Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Prawnicza. Prawo 16 (2015)https://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/12442024-03-28T11:44:37Z2024-03-28T11:44:37Z131PODMIOT I STRONA PODMIOTOWA PRZESTĘPSTWA NADUŻYCIA ZAUFANIA Z ART. 296 KODEKSU KARNEGO. WYBRANE ZAGADNIENIAPecuszok, Kseniahttps://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/12582022-11-29T15:34:34Z2015-10-16T00:00:00Zdc.title: PODMIOT I STRONA PODMIOTOWA PRZESTĘPSTWA NADUŻYCIA ZAUFANIA Z ART. 296 KODEKSU KARNEGO. WYBRANE ZAGADNIENIA
dc.contributor.author: Pecuszok, Ksenia
dc.description.abstract: This article explores the issue of the offence of criminal breach of trust, as defined in the article 296 the Penal Code of the Republic of Poland of June 6th, 1997. In particular, the subjective part of a crime was investigated and the characteristics of the subject of the crime (perpetrator) were given. Next, the author attempts to define the following terms: “dealing with”, “running”, “economic activity”, “entrepreneur” and “property issues”. This paper provides a fresh point of view on the offence of criminal breach of trust in the context of economic law and/or criminal law. Such approach will facilitate a deeper understanding of the issue and provide a basis for the diagnosis of many phenomena that may be relevant to future interpretations.
dc.description: W centralnym punkcie rozważań prezentowanego tekstu znajduje się kwestia podmiotowego ujęcia przestępstwa nadużycia zaufania z art. 296 Kodeksu karnego z 1997 r. W artykule poddano analizie cechy podmiotu, uwzględniając w tym kontekście także próbę określenia takich pojęć, jak: „zajmowanie się” i „prowadzenie”, „działalność gospodarcza”, „przedsiębiorca” oraz „sprawy majątkowe”. Analizowane tu zagadnienia służą dokładniejszemu określeniu funkcjonowania, a także samej ocenie przestępstwa nadużycia zaufania. Ukazanie go w szerszym kontekście prawa gospodarczego i/lub karnego pozwala na lepsze jego zrozumienie i daje podstawę do rozpoznania
wielu zjawisk mogących mieć znaczenie dla jego sposobu interpretacji w przyszłości.
2015-10-16T00:00:00ZWYCZERPANIE PRAW WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJSerafin, Tobiaszhttps://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/12572022-11-29T16:35:23Z2015-10-16T00:00:00Zdc.title: WYCZERPANIE PRAW WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ
dc.contributor.author: Serafin, Tobiasz
dc.description.abstract: Broader issue of intellectual property at the present time is used both in terms of economic
and legal. Institution exhaustion of intellectual property rights is widely used now, and regulations are largely sufficient. However, should pay attention to the similarities between different types of exhaustion of rights, whether in the field of industrial property or copyright and their differences. The specificity of individual rights does not permit the use in the field of uniform regulations especially in terms of the Community.
