Celem autorki artykułu jest przedstawienie argumentów za tezą, że przestępstwo doskonałe nie istnieje, a ślady kryminalistyczne pozostawione na miejscu zdarzenia są w przeważającej części podstawą do wykrycia i ujęcia sprawcy przestępstwa, przyjmując za kryterium ich klasyfikację. W początkowej części omówiona zostaje problematyka zdefiniowania pojęcia śladu kryminalistycznego, a następnie ich funkcje i podział. Na potrzeby pracy zostały one podzielone według zorganizowania materii tworzącej ślad, miejsca występowania śladów, rodzaju i zakresu badań identyfikacyjnych, sposobu pozostawiania śladów, wielkości obiektów materialnych, kierunku działania wypadkowych sił i działu wiedzy. Do napisania artykułu wykorzystano metodę obserwacji oraz analizy krytycznej, które doprowadziły autorkę do stwierdzenia, że przestępstwo doskonałe nie istnieje, jednak należy pamiętać jak ważny w całym procesie badania śladów jest czynnik ludzki.

The aim of the author of the article is to present arguments for the thesis that there is no perfect crime, and forensic traces left at the scene of the crime are, for the most part, the basis for detecting and apprehending the perpetrator of the crime, taking their classification as the criterion. The initial part discusses the issue of defining the concept of a forensic trace, followed by their functions and division. For the purposes of the work, they were divided according to the organization of the matter creating the trace, the place of occurrence of traces, the type and scope of identification research, the method of leaving traces, the size of material objects, the direction of action of resultant forces and the department of knowledge. The method of observation and critical analysis was used to write the article, which led the author to the conclusion that there is no perfect crime, but it should be remembered how important the human factor is in the entire process of examining traces.