Przeglądanie według Temat "telemedicine"

Aktualnie wyświetlane 1 - 4 z 4

Kilka uwag o skierowaniu w postaci elektronicznej w kontekście cyfryzacji systemu ochrony zdrowia w Polsce
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022) Zoń, Katarzyna Maria
Proces cyfryzacji systemu ochrony zdrowia w Polsce znacząco przyspieszył w ostatnim czasie, co przejawia się m.in. we wdrożeniu skierowania w postaci elektronicznej (e-skierowania). Celem artykułu jest poddanie analizie ram prawnych oraz konsekwencji funkcjonowania tego rozwiązania. Zasadność oraz celowość podjęcia tej problematyki uzasadnia nie tylko jej znaczenie w zakresie realizacji świadczeń zdrowotnych, ale także obecna sytuacja pandemiczna.W świetle przeprowadzonych rozważań skierowanie w postaci elektronicznej należy uznać za kluczowy element publicznego systemu ochrony zdrowia w Polsce. Warto podkreślić, że wprowadzone regulacje zmierzały do poprawy skuteczności udzielania świadczeń zdrowotnych, w tym realizacji skierowań, oraz do zwiększenia dostępności usług zdrowotnych dla pacjentów i optymalizacji czasu pracy osób wykonujących zawody medyczne. W tym kontekście należy zwrócić uwagę, że wprowadzenie skierowania w postaci elektronicznej umożliwiło dalszy rozwój telemedycyny.
Świadczenie usługi medycznej TeleEKG jako element konstytucyjnego prawa do ochrony zdrowia
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Węgrzyn, Justyna
W artykule omówione zostało prawo do ochrony zdrowia i równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, które wyrażone zostało w art. 68 ust. 1 i 2 Konstytucji RP. W opracowaniu autorka odniosła się do orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, z którego wynika, że przepisy Konstytucji nie zapewniają ogólnego dostępu do wszystkich znanych nauce i praktyce medycznej świadczeń opieki zdrowotnej. W związku z tym pacjent może korzystać ze świadczeń gwarantowanych lub ponadstandardowych, za które sam musi zapłacić. Do świadczeń ponadstandardowych zalicza się np. usługi TeleEKG, o których autorka pisze w niniejszym opracowaniu.
Telemedycyna w obliczu pandemii COVID-19 – zalety i wady
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-03) Zaręba, Renata
Pandemia COVID-19 spowodowała wiele wyzwań dla systemu opieki medycznej. W celu kontynuowania bezpiecznej i skutecznej opieki zdrowotnej nad pacjentami chorymi na COVID-19 i osobami zdrowymi konieczne było wprowadzenie wielu istotnych zmian w modelach praktyki lekarskiej. Mimo że telemedycyna została pierwotnie opracowana w celu zapewnienia podstawowej opieki dla pacjentów z obszarów wiejskich lub odległych od ośrodka świadczącego usługi medyczne, to wybuch pandemii COVID-19 spowodował jej gwałtowny rozwój. W celu zapobiegania i ograniczania przenoszenia się wirusa, pacjenci i personel medyczny musieli szybko dostosować się do tego modelu opieki medycznej. Telemedycyna obejmuje szeroki zakres specjalności i praktyk opieki lekarskiej świadczonych przy użyciu technologii informacyjno-komunikacyjnych. Za pomocą telefonów, zdalnych urządzeń, wiadomości e-mail, czatów wideo lub konferencji możliwa jest interakcja pomiędzy pacjentem a personelem medycznym bez potrzeby fizycznego kontaktu. Dzięki postępowi technologicznemu rośnie akceptacja i aprobata dla telemedycyny, ponieważ ten model opieki zdrowotnej jest skutecznym i efektywnym narzędziem poprawy jakości życia i dostępu do podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej. Jednakże w praktyce telemedycyny pojawiają się bariery prawne, etyczne i technologiczne, które powodują, że społeczeństwo niechętnie korzysta z tego typu opieki zdrowotnej. Dlatego też należy się zastanowić jakie zalety i wady ma wprowadzenie opieki medycznej w formie telemedycyny, w szczególności w czasie pandemii COVID-19.
Uwagi co do zgody pacjenta na zabieg medyczny jako formy ochrony autonomii jednostki oraz warunków legalności zabiegu leczniczego w rozumieniu art. 192 k.k. przy zastosowaniu telemedycyny
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Marcinkowska, Anna
W artykule omówiono warunki legalności zabiegu leczniczego, ze szczególnym uwzględnieniem wymogów formalnych związanych z uzyskaniem zgody pacjenta. Dokonano także analizy aktów prawnych, na podstawie których chroniona jest wola pacjenta, powołując się na konwencje międzynarodowe i Konstytucję RP. W dalszej części rozważono odpowiedzialność karną lekarza za popełnienie przestępstwa z art. 192 k.k., w szczególności to, czy przestępstwa tego może dopuścić się tylko osoba uprawniona na podstawie ustawy do przeprowadzenia tego zabiegu, czy też podmiotem tego przestępstwa może być każdy (przestępstwo powszechne), gdy ochrona praw pacjenta dotyczy leczenia na odległość przy użyciu technologii informatycznych.