New Model of Regional Reindustrialization and Development of Public-Private Partnerships. The Case Study For Serbia

The main objective of this paper is to find good solutions for the development of public-private partnership in function of constituting frames for long-term sustainable reindustrialization of Serbia. The main hypothesis of this paper is that the implementation of each specific project of development of public-private partnership must be derived from the concept of developing a good business environment for the export business in accordance with the specific regional, subregional and local resources and specific capabilities to their development and assuring in future. In this context, the paper is divided into three parts. In the first part, the emphasis is on determining the basic settings (determinants) on which should build the specific models of publicprivate partnership in realization of regional strategies of reindustrialization in accordance with the basic concepts of theory and practice of endogenous development. The second part deals with the problems and controversies regarding the role of public-private partnership in the implementation of revitalization strategies of inherited industrial districts and industrial centers in the function of territorial cohesion development. In the third part of the paper, the focus is on determining the regional frame for intensification of the mechanism of public-private partnerships as a basis for building a new model of public management and private sector management in function to increase the effectiveness of regional and local industrial policies.

Głównym celem opracowania jest poszukiwanie właściwych rozwiązań dla rozwoju partnerstwa publiczno-prywatnego, które realizuje funkcje tworzenia ram dla długoterminowej reindustrializacji Serbii. Podstawową hipotezą badawczą jest stwierdzenie, że wprowadzenie poszczególnych projektów rozwoju partnerstwa publiczno-prywatnego musi bazować na koncepcji rozwoju korzystnego środowiska biznesowego dla eksportu, zgodnie ze specyficznymi regionalnymi, subregionalnymi i lokalnymi zasobami oraz możliwościami ich rozwoju i zapewnienia w przyszłości. W tym kontekście, opracowanie zostało podzielone na trzy części. W pierwszej nacisk położono na określenie podstawowych warunków (determinant), na których powinny być budowane poszczególne modele partnerstwa publiczno-prywatnego dla realizacji regionalnych strategii reindustrializacji zgodnych z podstawowymi koncepcjami teoretycznymi i praktyką rozwoju endogenicznego. Część druga dotyczy problemów i kontrowersji wokół roli partnerstwa publiczno-prywatnego we wprowadzaniu strategii rewitalizacji dystryktów przemysłowych i centrów przemysłowych dla realizacji funkcji budowania spójności terytorialnej. W części trzeciej opracowania skoncentrowano się na determinantach ram regionalnych dla intensyfikacji mechanizmów partnerstwa publiczno-prywatnego jako podstawie budowy nowego modelu zarządzania publicznego i zarządzania w sektorze prywatnym dla zwiększenia efektywności regionalnych i lokalnych polityk przemysłowych.