Przeglądanie według Temat "traseologia"

Aktualnie wyświetlane 1 - 4 z 4

Czy istnieje przestępstwo doskonałe? Omówienie śladów kryminalistycznych ze szczególnym uwzględnieniem ich klasyfikacji
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Legut, Patrycja
Celem autorki artykułu jest przedstawienie argumentów za tezą, że przestępstwo doskonałe nie istnieje, a ślady kryminalistyczne pozostawione na miejscu zdarzenia są w przeważającej części podstawą do wykrycia i ujęcia sprawcy przestępstwa, przyjmując za kryterium ich klasyfikację. W początkowej części omówiona zostaje problematyka zdefiniowania pojęcia śladu kryminalistycznego, a następnie ich funkcje i podział. Na potrzeby pracy zostały one podzielone według zorganizowania materii tworzącej ślad, miejsca występowania śladów, rodzaju i zakresu badań identyfikacyjnych, sposobu pozostawiania śladów, wielkości obiektów materialnych, kierunku działania wypadkowych sił i działu wiedzy. Do napisania artykułu wykorzystano metodę obserwacji oraz analizy krytycznej, które doprowadziły autorkę do stwierdzenia, że przestępstwo doskonałe nie istnieje, jednak należy pamiętać jak ważny w całym procesie badania śladów jest czynnik ludzki.
Funkcjonalne i technologiczne aspekty krzemieniarstwa kultury lubelsko-wołyńskiej w świetle analizy traseologicznej
(Uniwersytet Rzeszowski, 2020-11-12) Mączyński, Piotr Zbigniew
Zasadniczym celem niniejszej pracy było określenie funkcji, jaką pełniły narzędzia w życiu codziennym oraz społecznym ludności eneolitycznej kultury lubelskowołyńskiej (4200-3650/3600 BC). W ramach prowadzonych prac podjęta została również próba odtworzenia technik krzemieniarskich wykorzystywanych przy produkcji półsurowca oraz wytwarzaniu narzędzi morfologicznych. Podstawą tych rozważań są wyniki przeprowadzonych analiz inwentarzy krzemiennych, pochodzących z kilkunastu stanowisk osadowym oraz funeralnych, łączonych z tą jednostką kulturowa. Realizacja zamierzonego celu została oparta na wynikach przeprowadzonych badan traseologicznych, które polegają na obserwacji pod mikroskopem stereoskopowym oraz metalograficznym zmian powstających na powierzchni narzędzi krzemiennych w trakcie wykonywania nimi różnych czynności lub jako efekt stosowania opraw/ owijek. Na łamach pracy zaprezentowane zostały wyniki analiz niespełna 1900 wytworów krzemiennych, spośród których ponad 600 nosiło na powierzchniach przekształcenia pochodzenia użytkowego lub zostało zaklasyfikowanych jako narzędzia prawdopodobnie używane.
Znaleziska belemnitów z wczesnośredniowiecznego Kałdusa. Antropologia kulturowa i jej znaczenie w interpretowaniu i zastosowaniu metod badawczych w archeologii
(Koło Naukowe Studentów Muzeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Banasiak, Patryk
Belemnity są paleontologii znane od lat, lecz ich rola i znaczenie jako kategorii zabytków archeologicznych rzadko funkcjonuje w świadomości współczesnych badaczy. Studia etnologiczne i archeologiczne nad znaczeniem kulturowym belemnitów jednoznacznie wskazują na ważną rolę, jaką pełniły w kulturze duchowej dawnych społeczności. Dlatego też autor chciałby spróbować odpowiedzieć na kilka zasadniczych pytań wyznaczających zakres podejmowanej problematyki badawczej. Obejmuje ona stan badań historyczno-etnologicznych i ich wpływ na metodykę i próby interpretacji archeologicznych znalezisk belemnitów. Swoje studia autor opiera na znaleziskach z kompleksu osadniczego w Kałdusie. Kluczowym elementem jest część poświęcona próbie interpretacji badanego materiału źródłowego. W wyniku tej próby autor chciałby omówić aspekt przejawów kultury duchowej Słowian. Przedstawiany problem stanowi równocześnie przyczynek do rozważań nad rolą, znaczeniem i miejscem antropologii kulturowej we współczesnej archeologii.
Źródła krzemienne z wczesnej epoki brązu w świetle analizy traseologicznej wybranych materiałów z obszaru Małopolski
(Uniwersytet Rzeszowski, 2017-04-05) Wolski, Damian
Głównym zamierzeniem rozprawy była próba zdefiniowania gospodarczej roli wytworów krzemiennych, stanowiących istotny element ogółu zabytków wczesnobrązowych odkrywanych na małopolskich obszarach lessowych. Nadmieniony cel postanowiono osiągnąć poprzez zastosowanie metody traseologicznej, co w efekcie prowadzić miało do określenia funkcji analizowanych artefaktów. Poczynione obserwacje mikroskopowe – wsparte rezultatami testów eksperymentalnych, jak też danymi zaczerpniętymi z etnografii – pozwoliły na interpretację trybu i zakresu wykorzystywania wyrobów z krzemienia przez społeczności rolniczo-hodowlane zamieszkujące tereny dzisiejszej Małopolski we wczesnym okresie epoki brązu. W dysertacji podjęto również starania zmierzające do zgłębienia i zrozumienia fenomenu dychotomiczności technologicznej narzędzi – zaznaczającej się wyjątkowo wyraźnie w europejskich inwentarzach poneolitycznych, nie wyłączając znalezisk rejestrowanych w strefie małopolskich lessów. W toku podjętych studiów dostrzeżono, iż makrolityczne przedmioty bifacjalne charakteryzujące się ogromnym kunsztem wykonania – w szczególności zaś noże sierpowate – różnią się od typowych, okazjonalnie wytwarzanych przedmiotów z osad nie tylko pod względem technologicznym, lecz także funkcjonalnym. Wykazano, iż nadmienione rodzaje zabytków dwustronnych użytkowane były w przebiegu prac o charakterze sezonowym: przede wszystkim podczas żniw, ale również – jak się wydaje – w trakcie czynności budowlanych i (lub) związanych z orką. Znaczenie gospodarcze prostych form odłupkowych – dominujących liczebnie w materiałach datowanych na wczesną epokę brązu – było jedynie doraźne i ograniczało się do wykonywania narzędziami pojedynczych, codziennych zadań. Patrząc na oba trendy uwidaczniające się w wytwórczości krzemiennej populacji wczesnobrązowych, uznano, iż narzucająca się interpretacyjnie dwukierunkowość mogła stanowić w istocie rodzaj utylitarnej „hybrydy”, zapewniającej sprawne funkcjonowanie ówczesnego systemu ekonomicznego. Na koniec, w związku z ustaleniami wynikającymi z pracy, usiłowano odtworzyć technologiczno-funkcjonalne biografie makrolitycznych noży sierpowatych, bacząc przy tym na możliwie precyzyjne odczytanie zarówno etapów produkcyjnych tych narzędzi, jak i poszczególnych stadiów ich używania oraz napraw. Dysertację podzielono na siedem rozdziałów, z których znaczna część zawiera rozważania natury metodycznej, a także dyskusje dotyczące możliwości doboru najodpowiedniejszych źródeł do badań. Mikroanalizę materiałów oraz ich interpretację ujęto w dwóch ostatnich częściach pracy.