This article aims to review several arbitration agreements governed by Polish law and some arbitration clauses subject to foreign law, which may be considered flawed or imperfect. Furthermore, it will demonstrate how Polish and foreign courts handled these agreements. It is worth noting that the approach of courts to interpreting these agreements may vary from case to case. In some decisions, courts disregard the parties’ intention to arbitrate, prioritizing the jurisdiction of state courts, while in others, they employ a ‘pro-arbitration’ interpretation, thereby closing the door to state courts’ involvement in the case. In summary, our primary focus will be to identify the parties’ intention to engage in arbitration within the various cases we examine.

W niniejszym artykule poddano analizie szereg wadliwych zapisów na sąd polubowny (podlegających prawu polskiemu albo obcemu). Pokazano, w jaki sposób sądy polskie i zagraniczne traktują takie zapisy. Warto odnotować, że podejście judykatury do wykładni poszczególnych zapisów jest zróżnicowane. W niektórych orzeczeniach sądy zdają się pomijać intencję stron co do poddania sporu pod rozstrzygnięcie sądu polubownego, dając priorytet właściwości sądu państwowego. W innych z kolei judykatach prezentuje się podejście pro-arbitrażowe, które zamyka drogę do rozstrzygnięcia sporu przez sąd państwowy. Celem artykułu jest analiza poszczególnych zapisów na sąd polubowny (a także zapadłych na ich kanwie orzeczeń sądów państwowych) pod kątem wyrażonej w tych zapisach hipotetycznej woli stron co do rozstrzygnięcia sprawy przez sąd arbitrażowy.