Artykuł poświęcony jest specyfice dowodów w postępowaniach szczególnych i konsensualnych polskiej procedury karnej. Punktem wyjścia uczynione zostało spostrzeżenie, iż w świetle weberowskiej teorii biurokracji system ścigania i orzekania w sprawach karnych ma charakter biurokratyczny, ze wszystkimi tego konsekwencjami. Przegląd przepisów dotyczących dowodów i postępowania dowodowego w poszczególnych trybach szczególnych prowadzi do ustaleń co do tego, w jaki sposób te ustawowe odmienności wpływają na odmienność tych trybów. Artykuł kończą wnioski dotyczące tendencji, jakie można w tej mierze zaobserwować w ostatnim półwieczu.

The paper examines the peculiarities of evidence in sc. “postępowania szczególne” (special procedures) in Polish criminal process, as well as in the procedures containing the element of the mutual concessions (e.g. art. 335 of Polish Criminal Procedure Code). Some assumptions of the Weberian bureaucracy theory are applied here. Review of the specific evidentiary regulations in the procedures under scrutiny lead to some findings on the way the evidence influences particular procedures. Final conclusions are focused on the trends to be seen in last half of the century in Polish criminal procedure.