Poniższy artykuł koncentruje się wokół zagadnień poświęconych zjawisku siecioholizmu, w tym oddziaływaniu internetu na ludzką psychikę. Codzienne posługiwanie się urządzeniami z dostępem do internetu wpływa na poziom komunikacji interpersonalnej, która w większym lub mniejszym stopniu przenosi się do komunikacji wirtualnej. Szeroki dostęp do komunikatorów społecznościowych sprawia, że przenosimy się poniekąd do komunikacji z wykorzystaniem hieroglifów, którymi dzisiaj są potocznie nazywane emotikony mające na celu wyrazić nasze emocje, samopoczucie towarzyszące w określonej chwili, dniu czy sytuacji. Dostęp do tego typu rozwiązań sprawia, że najmłodsze pokolenia osób mają trudności w normalnym komunikowaniu się ze sobą. Doskonały przykład stanowią osoby siedzące przy tym samym stoliku, ale komunikujące się z wykorzystaniem określonej aplikacji. Umiejętność korzystania z określonej technologii powinna wynikać w znaczącym stopniu z predyspozycji, postaw i hierarchii wartości użytkownika. Biorąc pod uwagę stwierdzenie „Nie ma mnie w sieci, to nie istnieję”, może stanowić co najmniej trudność w określeniu, co dla użytkownika ma znaczenie i które wartości odgrywają większą rolę. W artykule zwrócono uwagę na kryteria diagnostyczne warunkujące uzależnienie internetowe. Przedstawione zostały również wybrane wyniki badań własnych przeprowadzonych za pomocą kwestionariusza ankiety.

The article concentrates on the issues devoted to the phenomenon of net-holism, including the impact of the Internet on the human psyche. Daily use of devices with Internet access affects the level of interpersonal communication, which more or less moves to virtual communication. Wide access to social communicators makes us move to communication using hieroglyphs, which today are commonly called smileys, to express our emotions, feelings accompanying a certain moment, day or situation. Taking into account the access to such solutions makes it difficult for the youngest generations of people to communicate normally with each other. A perfect example are people sitting at the same table but communicating using a specific application. The ability to use a specific technology should result to a significant extent from the predisposition and the hierarchy of values of the person who uses it. Taking into account the statement – I do not exist on the Internet, it may be at least difficult to maintain a certain attitude towards a given technology. The article also draws attention to the diagnostic criteria that determine Internet addiction. It also presents selected results of own research conducted by means of a questionnaire.