Przeglądanie według Temat "wyrok"

Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 sierpnia 2005 r. (II KK 215/05)
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022) Nowak, Andrzej
Przedmiotowa glosa omawia kontrowersje związane z ustaleniem, czy użyte w art. 116 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 2000, nr 80, poz. 904 ze zm.) określenie wbrew warunkom uprawnienia odnosi się wyłącznie do udzielonych mocą licencji uprawnień do rozpowszechniania utworu, nie zaś też do obowiązków wynikających z umowy licencyjnej (np. prawa do wynagrodzenia czy obowiązku przedstawiania rozliczeń finansowych).
Mściwość sędziowska w prawie amerykańskim
(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Licak, Tomasz
Mściwość sędziowska jest pojęciem zawartym w orzeczeniu Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych Ameryki z 1969 roku, które oznacza zakaz sędziowskiego odwetu w formie podwyższonego wyroku w stosunku do oskarżonego, który jest sądzony ponownie. Zasada prawidłowego procesu wymaga, aby oskarżony nie obawiał się mściwości sędziowskiej. Nowe skazanie za to samo przestępstwo wiąże się z konsekwencją, że czas przebywania w wiezieniu musi zastać zaliczony na poczet kary. Jeśli sędzia decyduje się wydać surowszy wyrok w ponownym procesie, wówczas musi wyraźnie podać przyczyny nałożenia wyższej kary. Mściwość sędziowska nie może mieć miejsca w procesie ponownego orzekania o karze. Jeśli odwet motywuje nałożenie surowszego wyroku w nowym postępowaniu, wówczas taki wyrok wydany jest z naruszeniem czternastej poprawki do konstytucji, gwarantującej prawidłowy proces. W apelacji sąd orzekający uchyli taki wyrok. Państwu nie wolno karać osoby poprzez nałożenie surowszej kary z tego powodu, iż korzysta ona ze swoich praw. Oskarżony nie powinien obawiać się odwetu za skuteczne zaskarżenie pierwszego wyroku skazującego. Konstytucyjne prawo do apelacji nie może być ograniczane poprzez perspektywę mściwości.
The problem of effectiveness of a procedural act performed “prematurely” – a few comments in relation to the decision by the European Court of Human Rights on 13 december 2018, 21497/14 (Witkowski)
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Woźniewski, Krzysztof
Provisions of procedural criminal law, awarding participants of criminal proceedings with the right to perform specific procedural acts in order to elicit related procedural effects, often simultaneously specify a deadline for performing such acts. A failure to meet such a deadline as a rule leads to a negative consequence, i.e. ineffectiveness of the procedural act carried out in violation of the said deadline. The problem also occurs when making a procedural action prematurely. The article will be devoted to these issues.