Szkoła w zmieniającej się rzeczywistości musiała dostosować swoje działanie do przeobrażeń i wymagań współczesnego świata. W artykule postanowiono skupić się nad wykorzystaniem strony internetowej przez szkoły ponadgimnazjalne. Internet jest współcześnie traktowany jako skarbnica wiedzy, ale także doskonały kanał dystrybucji i reklamy. Idąc tym tropem szkoły przeobraziły swoje strony internetowe z wizytówki w portale społecznościowo-edukacyjne. Strona internetowa szkoły pełni przede wszystkim funkcję informacyjną: o dostępnych profilach, metodach kontaktu ze szkołą, składzie kadry, aktualnych wydarzeniach, osiągnięciach uczniów i nauczycieli. Umieszczając te informacje w Internecie szkoła przechodzi ze swoją stroną z funkcji informacyjnej w funkcję marketingową. Potencjalny kandydat czytając te informacje odbierze jasny komunikat: uczymy dobrze, nasi uczniowie odnoszą sukcesy, dołącz do tego grona. Szkoły, na wzór przedsiębiorstw, zaczynają wykorzystywać stronę internetową także do wewnętrznej komunikacji. Strony szkół umożliwiają zalogowanie się i przejście do predefiniowanego dla danej grupy serwisu. Dla ucznia dostępny jest plan lekcji, plan dyżurów, materiały dydaktyczne. Dla nauczyciela dodatkowo możliwość umieszczania materiałów dla uczniów, skrzynka kontaktowa z rodzicami, materiały z form doskonalenia nauczycieli. Dyrekcja ma dostęp online do dokumentów strategicznych szkoły. Jest jeszcze wiele szkół, które nie do końca wykorzystują możliwości posiadania strony internetowej. Część z nich nie dba o aktualność informacji, inne nie personalizują ich dla różnych grup użytkowników. Powinna być strona, więc jest. Nie jest niczym dziwnym, że z reguły są to szkoły z końca rankingów, szkoły z problemami rekrutacyjnymi, kadrowymi, finansowymi, a jak nie ma środków, to nie ma za co stworzyć profesjonalnej strony i krąg się zamyka. Otwartym pytaniem pozostaje, czy znajdzie się ktoś, kto przerwie ten krąg i nadrobi straty poniesione przez niewykorzystanie posiadanych narzędzi. Artykuł analizuje stan obecny w kilkunastu losowo wybranych szkołach ponadgimnazjalnych. Autorka stara się wskazać dobre praktyki, wzorce, które powinny stać się standardem wymaganym na wejściu. Czas zweryfikuje podjęte działania, a także sytuacje, w których tego działania zabrakło.

This article focuses on the use of the website by secondary schools. The Internet is nowadays regarded as a treasure trove of knowledge, but also an excellent advertising distribution channel. Following this line of thought schools have transformed their websites from a business card model to social and educational portals. The essential function of a school’s webpage is to inform. By placing this information on the Internet, schools move from the information function into the marketing function. Schools, like companies are also beginning to use their websites for internal communication. Their websites allow you to log and go to a pre-defined service for the group – eg. – lesson plans, timetables, teaching materials. Teachers also have the possibility of placing materials for students andcontact with parents, The Head teacher has on-line access to strategic documents of the school. There are many schools that do not fully use the possibilities of having a website. Some of them do not care about the relevance of information, others do not personalize them for different groups of users. The article analyzes the current state of several randomly selected schools. The author tries to point out good practices, patterns that should become the standard required for entrance.