliwiające dyscyplinowanie biegłych, jednak przepisy te nie odnoszą się wprost do instytutów naukowych lub naukowo-badawczych. Zatem w sytuacji przewlekłości czy nieuzasadnionej odmowy sporządzenia opinii przez instytut naukowy lub naukowo- badawczy podmioty te byłyby „bezkarne” w porównaniu z biegłym. Dlatego też w wyżej wskazanych przypadkach należy wobec wspomnianych instytucji stosować środki dyscyplinujące adresowane do biegłego.

This article presents the issues of proof from the opinion of a scientific or research institute and the issue of applying disciplinary measures. In its regulations, the Code of Civil Procedure contains measures enabling the discipline of experts. However, these regulations do not apply directly to scientific or research institutes. Thus, in a situation of excessive length or unjustified refusal to prepare an opinion by a scientific or research institute, these entities would be “unpunished” compared to an expert. Therefore, in the above-mentioned cases, disciplinary measures should be applied to an expert against the above-mentioned institutions.