dc.description: Zagadnienie szeroko pojmowanej własności intelektualnej w obecnych czasach znajduje zastosowanie zarówno w ujęciu gospodarczym, jak i prawnym. Instytucja wyczerpania prawa własności intelektualnej obecnie ma szerokie zastosowanie, a regulacje prawne w większości są wystarczające. Należy zwrócić jednak uwagę na podobieństwa pomiędzy poszczególnymi rodzajami wyczerpania prawa, czy to z zakresu własności przemysłowej, czy też praw autorskich, oraz na ich różnice. Specyfika poszczególnych praw nie pozwala na stosowanie w tej dziedzinie jednolitych regulacji prawnych, zwłaszcza w ujęciu wspólnotowym
2015-10-16T00:00:00ZKONSTYTUCYJNA WOLNOŚĆ SŁOWA W ORZECZNICTWIE SĄDÓW USA NA PRZYKŁADZIE PROTESTÓW ANTYABORCYJNYCHMaroń, Grzegorzhttps://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/12562022-11-29T15:48:23Z2015-10-16T00:00:00Zdc.title: KONSTYTUCYJNA WOLNOŚĆ SŁOWA W ORZECZNICTWIE SĄDÓW USA NA PRZYKŁADZIE PROTESTÓW ANTYABORCYJNYCH
dc.contributor.author: Maroń, Grzegorz
dc.description.abstract: Freedom of speech is one of the fundamental human rights in modern democratic rule of law states. It is a tool or means of articulating one’s own position on particular issue. Freedom of speech enables effective dissemination and popularization of professed views, ideas and beliefs, only if its limitations are extraordinary. U.S. legal order is regarded as a standard example of just such a perception of freedom of speech. American case-law does not limit the freedom of speech to the ability of public communication of uncontested claims. U.S. courts assume that the essence of
the given freedom is the right to formulate controversial and unpopular judgments or even judgments that cause social unrest and culture wars. Abortion is one of the hottest discussed issue. Opponents of abortion exercising their freedom of expression and freedom of assembly, publicly protest against the killing of unborn children. They picket on urban streets, squares, parks, often in front of abortion clinics and residential homes of aborters. Visual form of their arguments are posters showing pictures of aborted fetuses and signs equating abortion with murder. US courts claim that this type of pro-life movement activity in public places – on the so-called “traditional public forum” – is the materialization of the protected freedom of speech fixed in the First Amendment to the United States Constitution. Freedom of speech does not, however, presupposes
absolutisation of the right to anti-abortion protest in public space. The need to protect other competing values, eg. public order and the right to privacy, enforces some degree of freedom of speech reglamentation. Exemplification of the given restriction are particularly “buffer” and “bubble” zones around abortion clinics within which the some or all forms of protest are prohibited. Inconsistency of US case law on anti-abortion protest shows that the determination of an optimal balance between conflicting values is a difficult task.; Wolność słowa jest jednym z fundamentalnych praw człowieka we współczesnych demokratycznych państwach prawa. Stanowi ona narzędzie czy środek artykulacji własnego stanowiska w poszczególnych sprawach. Wolność słowa tylko wówczas realnie umożliwia rozpowszechnianie i popularyzowanie wyznawanych poglądów, idei i wierzeń, gdy jej ograniczenia mają charakter ekstraordynaryjny. Porządek prawny USA uchodzi za klasyczny przykład takiego właśnie postrzegania wolności słowa. Orzecznictwo amerykańskie nie zawęża wolności słowa do możliwości publicznego komunikowania twierdzeń niespornych. Sądy USA przyjmują, iż istotą przedmiotowej wolności jest prawo do formułowania ocen kontrowersyjnych, niepopularnych czy wręcz wywołujących społeczny niepokój i światopoglądowo-kulturowe wojny. Przedmiotem ostrego
dyskursu jest aborcja. Przeciwnicy aborcji, korzystając z wolności słowa, a także wolności zgromadzeń, publicznie protestują przeciwko uśmiercaniu nienarodzonych dzieci. Pikietują na miejskich ulicach, placach, w parkach, często przed klinikami aborcyjnymi i domami lekarzy aborterów. Obrazową formą przekonywania do swoich racji są plakaty przedstawiające zdjęcia abortowanych płodów oraz napisy zrównujące aborcję z morderstwem. Amerykańskie sądy stoją na stanowisku, iż tego typu działalność ruchów pro-life w miejscach publicznych, na tzw. tradycyjnym forum publicznym, jest chronioną materializacją wolności słowa umocowana w pierwszej poprawce do Konstytucji USA. Wolność słowa nie suponuje jednak absolutyzacji prawa do protestów antyaborcyjnych w przestrzeni publicznej. Potrzeba ochrony innych konkurencyjnych wartości, np.
