Karpchuk, Nataliia2018-06-212018-06-212018UR Journal of Humanities and Social Sciences nr 1(6)/2018, s. 90–1032543-8379http://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/3653Information technologies are developing at a rapid pace, bringing great benefits to mankind, but at the same time provoking huge dangers. Access to personal information, the impact of negative content on children, the modification and stealing of information, damage to information systems, cybercrime, etc. are signs of the use of information and communication technologies to undermine information security. Naturally, both states and organizations develop a number of mechanisms to prevent/overcome destructive information influences. The purpose of the article is to analyze how the EU experience in the field of information/cybersecurity has been/could be applicable in Ukraine. Since the early 21st century the EU has adopted a number of regulations, has created necessary empowered bodies and has developed strategies to eliminate threats in the information sphere. Legislation of the EU is being constantly improved. EU legal framework regulates access to personal data, public information, counterfeit payment issues, issues of online sexual exploitation of children, protection of classified information, prevention of attacks on information systems, protection of national information infrastructures. Trying to adapt its legal frameworks to the norms of the EU legislation, Ukraine adopted the law on “Processing personal data”, the law on “Access to public information”, “the Cybersecurity Strategy of Ukraine”, and the law on “Basic principles of providing cybersecurity of Ukraine”; established respective cybersecurity structures, specifically the National Coordination Center for Cyber Security, Cyberpolice, CERT-UA. In the article the author considers some challenges provoked by the mentioned legislation and offers personal ideas concerning the improvement of some cybersecurity aspects in Ukraine.Informacyjne technologie rozwijają się w bardzo szybkim tempie, co przynosi wiele korzyści dla ludzkości, lecz jednocześnie prowokuje ogromne niebezpieczeństwo. Dostęp do osobistej informacji, wpływ negatywnych treści na dzieci, sabotaż i wykradanie informacji, uszkodzenia informacyjnych systemów, cyberprzestępczość i tym podobne – oto oznaki użycia informacyjnych i komunikacyjnych technologii dla zniszczenia informacyjnego bezpieczeństwa. Naturalnie zarówno państwa, jak i organizacje opracowują szereg mechanizmów zapobiegania i przezwyciężenia destruktywnych informacyjnych wpływów. Celem artykułu jest przeanalizowanie, w jaki sposób doświadczenie UE w zakresie informacyjnego cyberbezpieczeństwa może być zastosowane w Ukrainie. Na początku XXI stulecia UE opracowała szereg normatywnych reguł, stworzyła konieczne organy i uruchomiła strategie zorientowane na usunięcie zagrożeń w sferze informacyjnej. Ustawodawstwo UE stale jest doskonalone. Prawna baza UE reguluje dostęp do osobistych danych, społeczną informację, problemy podrabiania spłat, problemy seksualnej eksploatacji dzieci w Internecie, ochronę informacji niejawnych, zapobieganie atakom na informacyjne systemy, obronę narodowych informacyjnych infrastruktur. Próbując adaptować swoje prawne ramy do norm ustawodawstwa UE, Ukraina uchwaliła ustawę „O obróbce osobistych danych”, ustawę „O dostępie do publicznej informacji”, „Strategię cyberbezpieczeństwa Ukrainy” i prawo „O głównych zasadach zabezpieczenia cyberbezpieczeństwa Ukrainy”; stworzono odpowiednie struktury cyberbezpieczeństwa, w szczególności Narodowe Koordynacyjne Centrum do spraw Cyberbezpieczeństwa, cyberpolicję, CERT-UA. W artykule rozpatrzono niektóre problemy związane z wymienionym ustawodawstwem i zaproponowano pomysły na polepszanie aspektów cyberbezpieczeństwa na Ukrainie.engAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowehttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/cybersecurityinformation and communication technologies (ICTs)information systemspersonal datainformation threatscyberbezpieczeństwotechnologie informacyjne i komunikacyjnesystemy informacyjnedane osobowezagrożenia informacyjnearticle10.15584/johass.2018.1.6