O poszukiwaniu tradycji: Wyspy Brytyjskie i spuścizna celtycka
| dc.contributor.author | Opielowska-Nowak, Zuzanna | |
| dc.date.accessioned | 2018-11-19T10:18:54Z | |
| dc.date.available | 2018-11-19T10:18:54Z | |
| dc.date.issued | 2017 | |
| dc.description.abstract | Wyspy Brytyjskie są miejscem, gdzie do dnia dzisiejszego można zauważyć żywe zainteresowanie rodzimą kulturą. Pielęgnuje się słynne zabytki, gotyckie katedry, kładzie nacisk na kultywowanie pamięci o pieśniach ludowych, tańcu. Mnóstwo elementów z życia codziennego skłania się ku tradycji, lecz jaka jest jej prawdziwa geneza? Powołując się na kilka przykładów, takich jak: postać i funkcja druida, wizerunek Celta, strój narodowy Szkotów czy Walijczyków oraz interpretacje celtyckich pozostałości materialnych przez Irlandczyków, możliwe jest wyciągnięcie wniosków, które z wymienionych tradycji są rzeczywistą próbą kontynuowania rodzimego obyczaju, a jakie z nich zostały wytworzone na potrzeby współczesnego człowieka, szczególnie w dobie romantyzmu, gdy kształtowała się świadomość narodowa. Bazując na dokonaniach Erica Hobsbawma, autorka spróbuje znaleźć odpowiedź na powyższe pytania. Współcześnie bardzo często obraz tradycji podawany nam w kulturze nie pokrywa się z wiedzą archeologiczną i historyczną. Zjawisko tworzenia się nowej obyczajowości jest powszechnie znane już od bardzo dawna, jednakże często nie mamy o nim świadomości. Wynalezionymi tradycjami stały się symbole narodowe i rytuały prezentowane jako dawne. Wyraźnym wskaźnikiem jest duża inspiracja ówczesnych odkrywaniem zamierzchłej przeszłości Celtów i druidów, która niejednokrotnie stawała się bodźcem popychającym ludność do przemian. Metamorfozy następowały najczęściej w czasach kryzysu, kiedy naród w określonym zakresie tracił odrębność, bądź zapatrywał się w kierunku swoich sąsiadów, przejmując ich zwyczaje. To doprowadziło do tego, że zaczęto zastanawiać się nad swoją przynależnością. Niejednokrotnie tworzono historię opartą na współczesnych fałszerstwach bądź domysłach. | pl_PL.UTF-8 |
| dc.identifier.citation | Młoda Muzeologia T. 2 (2017), s. 131–137 | pl_PL.UTF-8 |
| dc.identifier.doi | 10.15584/mm.2017.2.12 | |
| dc.identifier.issn | 2450-7466 | |
| dc.identifier.uri | http://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/4161 | |
| dc.language.iso | pol | pl_PL.UTF-8 |
| dc.publisher | Koło Naukowe Studentów Muzeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego | pl_PL.UTF-8 |
| dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego | pl_PL.UTF-8 |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowe | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | * |
| dc.subject | Celtowie | pl_PL.UTF-8 |
| dc.subject | druidzi | pl_PL.UTF-8 |
| dc.subject | obyczajowość | pl_PL.UTF-8 |
| dc.subject | tradycja | pl_PL.UTF-8 |
| dc.subject | Wyspy Brytyjskie | pl_PL.UTF-8 |
| dc.title | O poszukiwaniu tradycji: Wyspy Brytyjskie i spuścizna celtycka | pl_PL.UTF-8 |
| dc.type | article | pl_PL.UTF-8 |