porządku i bezpieczeństwa publicznego czy prawa do prywatności, wymusza pewien stopień reglamentacji wolności słowa. Jej przejawem są zwłaszcza stałe i ruchome strefy ochronne wokół klinik aborcyjnych, w obrębie których zakazuje się niektórych bądź wszystkich form protestu. Niespójność amerykańskiego orzecznictwa świadczy o tym, iż ustalenie w kontekście debaty aborcyjnej optymalnej równowagi pomiędzy pozostającymi w kolizji wartościami napotyka trudności.
dc.description:
2015-10-16T00:00:00ZSEMINARIUM NAUKOWE „TERRORYZM A PRAWA CZŁOWIEKA” NA WYDZIALE PRAWA I ADMINISTRACJI UNIWERSYTETU RZESZOWSKIEGOPastuszko, Grzegorzhttps://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/12552022-11-29T15:07:56Z2015-10-16T00:00:00Zdc.title: SEMINARIUM NAUKOWE „TERRORYZM A PRAWA CZŁOWIEKA” NA WYDZIALE PRAWA I ADMINISTRACJI UNIWERSYTETU RZESZOWSKIEGO
dc.contributor.author: Pastuszko, Grzegorz
dc.description.abstract: The presented report describes the seminar that took place on 1st of December in the building of the Law and Administration Faculty of University of Rzeszów. The seminary was devoted to the problem of terrorism in the context of human rights. The organizers invited three notable guests: gen. bryg. rez. dr inż. Tomasz Bąk, mjr Adam Bogacz, doc. dr Krzysztof Czubocha, who made very interesting speeches, including practical and theoretical issues. The event gathered many listeners, especially students, but also workers of the University.
dc.description: 1 grudnia 2014 r. w budynku Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego
odbyło się seminarium naukowe poświęcone problematyce zagrożeń, jakie dla praw jednostki niesie w dzisiejszym świecie zjawisko terroryzmu. Seminarium zorganizowali pracownicy Katedry Instytucji Prawnych i Praw Człowieka działającej pod kierownictwem prof. zw. dr hab. H. Zięby-Załuckiej. Inicjatywa ta spotkała się z dużym zainteresowaniem ze strony studentów, a także pracowników Wydziału Prawa i Administracji.
2015-10-16T00:00:00ZPOJĘCIE I FUNKCJE POLICJI BUDOWLANEJZwolak, Sławomirhttps://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/12542022-11-29T16:53:17Z2015-10-16T00:00:00Zdc.title: POJĘCIE I FUNKCJE POLICJI BUDOWLANEJ
dc.contributor.author: Zwolak, Sławomir
dc.description.abstract: The article is the institution of the building police. The starting point for consideration in this study was done genealogy of the concept of the police. Initially, the term "police" identified with the political system of the state, later narrowing the concept of matters relating to the administration. Its mission was to provide security, order and public peace. Then the administration police was separated, building police, as a independent service operating in the sphere of construction. The heyday of the building police occurred in the XIX century. Its main objective was to ensure the safety and general governance in construction. The functioning of the building police had a large impact on subsequent legislation. To date, police have rules governing the nature of the construction process, which aims to ensure safety and order in the construction industry. Especially
police functions highlighted in the activities of the building supervision organs.
dc.description: Przedmiotem artykułu jest instytucja policji budowlanej. Punktem wyjścia rozważań w niniejszym opracowaniu uczyniono rodowód pojęcia policji. Początkowo termin „policja” utożsamiano z ustrojem państwa, później zawężając pojęcie do spraw dotyczących administracji. Jej zadaniem było zapewnienie bezpieczeństwa, porządku i spokoju publicznego. Następnie z policji administracyjnej wyodrębniono policję budowlaną już jako samodzielną służbę działającą w sferze budownictwa. Okres świetności policji budowlanej przypadł na XIX w. Podstawowym jej celem było zapewnienie
bezpieczeństwa i ogólnego ładu w budownictwie. Funkcjonowanie policji budowlanej wywarło duży wpływ na późniejsze ustawodawstwo. Do dzisiaj policyjny charakter mają przepisy regulujące proces budowlany, które w założeniu mają zapewnić bezpieczeństwo i ład w budownictwie. Funkcje policyjne podkreśla się szczególnie w działalności organów nadzoru budowlanego.
