Punktem wyjścia w rozważaniach nad celami szczegółowymi sformułowanymi w KPZK 2030 było rozróżnienie między przedmiotem materialnym (danym) a przedmiotem formalnym (zadanym) dotyczącym tych celów. Przedmiot dany (obiekt rozważań) łatwy jest do ustalenia i oceny, natomiast przedmiot zadany wymagał analizy przyjętych w dokumencie założeń (por. część I) i innych uwarunkowań: sposobu definiowania kategorii, uwarunkowań wynikających z przyjętej polityki, wizji przestrzennego zagospodarowania kraju oraz zasad polityki przestrzennej kraju. Sformułowane w KPZK 2030 cele szczegółowe obejmują: zwiększanie konkurencyjności głównych ośrodków miejskich, poprawę spójności wewnętrznej kraju, poprawę dostępności terytorialnej kraju przez rozwijanie infrastruktury transportowej i telekomunikacyjnej, kształtowanie struktur przestrzennych i wysokiej jakości środowiska przyrodniczego, zwiększanie odporności przestrzennej kraju oraz przywrócenie i utrwalenie ładu przestrzennego. Sformułowane w dokumencie cele szczegółowe z punktu poprawności ich przedmiotu danego – wyjątek stanowi cel 1 – nie budzą zastrzeżeń. Przedmiot zadany celów szczegółowych w KPZK 2030 stanowi treść rozważań podjętych w niniejszym artykule (część II). A jest to pytanie o spójność społeczno-ekonomiczną zadaną w przyjętych celach szczegółowych. Sformułowana hipoteza jest następująca: w rozważaniach nad oceną poprawności celów przyjętych w KPZK 2030 – w aspekcie spójności społeczno-ekonomicznej kraju – decydujące znaczenie nie posiada przedmiot materialny sformułowanych celów, a przedmiot formalny. Udowodnienie hipotezy nastąpiło poprzez analizę uwarunkowań proceduralnych (metodologicznych) i celów szczegółowych w sześciu punktach. Na bazie rozważań sformułowano 11 wniosków, z których najważniejszy jest następujący: przedmiot formalny (zadany) celów szczegółowych w KPZK 2030 nie został jednoznacznie określony, a to będzie generować określone skutki dla spójności społeczno-ekonomicznej kraju.

A starting point to discuss the detailed aims formulated in the NSDC2010 was to distinguish between a material object (specified) and a formal object (assigned) concerning the aims. The specified object (object of discussion) is easy to describe and assess, however, the assigned object requires to analyse the assumptions of the document (see part I) and other determinants: the way of defining concepts, conditions resulting from the accepted policy, vision of spatial development of the country as well as rules of national spatial policy. The detailed aims specified in the NSDC2030 cover: increasing competitiveness of main cities, improving internal cohesion of the country, improving spatial accessibility of the country by developing transport and telecommunication infrastructure, shaping spatial structures of the country and restoring and consolidating spatial order. The detailed aims specified in the document from the point of view of correctness of the specified object –with the exception of the aim 1 – are unreserved. The assigned object of the detailed aims in the NSDC2030 creates the essence of the discussion taken in the paper (part II). This is a question about socio-economic cohesion assigned in the accepted detailed aims. The hypothesis has been put forward that in the considerations about the assessment of correctness of the aims adopted in the NSDC2030 – in terms of socio-economic cohesion of the country – the formal object of the specified aims is of decisive importance, not the material object. The hypothesis has been proved by the analysis of procedural conditions (methodological ones) and the detailed aims in six points. Basing on the considerations there were formulated 11 conclusions, between which the most important one states that the formal object (assigned) of the detailed aims of the NSDC2030 was not unambiguously specified, and this will generate specified results for socio-economic cohesion of the country.