The paper investigates the effect of child cash benefit “Family 500+” on the female labour supply in Poland, taking into account demographic and cyclical determinants. The study is based on the Labour Force Survey (LFS) and Polish Central Statistical Office quarterly data. The analyses cover the period of 2016–2018. The Labour Force Participation Rate (LFPR) is the measure of labour supply. The analysis uses a counterfactual method to determine the impact of demographic and behavioural changes on female labour supply. To identify the causes of the economic inactivity of women (adopted by LFS), decomposition of the growth rate of economically inactive women is applied. The effect of the business cycle on female labour supply is analysed using OLS recursive regression. The study found that the LFPR of women aged 25–44 decreased after 2015. This was related to the cash transfers under the “Family 500+” programme and the increasing number of economically inactive women by reason of “family and household responsibilities”. At the same time, changes in the demographic structure contributed positively to the LFPR of women aged 25–44, while the business cycle did not have a significant impact on it. OLS recursive regression showed that in the 25–44 age group, the introduction of “Family 500+” coincided with changes in the relationships between the LFPR, the percentage of the “discouraged”, economically inactive women by reason of “family responsibilities” and the unemployment rate.

Celem niniejszej pracy jest ocena znaczenia programu „Rodzina 500+” dla podaży pracy kobiet w Polsce, uwzględniając uwarunkowania demograficzne i koniunkturalne. W badaniu wykorzystano dane BAEL i GUS. Miarą podaży pracy jest współczynnik aktywności zawodowej. Analiza skupia się na latach 2016–2018. W badaniu zastosowano metodę kontrfaktyczną, aby określić znaczenie zmian w strukturze wiekowej i w aktywności zawodowej poszczególnych grup wiekowych dla podaży pracy kobiet. Przyczyny dezaktywizacji zawodowej kobiet zidentyfikowano dekomponując stopę wzrostu zawodowo biernych kobiet według rodzajów bierności wyróżnianych w BAEL. Znaczenie zmian w koniunkturze gospodarczej dla podaży pracy kobiet w latach 2006–2018 przeanalizowano za pomocą regresji rekursywnej. Wyniki analizy wskazują, że program „Rodzina 500+” przyczynił się do spadku współczynnika aktywności zawodowej kobiet w wieku 25–44 lata. Spadek ten był skorelowany w czasie z transferami pieniężnymi na rzecz rodzin i dzieci w ramach programu „Rodzina 500+” oraz ze zwiększeniem liczby kobiet biernych zawodowo ze względu na „obowiązki rodzinne i związane z prowadzeniem domu”. W tym samym czasie zmiany w strukturze demograficznej sprzyjały większej aktywności zawodowej kobiet w wieku 25–44 lata, natomiast zmiany koniunkturalne nie wywierały na nią istotnego wpływu. Z regresji rekursywnej wynika, że w grupie kobiet w wieku 25–44 lata wprowadzenie programu „Rodzina 500+” zmieniło relacje między współczynnikiem aktywności zawodowej, odsetkiem kobiet „zniechęconych” i biernych ze względu na „obowiązki rodzinne” a stopą bezrobocia, choć nie zmienił się trend bezrobocia.