The policy of national and state authorities in the scope of counteracting vagrancy in Galicia in the period of autonomy – an outline of issues

The phenomenon of vagrancy in Galicia constituted a serious social and economic problem, which is now neglected in historiography. The aim of the article is to start a discussion about the issues related to counteracting this phenomenon in Galicia in the era of autonomy. The subject is the analysis of legal regulations and the organisational and financial activity to reduce vagrancy undertaken by the authorities at that time. The study presents an outline of the regulations of the National Parliament in the scope of compulsory deportation of vagrants as well as the a scale of compulsory deportation of vagrants to gminas where they had the right of belonging and the expenses of the national budget. Institutional and organisational solutions were also discussed, starting from those reducing vagrancy and ending with those preventing it. In particular, the study addresses the issue of creation of houses of compulsory labour and reform centers, stations supplying in kind and employment agencies.

Zjawisko włóczęgostwa stanowiło w Galicji poważny problem społeczny i ekonomiczny, obecnie pomijany w historiografii. Celem artykułu jest otwarcie dyskusji nad problematyką przeciwdziałania temu zjawisku w Galicji w dobie autonomicznej. Przedmiotem jest analiza regulacji prawnych i działalności organizacyjno-finansowej podejmowanej przez ówczesne władze. Przybliżone zostały ustawy państwowe stanowiące normy dla krajowych aktów prawnych. Zarysowano regulacje Sejmu Krajowego w zakresie kosztów przymusowego wydalenia włóczęgów. Przedstawiona została skala przymusowego wydalania włóczęgów do gmin, w których posiadali prawo przynależności, oraz wydatki budżetu krajowego. Omówiono rozwiązania instytucjonalne i organizacyjne, poczynając od tych, które ograniczały włóczęgostwo, po te, które miały zapobiegać jego powstawaniu. W szczególności zasygnalizowany został problem dotyczący tworzenia domów pracy przymusowej i poprawczych, stacji zaopatrzenia w naturze oraz biur pośrednictwa pracy.