2015-10-16T00:00:00ZO DOPUSZCZALNOŚCI PRZEPROWADZANIA KONTROLI OSOBISTEJ RAZ JESZCZESmolski, Marcinhttps://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/12532022-11-29T15:08:12Z2015-10-16T00:00:00Zdc.title: O DOPUSZCZALNOŚCI PRZEPROWADZANIA KONTROLI OSOBISTEJ RAZ JESZCZE
dc.contributor.author: Smolski, Marcin
dc.description.abstract: In this article the author examines the judgment of the Supreme Court of 13.04.1972 r., which also today is a source of guidance personal inspection staff. As a condition of the legality of its conduct, the Supreme Court pointed out, inter alia, that the execution should take place in consultation with the representative of the crew. The author pays attention to emerging contemporary views of interpreting used in the above judgment the phrase “in consultation” as a process of consultation only. Author polemicizes of such standpoint. Draws attention to the need to analyze the legal status which the Supreme Court relied on issuing the ruling. It notes that the Supreme Court pointed out the rules of procedure as the appropriate procedure in-house, in which were placed regulations on personal checks of employees. Emphasizes that another mode of its adoption in force at the time of
issuance of the above judgments, and other contemporary spaces, which is important for understanding the differences in meaning of the concept “in concert”. The author analyzes the state of the law at the time of the judgment in question, cited the comments of the doctrine of labor law in this period, the then explains the meaning of ”in concert”, indicates the mode of the conclusion of the working rules and entities involved in this process. The author concludes that by placing the control of employees working in the rules of used by the Supreme Court of the phrase “in consultation” could not be understood in the purely consultation, as indeed was the nature of a firm and binding voice belonged to the wider workers’ representation. Emphasizes that the contemporary use of the term “in agreement” can be understood as consultation with the assumption that the procedure checks will be placed precisely in the rules of work and in the workplace, there are trade unions which is agreed rules (otherwise the rules of
procedure is a unilateral act in-house issued by the employer).
dc.description: W artykule autor poddaje analizie wyrok Sądu Najwyższego z 13 marca 1972 r., który również współcześnie stanowi źródło wskazówek przeprowadzania kontroli osobistej pracowników. Jako warunek legalności jej przeprowadzania Sąd Najwyższy wskazał m.in., że jej wykonywanie powinno następować w porozumieniu z przedstawicielstwem załogi. Autor zwraca uwagę na pojawiające się współcześnie poglądy interpretujące użyte w ww. orzeczeniu sformułowanie „w porozumieniu” jako proces wyłącznie konsultacyjny.
Autor polemizuje z takim zapatrywaniem. Zwraca uwagę na konieczność przeprowadzenia analizy stanu prawnego, na którym Sąd Najwyższy się oparł, wydając wówczas orzeczenie. Zauważa, że Sąd Najwyższy wskazał regulamin pracy jako odpowiednią procedurę wewnątrzzakładową, w której umieszczane były regulacje dotyczące kontroli osobistej pracowników. Podkreśla, że inny tryb jego uchwalania obowiązywał w chwili wydawania ww. orzeczenia, a inny obowiązuje współcześnie, co jest istotne dla zrozumienia różnic znaczeniowych pojęcia „w porozumieniu”.
