UR Journal of Humanities and Social Sciences nr 2(11)/2019
URI dla tej Kolekcji
Przeglądaj
Ostatnio nadesłane materiały
- PozycjaSprawozdanie z konferencji naukowej „Niecodzienna codzienność. Niepełnosprawność – choroba – starość doświadczana w rodzinie”, Rzeszów, 5 czerwca 2019 r.(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Jamrógiewicz, Beata
- PozycjaSprawozdanie z konferencji „Symbols of Modernity. International workshop”, Rzeszów, 15–16 maja 2019 r.(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Rejman, Sabina
- PozycjaMichał Gabriel Woźniak, „Gospodarka Polski 1918–2018. Tom 1. W kierunku zintegrowanego rozwoju”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2019, ss. 230(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Grata, Paweł
- PozycjaEvolution of ethical standards in the press policy of state higher education institutions(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Ulita, MaciejState higher schools (mainly universities) play a special role in shaping social attitudes. Hence the reasonable conclusion that they themselves must present a high level of ethics. On the one hand, it is not difficult, because moral standards are inscribed in academic life per se. On the other hand, it should be remembered that the academic community consists of very diverse groups, often with divergent interests, which makes it difficult to harmonise existing standards (of course, unification on paper is very easy, but it is about the practical application of norms, preferably in the spirit of categorical imperative – that is, through the internal awareness of necessity of their use). So, the question is – is effective and ethical communication possible at one and the same time?
- PozycjaIntensyfikacja przemocy w Nigerii – terroryzm czy walka o zasoby naturalne? Kontrowersje związane z działalnością zbrojną Fulanów oraz konfliktem między społecznościami koczowniczymi a osiadłymi(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Stempień, Marta SaraW ostatnich latach pasterze z grupy etnicznej Fulani dopuszczają się licznych aktów przemocy. W 2016 r. liczba ofiar śmiertelnych Fulani przewyższyła liczbę zabitych przez Boko Haram (a przecież ta organizacja w latach 2000–2015 była drugą najbardziej śmiercionośną spośród wszystkich grup terrorystycznych). Kategoryzacja tych czynów jest jednak problematyczna. Działalność części ludności Fulani jest bowiem powiązana z ograniczonością zasobów naturalnych. W literaturze tego rodzaju działalność nazywa się ekoprzemocą. Widoczna bojowa postawa Fulanów odnosi się do ich kolektywnego światopoglądu. Dla przeciętnego przedstawiciela grupy Fulani pasterstwo jest sposobem na życie, a jednocześnie wspólnym jej dziedzictwem. Ingerencja rolników w przestrzeń potrzebną Fulanom do przetrwania stanowi dla tej ludności coś jakby wypowiedzenie do wojny. Wyjaśnia to ogrom agresji i przemocy, którą część przedstawicieli tej grupy manifestuje w sporach ze społecznościami rolniczymi. Z drugiej strony niektóre z analiz wskazują, że Fulanie stanowią zagrożenie o charakterze terrorystycznym. Niniejszy artykuł ma na celu znalezienie odpowiedzi na pytanie: czy zagrożenie ze strony Fulani można uznać za terroryzm? Zagadnienie to stało się palącym problemem na forum politycznym, prawnym i akademickim. Nadrzędnym celem artykułu jest zbadanie natury, przyczyn, dynamiki i konsekwencji konfliktu między społecznościami koczowniczymi i rolniczymi w Nigerii. Główna hipoteza badawcza zakłada, że rosnąca fala ataków dokonywanych w Nigerii przez grupy nazywane w mediach bojownikami Fulani to zjawisko napędzane głównie przez walkę o przetrwanie w środowisku o ograniczonych zasobach naturalnych.
- «
- 1 (current)
- 2
- 3
- »