Proces kształcenia stanowi system wzajemnych interakcji pomiędzy nauczycielem a uczniami, których podstawą jest komunikowanie się. Niewątpliwie mówienie i słuchanie to dwa najważniejsze elementy relacji edukacyjnych. Język stanowi bowiem najpowszechniejszą formę porozumiewania się na lekcji, prezentowania celów i treści dydaktycznych, wpływania na zmianę zachowania uczniów, motywowania ich, a także kontrolowania. Podjęte badania służyły określeniu relacji pomiędzy aktywnością werbalną nauczycieli i uczniów na lekcji. Analiza praktyk komunikacyjnych pozwoliła określić proporcje mówienia oraz uzyskać odpowiedź na pytanie - na ile nauczyciele dopuszczają uczniów do głosu?

The educational process is a system of mutual interactions between the teacher and students, based on communication. Undoubtedly, speaking and listening are the two most important elements of a learning relationship. Language is the most common form of communication in the classroom, presenting didactic goals and content, influencing the change of students' behavior, motivating them and controlling them. The undertaken research served to determine the relationship between the verbal activity of teachers and students in the classroom. The analysis of communication practices made it possible to determine the proportions of speaking and to obtain the answer to the question - to what extent do teachers allow students to speak?