Autor analizuje stan prawny obowiązujący w chwili wydania omawianego wyroku, przytacza uwagi doktryny prawa pracy z tego okresu, wyjaśnia ówczesne znaczenie pojęcia „w porozumieniu”, wskazuje tryb zawierania regulaminu pracy oraz podmioty w tym procesie uczestniczące. Autor podkreśla, że użyte przez Sąd Najwyższy sformułowanie „w porozumieniu” nie mogło być rozumiane jedynie w charakterze konsultacji, gdyż faktycznie miało charakter stanowczy, a głos wiążący należał do szeroko rozumianego przedstawicielstwa pracowniczego. Podkreśla, że współcześnie użycie terminu „w porozumieniu” rozumieć można jako konsultacje przy założeniu, że procedura kontroli pracowników umieszczona zostanie właśnie w regulaminie pracy oraz
w zakładzie pracy istnieją związki zawodowe, z którymi uzgadniany jest regulamin (w innym przypadku regulamin pracy ma charakter jednostronnego aktu wewnątrzzakładowego wydawanego przez pracodawcę).
2015-10-16T00:00:00ZOPIEKA NAD OSOBĄ Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ UBEZWŁASNOWOLNIONĄ CAŁKOWICIE NA TLE PRZEPISÓW KODEKSU RODZINNEGO I OPIEKUŃCZEGOOpar, Annahttps://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/12522022-11-29T15:11:03Z2015-10-16T00:00:00Zdc.title: OPIEKA NAD OSOBĄ Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ UBEZWŁASNOWOLNIONĄ CAŁKOWICIE NA TLE PRZEPISÓW KODEKSU RODZINNEGO I OPIEKUŃCZEGO
dc.contributor.author: Opar, Anna
dc.description.abstract: Taking into consideration the right of every human to a life in dignity and to personal freedom, incapacitation seems to be especially interesting to discuss and characterize. The following characteristic is divided into three parts due to its depth. The conclusion additionally contains a digression connected to the topic of the incapacitated due to mental disorders people who are part of the society. The first part defines incapacitation as restriction or deprivation of legal capacity on the basis of judicial decision which strongly interferes with the sphere of personal rights of an individual and affects the basic right of an individual to freely decide upon one’s behaviour. The second part deals with mental disability of an incapacitated person. Mental disability is also defined here.
The third part concludes on issues concerned with taking care of a mentally disabled person who is completely incapacitated. The conclusion deals with the social situation of the people who are mentally handicapped and the sources of their support. This part highlights economic situation of disabled and incapacitated people which is specific and requires attention.
dc.description: Ograniczenie zdolności do czynności prawnych wobec osób z niepełnosprawnością intelektualną, dotykając zagadnienia przyrodzonej i niezbywalnej godności człowieka stanowiącej źródło wolności, praw człowieka i obywatela, tym bardziej jawi się jako warte podjęcia i scharakteryzowania. Ze względu na relatywnie szerokie obszar tematyczny wyznaczono trzy główne części składowe przedmiotowej charakterystyki. Dodatkowo tytułem nawiązania umieszczona została także w zakończeniu krótka dygresja związana z – rozumianym jako zasadniczy – tematem pozycji ubezwłasnowolnionych osób z niepełnosprawnością intelektualną w społeczeństwie. W części pierwszej ubezwłasnowolnienie definiowane zostało jako ograniczenia lub pozbawienia
zdolności do czynności prawnych na mocy orzeczenia sądowego, co stanowi silną ingerencję w sferę praw osobistych jednostki, a tym samym oddziałuje na podstawowe prawa obywatela w zakresie swobodnego kierowania swoim postępowaniem.
W części drugiej – znacznie krótszej – podniesiono kwestię niepełnosprawności intelektualnej osoby ubezwłasnowolnianej. Zdefiniowana została niepełnosprawność.
Trzecia część poświęcona została syntetyzującym wnioskom dotyczącym pojęcia opieki nad osobą z niepełnosprawnością intelektualną ubezwłasnowolnioną całkowicie.
