The paper deals with the idea of human relationships in the context of economic development and particularly its importance for the idea of sustainable development. The very issue that relationships determine the outcomes of economy is not new. Beginning with the Founding Father of classical economics, Adam Smith who emphasized the idea that people act differently in market and nonmarket – for example family – situations to maximize their benefits. One of the most significant emphasis on the value of relationships for economic development was made by Karl Polanyi in its social embeddedness of economic systems. Today the value of relationship is gaining recognition in economics and has led to emergence of the relationships economy. Yet the most important long-term consequence of relationships is that they have become to be recognized as another critical economic and social resource and as such play a critical role in gaining competitive advantage. In this way relationships can be of critical importance not only for sustainable development but also as a measure protecting against the odds of economic downturns since they are frequently rooted in the decline of values and human relationships.

Artykuł zajmuje się kwestią relacji ludzkich w kontekście rozwoju ekonomicznego a w szczególności ich znaczeniem dla idei rozwoju zrównoważonego. Sama problematyka wpływu relacji człowieka na sytuację gospodarczą nie jest zasadniczo nowa gdyż ma swoje korzenie jeszcze w rozważaniach filozoficznych ojca ekonomii klasycznej, Adama Smitha – on to podkreślił znaczenie faktu, że w celu maksymalizacji swoich korzyści, z pobudek egoistycznych, ludzie zachowują się odmiennie w sytuacjach rynkowych i nierynkowych, na przykład rodzinnych. Jedną z najbardziej znaczących pod tym względem analiz była ta dokonana przez Karla Polanyi, który opisał społeczne zakorzenienie systemów gospodarczych. Obecnie wartość relacji ludzkich dopiero zyskuje uznanie w analizie ekonomicznej, co doprowadziło do powstania ekonomii relacji. Jednakże najbardziej znaczącą długoterminową konsekwencją zwrócenia uwagi na relacje jest uznanie ich kolejnym istotnym zasobem społecznym i gospodarczym, który pełni zasadniczą rolę w uzyskaniu przewag i względem konkurencji. W ten sposób relacje mogą potencjalnie odegrać znaczącą rolę nie tylko dla rozwoju zrównoważonego, ale również jako środek ograniczający możliwość wystąpienia kryzysów gospodarczych. Dzieje się tak ze względu na fakt, że często upatruje się ich przyczyn w upadku wartości i związków ludzkich.