Jeszcze w XVIII stuleciu opera związana była z dworem, a jej twórcy mieli nie tylko dostarczać rozrywki, ale przede wszystkim musieli dogadzać gustom dworskiej publiczności. Nie dziwi zatem ilość powstałych w owym czasie oper komicznych. Proces zmian w dziedzinie opery nasilił się z końcem XVIII wieku, kiedy dwa największe do tej pory ośrodki operowe Włochy i Francja zaczęły powoli ustępować miejsca innym. Dość realistyczny obraz życia operowego I połowy XIX wieku w Europie pozostawił Karol Kurpiński, który w 1823 r. wyruszył w podróż, w celu ujrzenia ważniejszych teatrów europejskich ,m.in. Wiednia, Drezna, Berlina, Paryża, Mediolanu, Rzymu, Florencji i Neapolu. Uwagi dotyczące życia muzycznego odwiedzanych miast zapisywał w swoim „Dzienniku podróży”, aby po powrocie wykorzystać je dla sceny polskiej w Warszawie.