Przeglądanie według Temat "witness"

Aktualnie wyświetlane 1 - 10 z 10

Czy „świadek-ekspert” przyspiesza postępowanie uproszczone?
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Skorupka, Agnieszka
Instytucja „świadka-eksperta” została wprowadzona do postępowania uproszczonego na mocy nowelizacji k.p.c. z 4 lipca 2019 r. Autor stawia tezę, że instytucja „świadka-eksperta” stanowi remedium na pogodzenie konieczności sięgnięcia po opinię biegłego i zagwarantowanie szybkości oraz efektywności postępowania uproszczonego. Mimo założenia, że instytucja „świadka-eksperta” przyspiesza postępowanie uproszczone, w praktyce może je przeciągać, ponieważ stronie przeciwnej należy zapewnić możliwość kwestionowania opinii, aby nie dopuścić do naruszenia zasady równości stron oraz prawa do rzetelnego procesu.
Dopuszczalność przesłuchania w charakterze świadka radcy prawnego pełniącego funkcję rzecznika dyscyplinarnego w kontekście konstytucyjnego prawa do sądu
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Gębusia, Iwona
Artykuł dotyczy dopuszczalności przesłuchania w charakterze świadka radcy prawnego pełniącego funkcję rzecznika dyscyplinarnego w kontekście konstytucyjnego prawa do sądu. Prawo do sądu jest zakorzenione w prawie publicznym. Z uwagi na walor konstytucyjny prawa do sądu wyjątki (np. zakaz przesłuchiwania w charakterze świadka radcy prawnego) muszą być interpretowane w sposób ścisły i dodatkowo wynikać z ustawy. Tego typu ograniczenia nie mogą być wykładane rozszerzająco na podstawie tylko postanowień dokumentów prywatnych przyjmowanych przez organy samorządu zawodowego. Dodatkowo wspomniane restrykcje powinny być uzasadnione interesem publicznym (przede wszystkim interesem klienta, a nie np. interesem partykularnym samorządu zawodowego).
Karnoprocesowe aspekty tajemnicy spowiedzi
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-06) Barczak, Daniel; Czop, Katarzyna
W artykule szeroko omówiono instytucje tajemnicy spowiedzi zarówno z perspektywy procesu karnego, jak i prawa kanonicznego. Ukazano konstytucyjne wartości przyświecające szczególnej ochronie sekretu spowiedzi oraz przeanalizowano orzecznictwo i poglądy przedstawicieli nauki odnoszące się do tej problematyki. Odnotowano również problematykę związaną z tajemnicą duszpasterską. Celem publikacji jest przybliżenie zagadnienia związanego z obowiązkiem dyskrecji do jakiego zobligowane są osoby duchowne.
Podejmowanie w procesie karnym czynności dowodowych mających za swój przedmiot okoliczności objęte tajemnicą medyczną
(Uniwersytet Rzeszowski, 2023-01-13) Lasek, Wojciech
Przedmiotem rozprawy doktorskiej jest problematyka dotycząca podejmowania w procesie karnym czynności dowodowych mających za swój przedmiot okoliczności objęte tajemnicą medyczną. W szczególności zaś analiza rozwiązań karnoprocesowych w zakresie poszukiwania, przeprowadzania i kontroli dowodów wykazujących związki z danymi medycznymi, ochrona tych danych z perspektywy prawa karnego procesowego oraz wyodrębnionego działu prawa w postaci prawa medycznego. Na tym tle szczególnego znaczenia nabiera kwestia poufności tych danych. Należy bowiem pamiętać, że tajemnica medyczna jest jedną z najstarszych norm deontologicznych, sięgającą swymi korzeniami starożytności (vide - przysięga Hipokratesa), a która i obecnie zaprząta uwagę ustawodawcy. Dokonana w rozprawie doktorskiej analiza poprawności i kompletności rozwiązań normatywnych, zarówno karnoprocesowych jak i należących do szeroko rozumianego prawa publicznego, pozwala zaproponować zmiany w polskim prawie karnym i medycznym, których celem jest zapewnienie spójności norm tych dwóch gałęzi prawa.
Pokrzywdzony jako źródło dowodowe w postępowaniu karnym
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Czarnecki, Paweł
Celem artykułu jest poddanie pod dyskusję postulatu wzmocnienia pozycji pokrzywdzonego w postępowaniu karnym z równoczesnym poszanowaniem jego godności. Wychodząc od pozycji pokrzywdzonego i zasady poszanowania jego godności, przedstawiono rolę pokrzywdzonego, ale wyłącznie jako źródła dowodu w postępowaniu karnym, pomijając jego szczegółowe uprawnienia jako strony postępowania karnego. Tezą artykułu jest niewystarczająca ochrona praw pokrzywdzonego jako osobowego źródła dowodowego z perspektywy obowiązującej zasady ochrony praw pokrzywdzonego. Autor omawia przesłuchanie pokrzywdzonego dorosłego, przesłuchanie małoletniego pokrzywdzonego, oględziny pokrzywdzonego i czynności z jego udziałem. W konkluzjach proponuje wprowadzenie do przepisów Kodeksu postępowania karnego obowiązku wyrażenia zgody przez pokrzywdzonego na poddanie się czynnościom dowodowym i dodanie zakazu przesłuchania świadków, którzy nie ukończyli 7. roku życia.
