Степаненко, Ирина В.2017-05-122017-05-122016Σοφια T. 16 (2016), s. 111–1281642-1248http://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/2426Autorka podejmuje pytanie o miejsce idei człowieczeństwa w kryzysie nowożytnego humanizmu. Kwestię tę rozważa w kontekście obrony przez filozofię idei człowieczeństwa przed zagrożeniami wynikającymi z modernizmu jako kultury „postludzkiej”. Warunkiem obrony jest zrozumienie i interpretacja współczesnego dyskursu społecznego i kulturowego oraz przezwyciężenie błędnych propozycji filozoficzno-antropologicznych humanizmu modernistycznego. Nowy program humanistyczny, odwołując się do „intuicji granicy”, miałby wyznaczać horyzont „ogólnoludzkich znaczeń”. Idea człowieczeństwa powinna przekształcić się z metafizycznej w permanentnie refleksyjną oraz zasadniczo dyskursywną.The author takes up the question of the place of the idea of humanity in the crisis of modern humanism. This issue is contemplated in the context of defending by the philosophy of the idea of humanity against the threats posed by modernism as a „posthuman” culture. The condition of defence is the understanding and interpretation of contemporary social and cultural discourse and the overcoming the false philosophical-anthropological proposals of modernist humanism. The new humanistic program, referring to the „intuition of limits”, would be define the horizon of „universal meanings”. The idea of the humanity should turn from the metaphysical into a permanent reflective and fundamentally discursive.rusUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polskahttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/idea człowieczeństwarekonceptualizacjapostludzka przyszłośćnowy humanizmdyskurs filozoficznyидея человечностиреконцептуализацияпостчеловеческое будущееновый гуманизмфилософский дискурсthe idea of humanityreconceptualizationposthuman futurenew humanismthe philosophical discoursearticle10.15584/sofia.2016.16.7