Palczewska, Milena2018-11-202018-11-202018UR Journal of Humanities and Social Sciences nr 2(7)/2018, s. 69–842543-8379http://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/4173The categories of interdisciplinarity, as well as the similar categories of multidisciplinarity and transdisciplinarity, are relatively young language resources, although in many scientific disciplines are already quite weak (especially in the humanities), in the other, however, (in the social sciences), it seems that is only just emerging. This article will be devoted to this issue, with particular focus on the analysis of interdisciplinarity as a key to broad, multi-faceted research. The postulate of interdisciplinarity is, in a sense, a response to the challenges arising in the process of the development of science. First, as a response to the internal discourse on science – the crisis expressed in the progressive professionalization, specialization and institutionalisation of research. Secondly, as a response to the challenges faced in learning, in view of the fact that reality, its nature and structure, are becoming more complex and thus more difficult for scientific exploration. Interdisciplinarity means to focus attention on issues that are located at the intersection of the different disciplines. In this way, an attempt is made to break free from the narrow, deep single-discipline approach to complex issues and the many ensuing restrictions. Generally, interdisciplinarity, as demands reality across scientific disciplines, is, in a sense, added value. This is due to the fact that an overview of the test of reality from the perspective of the various branches of scientific broadens, deepens, modifies and clarifies the research results, which science is certainly beneficial.Kategoria interdyscyplinarności (znana też w języku polskim jako międzydyscyplinarności), podobnie jak zbliżona do niej kategoria multidyscyplinarności (inaczej też wielodyscyplinarności), jak również transdyscyplinarności, stanowi stosunkowo młody zasób językowy. Chociaż w wielu gałęziach nauki (zwłaszcza w humanistyce) jest już dość utrwalony, w innych jednakże (w tym w naukach społecznych) wydaje się dopiero wyłaniającym się obszarem. Tej właśnie problematyce poświęcony jest ten artykuł, ze szczególnym ukierunkowaniem na interdyscyplinarność jako ,,klucz” do wieloaspektowych, szerokich w wymiarze badań naukowych. Postulat interdyscyplinarności jest, w pewnym sensie, reakcją na wyzwania rodzące się wraz z rozwojem nauki: po pierwsze, jako odpowiedź na dyskurs wewnętrzny o kryzysie nauki – na kryzys wyrażający się w postępującej profesjonalizacji, specjalizacji oraz instytucjonalizacji w zakresie badań naukowych; po drugie, jako odpowiedź na wyzwania stające przed nauką w związku z tym, że rzeczywistość w swym charakterze i strukturze staje się coraz bardziej złożona i tym samym trudniejsza do naukowej eksploracji. Interdyscyplinarność oznacza skoncentrowanie uwagi na zagadnieniach, które są zlokalizowane na styku różnych dyscyplin. W ten sposób próbowano uwolnić się od wąskiego, ugruntowanego w ramach jednej dziedziny wiedzy, podejścia do złożonych kwestii oraz wynikających z tego faktu wielu ograniczeń. Generalnie interdyscyplinarność jako postulat badania rzeczywistości ponad granicami dyscyplin naukowych stanowi w pewnym sensie wartość dodaną, ponieważ ogląd badanej rzeczywistości z perspektywy różnych gałęzi naukowych poszerza, pogłębia, modyfikuje i precyzuje rezultaty badawcze, co dla nauki jest niewątpliwie korzystne.engAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Międzynarodowehttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/social sciencesmethods of researchinterdisciplinaritymultidisciplinaritynauki społecznemetody badawczeinterdyscyplinarnośćtransdyscyplinarnośćarticle10.15584/johass.2018.2.4