The procedural criminalistic institution of a crown witness is one of the most effective mechanisms for combating organized crime at the disposal of the justice system. The aim of this article is to analyse Article 3 of the Crown Witness Act, which presents a collection of obligatory and facultative conditions that a suspect must fulfil in the process of applying for the status of a crown witness. This provision can be seen as a complement to the definition in Article 2 of the aforementioned Act. In the text, the author discusses the issue of the content of statements made by the accused, who is seeking to obtain the status of a crown witness, as well as the mechanism that obliges them to provide testimony in court. Additionally, the facultative condition of the suspect's commitment to returning any financial benefits derived from the crime or fiscal offense and compensating for damages incurred as a result of its commission is explored. The considerations are based on available literature and current legislation. The author also refers to court rulings concerning the discussed provisions and the line of jurisprudence related to the assessment of testimony provided by a crown witness.

Procesowo kryminalistyczna instytucja świadka koronnego jest jednym z najskuteczniejszych mechanizmów przeciwdziałania przestępczości zorganizowanej jakimi dysponuje wymiar sprawiedliwości. Celem niniejszego artykułu jest analiza art. 3 ustawy o świadku koronnym, który stanowi zbiór warunków natury obligatoryjnej i fakultatywnej, które są obowiązkami podejrzanego w procesie ubiegania się o status świadka koronnego. Wskazany przepis stanowi niejako dopełnienie definicji z art. 2 wskazanej ustawy. Autor omawia w tekście odpowiednio zagadnienie treści wyjaśnień oskarżonego, który ubiega się o nadanie statusu świadka koronnego i mechanizm jego zobowiązania do złożenia zeznań przed sądem, a także fakultatywny warunek zobowiązania się podejrzanego do zwrotu korzyści majątkowej odniesionej z przestępstwa lub przestępstwa skarbowego oraz naprawienia szkody powstałej w wyniku jego popełnienia. Rozważania oparte są o dostępną literaturę przedmiotu i aktualne ustawodawstwo. Autor wskazuje ponadto na orzeczenia sądów dotyczące komentowanych przepisów i linię orzeczniczą, która odnosi się do oceny zeznań świadka koronnego.