W artykule zaprezentowano wątpliwości natury teoretycznej związanej z tworzeniem i funkcjonowaniem unii walutowej na przykładzie strefy euro. Teoria optymalnych obszarów walutowych R. Mudella, w tym kontekście nie sprawdza się, gdyż istnieją w praktyce jedynie bardzo ograniczone terytorialnie obszary o zbliżonej wartości makroekonomicznej produktywności pracy. Dlatego w świetle obowiązujących procedur ustalania kursu centralnego wydaje się, że akcesja Polski do strefy euro nie byłaby korzystna w sensie gospodarczym i społecznym. Dowodzi tego próba ustalenia kursu centralnego złotego do euro bazująca na parytecie produktywności pracy. Głównym wnioskiem z przeprowadzonych rozważań jest wątpliwość natury teoretycznej utrzymywania strefy euro w obecnym kształcie. Unia walutowa bowiem powinna integrować kraje o parytecie produktywności pracy zbliżonym do jedności.

In the paper the verification of the optimum currency areas theory proposed by R. Mundell has been conducted in the context of creation and sustaining the monetary union on the basis of the example of Eurozone. In practice, the optimum currency areas theory does not conform to the European Union reality, because of infinitely small regions (areas) with a similar value of macroeconomic wage productivity. That is why in the background of currently obliging procedures of setting the central exchange rate at the moment of accession it is questionable whether Poland should access the Eurozone. The argument is that a proposed procedure of estimating the central exchange rate is based on macroeconomic wage productivity parity. So the main point resulting from the analysis is the doubt, theoretical, concerning the existence of the Eurozone in a current shape. The monetary union should unify countries and not discriminate particular economic systems because of their low productivity.