Człowiek i jego rozwój w świetle koncepcji integrujących nauki ekonomiczne i społeczne

Człowiek jest najważniejszą wartością – na tym założeniu opiera się koncepcja rozwoju zintegrowanego wykorzystana do objaśnienia kwestii rozwoju człowieka i społeczeństwa. Jest ona spójna z humanistycznym wymiarem człowieka prezentowanym przez personalizm Jana Pawła II w katolickiej nauce społecznej. Uznano bowiem, że wśród wielu perspektyw badania zagadnień rozwoju człowieka, problematykę tę w najbardziej właściwy sposób objaśniają właśnie te koncepcje. Ujmują one bowiem wieloaspektowość problematyki rozwoju człowieka i społeczeństwa oraz występujące między nimi współzależności. Na makrostrukturalnym poziomie życia społecznego odnoszą się one bowiem do społeczeństwa, ale i można je wykorzystać przede wszystkim na poziomie mikroekonomicznym – do wyjaśnienia istoty rozwoju współczesnego człowieka, poprawy jego kondycji, a zwłaszcza dobrostanu. W tym kontekście w artykule poruszono najistotniejsze kwestie dotyczące problematyki rozwojowej nie tylko w wymiarze społeczno-ekonomicznym, ale i antropologicznym oraz filozoficznym. Objęto refleksją zagrożenia, wyzwania i nadzieje współczesnego człowieka i społeczeństwa. Poruszono kwestie dobra wspólnego, a także roli pracy i państwa w integrowaniu procesów rozwojowych. Należy uwzględnić, że współcześnie rośnie zapotrzebowanie na jakość. Dlatego też człowiek pragnieniu posiadania, przeciwstawić musi pragnienie „bycia i wzrastania”. Efektem prawdziwego rozwoju człowieka jest bowiem dostęp do „rzeczywistych dobrodziejstw”, a nie samo nagromadzenie dóbr i usług. Podkreślić należy też nadrzędność moralności w stosunku do wszystkich dziedzin życia społecznego w państwie, gdyż jej zasady chronią przed wszelkimi formami alienacji i nadają właściwy sens postępowi materialnemu.

Man is the most important value – this is the basic assumption of the concept of integrated development used to elucidate the question of the development of man and society. It is consistent with the humanistic dimension of man presented by the personality of John Paul II in Catholic social teaching, whose perspective was chosen among many others as the most appropriate way to explain human development issue as it captures the multifaceted issues of human development and society and interdependencies that exist between them. At macro level of social life it relates to society, but also can be used especially at the microeconomic level to clarify the nature of the development of modern man, the improvement of his condition, especially welfare. In this context, the paper discusses the essential issues of development aspects not only in the socio-economic, but also anthropological and philosophical context. The reflections include threats, challenges and hopes of modern man and society as well as the problems of the common good and the role of labor and the state in the integration of developmental processes. Taking into account that nowadays growing demand for quality can be observed then human desire for possession must be limited by the desire of "being and growing". The result of true human development is an access to the "real favors" and not mere accumulation of goods and services. It should be emphasized also that the primacy of morality in relation to all areas of social life in the country leads to protection against all forms of alienation and give the proper sense of material progress.