Przesłuchanie świadka w rzymskiej tradycji procesu a kwestia uzyskania dowodu ze świadka w polskim procesie karnym
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Kruk, Ewa
Artykuł w części wstępnej odnosi się do omówienia kwestii kształtowania pozycji świadka na gruncie rzymskiego procesu karnego. Przedstawiony w ogólnym zarysie model przesłuchania świadka w rzymskim prawie karnym stanowi tło do omówienia zagadnień, które determinują model współczesnego przesłuchania świadka w postępowaniu karnym. Autorka analizuje przebieg czynności przesłuchania w następujących po sobie etapach: wstępnym, wypowiedzi swobodnej świadka, pytań kierunkowych. Każdy z tych etapów ograniczony został zakresem czynności dowodowych przewidzianych w k.p.k., a realizacja przewidzianego celu przesłuchania wymaga od organu przesłuchującego przestrzegania odpowiednich metod.
The importance of age in the Roman criminal process
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-12) Kosior, Wojciech J.
In Roman law there were institutions whose application and, above all, their effects depended on the attainment of a numerically specified age by the subject of the law. Age limits presented in Roman law literature are usually associated with civil law – personal law, and more specifically to the scope of legal capacity, although, of course, a number of other powers exercised under other branches of law were also connected with this capacity. The purpose of this article is to present the results of the research conducted on the juridical sources of Roman law, which revealed texts relating to the problem of age on the grounds of the Roman criminal process. Research conducted on Roman law sources showed that three categories of age were important in the criminal process: 14 years, 20 years and 25 years.
Udział biegłego w przesłuchaniu świadka w postępowaniu cywilnym – wybrane problemy
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Derlatka, Joanna
Na mocy ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw doszło do szeregu istotnych zmian w zakresie przeprowadzania dowodów w postępowaniu cywilnym. W niniejszym opracowaniu dokonano przedstawienia oraz oceny skutków wprowadzenia przepisu art. 272 1 k.p.c. Zgodnie z jego brzmieniem jeżeli sąd poweźmie wątpliwość co do zdolności spostrzegania lub komunikowania spostrzeżeń przez świadka, może zarządzić przesłuchanie go z udziałem biegłego lekarza lub psychologa, a świadek nie może się temu sprzeciwić. Przepis bazuje na dotychczasowej regulacji art. 192 § 2 k.p.k. Po wejściu w życie nowelizacji pojawia się szereg problemów dotyczących relacji art. 272 1 k.p.c. wobec innych nowych rozwiązań procesowych, takich jak pominięcie dowodu czy powtórzenie postępowania dowodowego.
Z problematyki niejawności niektórych czynności dowodowych przeprowadzanych na rozprawie głównej w sprawach karnych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Sowiński, Piotr Krzysztof
Przedmiotem publikacji jest uchylenie jawności rozprawy w związku z koniecznością przeprowadzenia na niej niektórych czynności dowodowych. Omówiono znaczenie zasady jawności dla sprawiedliwego i rzetelnego procedowania w sprawie karnej, a także wskazano na argumenty przemawiające za podjęciem jednostkowej decyzji o utajnieniu rozprawy lub jej części z powołaniem się m.in. na interes stron, tajemnicę lub obawę ujawnienia informacji hańbiących. Przedmiotem analizy są zagadnienia zawarte w polskim Kodeksie postępowania karnego, jak również w ustawie o świadku koronnym.
Zasada kontradyktoryjności w rzymskim procesie karnym
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Chmiel, Andrzej
Zasada kontradyktoryjności była obecna w rzymskim postępowaniu karnym w zasadzie od początków jego funkcjonowania. Proces karny był postrzegany już przez starożytnych Rzymian jako spór dwóch przeciwstawnych stron procesowych – oskarżyciela i oskarżonego. Typowo kontradyktoryjny charakter miał zwłaszcza proces przed quaestiones perpetuae. Jednak jak wykazano, nawet w tej formie postępowania kontradyktoryjność doznawała pewnych ograniczeń. Charakter kontradyktoryjności uległ pewnym przemianom w cognitio extra ordinem. W nowym typie procesu karnego zmieniła się przede wszystkim rola sądu. W cognitio extra ordinem stał się on aktywnie uczestniczącym w postępowaniu karnym organem procesowym wyposażonym w instrumenty mające zapewnić mu zrealizowanie zasady prawdy materialnej. Kontradyktoryjność pomimo tego, iż została poddana aktywnej kontroli ze strony rozpoznającego daną sprawę sędziego, pozostała nadal jedną z głównych zasad rzymskiego procesu karnego.