Artykuł dotyczy ukształtowania modelu współdziałania władz publicznych na gruncie ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym. Regulacja ta normuje zadania administracji publicznej, Sił Zbrojnych oraz obowiązki właścicieli i posiadaczy infrastruktury krytycznej. Zawiera charakterystykę i ocenę zasad, zakresu, form i trybu podejmowania działań wspólnych przede wszystkim w obszarze przedsięwzięć planistycznych określonych jako planowanie cywilne. Model, o którym mowa, wart jest analizy ze względu na szczególnie ważny społecznie cel podejmowania działań wspólnych oraz zróżnicowanie podmiotów i łączących ich więzi w procesie współdziałania. Należy podkreślić, że więzi te łączą organy administracji publicznej zarówno na szczeblu centralnym, jak i terytorialnym, w układzie poziomym i pionowym, zarówno organy administracji rządowej, jak i samorządu terytorialnego.

The paper concerns the model of collaboration of public authorities on the grounds of the Emergency Management Act of 26 April 2007. This act regulates the tasks of the public administration, The Armed Forces and the obligations of the critical infrastructure owners and possessors. The paper characterizes and evaluates the rules, scopes, forms and procedures of undertaking the common actions within the field of civil emergency planning. The model is worthy of analysis because the aim of undertaking the actions is of high importance to the society. Another reason is the diversity of bodies involved and the variety of links connecting them in course of collaboration. It should be emphasized that these links connect the public administration organs both on the central and the territorial level, in the horizontal and vertical arrangement, and involve both organs of government and organs of self-government.