Współpraca w administracji jako forma wchodzenia administracji w relacje z innymi podmiotami może mieć bardzo wiele postaci: może obejmować współpracę pomiędzy organami administracyjnymi, jak również pomiędzy administracją a podmiotami zewnętrznymi i przyjmować zróżnicowane tryby proceduralne. Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza różnych możliwych form współpracy administracji w procedurze stanowienia prawa miejscowego, czyli szeroko rozumianej współpracy legislacyjnej. Uwzględnione zostały zarówno aspekty związane ze współpracą administracji z podmiotami zewnętrznymi (inicjatywa prawodawcza, konsultacje, zaopiniowanie), jak i wewnątrz samej administracji, określone jako współdziałanie legislacyjne (porozumienia administracyjne, związki komunalne, zaopiniowanie, uzgodnienie, zatwierdzenie przez inny organ administracyjny). Współpraca administracji, w tym także w stanowieniu prawa, jest co do zasady zjawiskiem korzystnym, mającym szansę poprawienia jakości stanowionego prawa i jego skuteczności. Niestety jednak obecna regulacja prawna form tego współdziałania jest niedostateczna, co ilustrują podane w artykule przykłady.

Cooperation in public administration, as a form of entering into relations with other subjects, may have many forms: it may include cooperation between administrative organs as well as between the public administration and external entities and take different procedural forms. The subject of the following article is an analysis of various possible forms of cooperation of public administration in the procedure of lawmaking of local law, meaning a widely understood legislative cooperation. Taken into consideration were both aspects connected with the public administration cooperation with external entities (legislative initiative, consultations, opinions) as well as the internal structure of the administration, defined as legislative cooperation (administrative agreement, communal unions, opinions, reconciliation, confirmation by another administrative organ). Administrative cooperation, including also lawmaking, is, as a rule, a positive occurrence which has a chance of improving the quality and efficiency of created law. Unfortunately, the current legal regulation of the forms of this cooperation is insufficient, which is illustrated by the examples given in the article.