Wspomniana wcześniej dygresja, stanowiąc zakończenie opracowania, dotyczy sytuacji socjalnej osób z niepełnosprawnością intelektualną, a w szczególności źródeł ich utrzymania. Ten element podkreślać ma specyficzną i wymagającą atencji sytuację ekonomiczną ubezwłasnowolnionych osób niepełnosprawnych.
2015-10-16T00:00:00ZKARA ARESZTU WOJSKOWEGO W POLSKIM PRAWIE KARNYM WOJSKOWYM XX WIEKU W UJĘCIU HISTORYCZNYMTrybus, MałgorzataKamuda, Dorotahttps://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/12512022-11-29T16:25:29Z2015-10-16T00:00:00Zdc.title: KARA ARESZTU WOJSKOWEGO W POLSKIM PRAWIE KARNYM WOJSKOWYM XX WIEKU W UJĘCIU HISTORYCZNYM
dc.contributor.author: Trybus, Małgorzata; Kamuda, Dorota
dc.description.abstract: The paper deals with military arrest penalty in the Polish criminal military law in XX century.
It is the first part of a study in which military arrest is considered in historical context. The considerations begin from presentation of solutions adopted in the II Republic. The paper also includes some general remarks concerning Polish Army Penal Code of 1944, where this kind of penalty was not specified.
dc.description: Prezentowany artykuł poświęcony jest przedstawieniu kary aresztu wojskowego w polskim
prawie karnym wojskowym XX w. Stanowi on pierwszą część opracowania, w którym zaprezentowano areszt wojskowy w ujęciu historycznym. Rozważania rozpoczynają się od prezentacji rozwiązań przyjętych w II Rzeczypospolitej. Przedstawiono m.in. karę aresztu wojskowego przewidzianą w Kodeksie karnym wojskowym z 1932 r. Artykuł zawiera także ogólne uwagi dotyczące Kodeksu karnego Wojska Polskiego z 1944 r., w którym nie występowała tego rodzaju kara, oraz przybliża areszt dyscyplinarny wykazujący szereg podobieństw do zaprezentowanej kary aresztu wojskowego.
2015-10-16T00:00:00ZZBRODNIE STANU W INTERPRETACJI PROKURATORA WOJSKOWEGO MAKSYMILIANA LITYŃSKIEGO JAKO PRZYKŁAD ODRZUCENIA OSIĄGNIĘĆ II RZECZYPOSPOLITEJ W TYM ZAKRESIELeniart, Ewahttps://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/12492022-11-29T15:43:16Z2015-10-16T00:00:00Zdc.title: ZBRODNIE STANU W INTERPRETACJI PROKURATORA WOJSKOWEGO MAKSYMILIANA LITYŃSKIEGO JAKO PRZYKŁAD ODRZUCENIA OSIĄGNIĘĆ II RZECZYPOSPOLITEJ W TYM ZAKRESIE
dc.contributor.author: Leniart, Ewa
dc.description.abstract: Maksymilian Litynski was attorney at law, who developed career after year in communist
1944 justice military. Among others, there was deputy of leading public prosecutor in biggest period of communist terror military. It postulated interpretation of regulation about crimes of states Maksymilian Litynski, which ran away from jurisdiction and sciences of crown laws from period II polish republic. It recognized Litynski, that all actions are crimes of states, which can present threat for political structure, social and polish people's republic economic. He expanded catalog of crime of state in consequence regard, that such actions were these crimes also as promulgation of hostile propaganda, participation in delinquent associations, but it defends property in some cases without required law of permission it also and broadcasting receivers. No doubt, boost of protection
was achieved polish people's republic due to taking advantage for it purpose of such interpretation of crime of state instruments, which gave regulations of crown laws.
