Orbitofrontal cortex dysfunction and risk for antisocial behavior: An analytical review

Cel. Celem pracy jest ustalenie zależności pomiędzy dysfunkcją kory czołowo-oczodołowej (OFC) a występowaniem zaburzeń antyspołecznych na podstawie o przeglądu aktualnej literatury. Metoda. Materiały odnoszące się do roli dysfunkcji w obrębie OFC w determinowaniu zaburzeń zachowania, w tym o charakterze antyspołecznym (dyssocjalnym), zostały zgromadzone metodą systematycznej kwerendy takich źródeł, jak MEDLINE, Google Scholar, czasopisma i biblioteki akademickie. Wyniki. Rezultaty wielu badań potwierdzają występowanie zaburzeń antyspołecznych u osób z uszkodzeniem płatów czołowych mózgu, szczególnie obejmującym struktury OFC. Przemawia to za występowaniem wyraźnej zależności pomiędzy uszkodzeniem w obrębie OFC a zwiększonym ryzykiem zachowań agresywnych i antyspołecznych. Wniosek: Dane uzyskane w wyniku badań neuropsychologicznych i neuroobrazowania przeprowadzanych w obrębie różnych subdyscyplin neuronauki dostarczają dowodów potwierdzających ważną rolę dysfunkcji OFC jako predyktora zaburzeń antyspołecznych.

Objective: This article is aimed to establish the relation between orbitofrontal cortex (OFC) dysfunction and antisocial behavior, based on a review of relevant literature. Method: Materials presenting the role of OFC dysfunction in human behavioral disorders, including antisocial behavior, were collected through systematic survey of various sources, including MEDLINE, Google Scholar, academic libraries. Results: Many studies showed prevalence of violent and antisocial behaviors in persons with frontal lobes damage, especially involving the OFC structures. The results support the assumption about association between focal orbitofrontal damage and increased risk of violent and aggressive behavior. Conclusion: Neuropsychological and neuroimaging data from various fields within neuroscience provide evidence about importance of the OFC dysfunction as a predictor of violent and antisocial behavior.