Kolebuk, Ewelina2018-11-192018-11-192017Młoda Muzeologia T. 2 (2017), s. 101–1082450-7466http://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/4158Niniejszy artykuł stanowi próbę przybliżenia problemu wkładu archeologii w kreowanie narodowej tożsamości. Autorka postanowiła nie poświęcać zbyt dużej uwagi z reguły dobrze poznanym kwestiom kształtowania nacjonalizmów XIX i początku XX w., orientując tym samym swoje rozważania na przykłady bardziej współczesne. Taki dobór materiału badawczego pozwolił na uchwycenie dynamiki opisywanych procesów z uwzględnieniem oporów i trudności hamujących, a często blokujących tworzenie mitów narodowotwórczych. Przegląd wielu przypadków z różnych części świata prowadzi do stwierdzenia, że przeszłość i spuścizna materialna odgrywają ważną rolę w kształtowaniu samoświadomości obywateli. Jest to czynnik na tyle istotny, że bardzo często podlega manipulacjom czy wręcz fałszerstwom celem stworzenia fundamentu pod rodzące się odrębne byty państwowe.polAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowehttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/archeologianaródpaństwopolitykaświadomośćtożsamość„Stamtąd czekaj szczęśliwości, gdzie twych przodków leżą kości…”, czyli rzecz o archeologicznym podłożu tożsamości współczesnych narodówarticle10.15584/mm.2017.2.9