ZBRODNIE STANU W INTERPRETACJI PROKURATORA WOJSKOWEGO MAKSYMILIANA LITYŃSKIEGO JAKO PRZYKŁAD ODRZUCENIA OSIĄGNIĘĆ II RZECZYPOSPOLITEJ W TYM ZAKRESIE
Data
2015-10-16
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN
Tytuł tomu
Wydawnictwo
Abstrakt
Maksymilian Litynski was attorney at law, who developed career after year in communist
1944 justice military. Among others, there was deputy of leading public prosecutor in biggest period of communist terror military. It postulated interpretation of regulation about crimes of states Maksymilian Litynski, which ran away from jurisdiction and sciences of crown laws from period II polish republic. It recognized Litynski, that all actions are crimes of states, which can present threat for political structure, social and polish people's republic economic. He expanded catalog of crime of state in consequence regard, that such actions were these crimes also as promulgation of hostile propaganda, participation in delinquent associations, but it defends property in some cases without required law of permission it also and broadcasting receivers. No doubt, boost of protection
was achieved polish people's republic due to taking advantage for it purpose of such interpretation of crime of state instruments, which gave regulations of crown laws.
Opis
Maksymilian Lityński to prawnik, adwokat, który po roku 1944 rozwijał swą karierę
w komunistycznym wojskowym wymiarze sprawiedliwości. W okresie największego terroru
komunistycznego był m.in. zastępcą Naczelnego Prokuratora Wojskowego, a w latach 50. XX w. uchodził za autorytet w zakresie prawa karnego, kierując Katedrą Prawa i Śledztwa Wyższej Szkoły Podwyższania Kwalifikacji Aktywu Kierowniczego Komisji ds. Bezpieczeństwa Publicznego. M. Lityński postulował interpretację przepisów o zbrodniach stanu, która odbiegała od orzecznictwa i nauki prawa karnego z okresu II RP. Uznawał, że zbrodniami stanu są wszystkie czyny, które mogą stanowić zagrożenie dla ustroju politycznego, społecznego i gospodarczego PRL. W konsekwencji rozszerzał on katalog zbrodni stanu, uznając, że zbrodniami tymi były również takie czyny, jak: szerzenie wrogiej propagandy, udział w związkach przestępczych, a w niektórych przypadkach także posiadanie broni bez wymaganego prawem zezwolenia i odbiorników radiowych. Niewątpliwie celem takiej interpretacji zbrodni stanu było zwiększenie ochrony PRL osiągane dzięki wykorzystywaniu do tego instrumentów, które dawały przepisy prawa karnego.