dc.description: Maksymilian Lityński to prawnik, adwokat, który po roku 1944 rozwijał swą karierę
w komunistycznym wojskowym wymiarze sprawiedliwości. W okresie największego terroru
komunistycznego był m.in. zastępcą Naczelnego Prokuratora Wojskowego, a w latach 50. XX w. uchodził za autorytet w zakresie prawa karnego, kierując Katedrą Prawa i Śledztwa Wyższej Szkoły Podwyższania Kwalifikacji Aktywu Kierowniczego Komisji ds. Bezpieczeństwa Publicznego. M. Lityński postulował interpretację przepisów o zbrodniach stanu, która odbiegała od orzecznictwa i nauki prawa karnego z okresu II RP. Uznawał, że zbrodniami stanu są wszystkie czyny, które mogą stanowić zagrożenie dla ustroju politycznego, społecznego i gospodarczego PRL. W konsekwencji rozszerzał on katalog zbrodni stanu, uznając, że zbrodniami tymi były również takie czyny, jak: szerzenie wrogiej propagandy, udział w związkach przestępczych, a w niektórych przypadkach także posiadanie broni bez wymaganego prawem zezwolenia i odbiorników radiowych. Niewątpliwie celem takiej interpretacji zbrodni stanu było zwiększenie ochrony PRL osiągane dzięki wykorzystywaniu do tego instrumentów, które dawały przepisy prawa karnego.
2015-10-16T00:00:00ZKURATOR PROCESOWY DLA DŁUŻNIKA NIEZNANEGO Z MIEJSCA POBYTUKościółek, Annahttps://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/12482022-11-29T15:37:23Z2015-10-16T00:00:00Zdc.title: KURATOR PROCESOWY DLA DŁUŻNIKA NIEZNANEGO Z MIEJSCA POBYTU
dc.contributor.author: Kościółek, Anna
dc.description.abstract: The following article is devoted to the analysis of selected issues referring to the institution of a representative for an absent debtor. The study includes an overview of a number of requirements that must be fulfilled for a representative to be validly appointed, especially the concept of a place of residence and its unawareness with regard to a debtor, the need to defend the rights of a debtor of unknown residence and its source, i.e. the necessity to serve a procedural writ, substantiation of the fact that the place of residence of a debtor is not known, or the condition of an obligatory public
announcement of the appointment of a representative. The analysis also concerns the basic duty of a representative appointed for an absent debtor, i.e. the obligation to undertake the burden of defending the rights of a represented person. Analysis of the duty incumbent upon a representative has not been reduced only to discuss the actions that have been found to fill the burden of defending the rights of the absent debtor, but it also includes remarks referring to the responsibility for possible damage caused as a result of non-performance or improper performance of the discussed obligation.
dc.description: Niniejsze opracowanie poświęcone jest analizie wybranych zagadnień związanych z instytucją kuratora procesowego dla dłużnika, którego miejsce pobytu nie jest znane. W artykule podjęto próbę szczegółowego omówienia szeregu wymagań, od których przepisy uzależniają możliwość ustanowienia kuratora oraz ważność tej czynności. Analizie poddano w szczególności: pojęcie miejsca pobytu oraz jego nieznajomości w odniesieniu do dłużnika; wymóg uprawdopodobnienia okoliczności, że miejsce pobytu dłużnika nie jest znane; kwestię konieczności dokonania względem dłużnika doręczenia pisma wywołującego potrzebę obrony jego praw czy też warunek publicznego
ogłoszenia o ustanowieniu kuratora. Analizie poddany został również podstawowy
obowiązek kuratora procesowego ustanawianego w postępowaniu egzekucyjnym dla dłużnika, którego miejsce pobytu nie jest znane, jakim jest podjęcie ciężaru obrony praw reprezentowanego. Analiza ciążącego na kuratorze procesowym obowiązku nie została sprowadzona wyłącznie do omówienia czynności, które uznane zostały za wypełniające ciężar obrony praw osoby nieznanej z miejsca pobytu, lecz obejmuje również uwagi związane z odpowiedzialnością za ewentualną szkodę powstałą na skutek niewykonania lub nienależytego wykonania tego obowiązku
2015-10-16T00:00:00Z