Przeglądanie według Temat "teaching"

Aktualnie wyświetlane 1 - 14 z 14

AN ANALYSIS OF THE TEACHING AND ACQUISITION OF VOCABULARY STRUCTURES THROUGH THE LEXICAL FIELD ANIMALS
(Uniwersytet Rzeszowski, 2018-07-17) Gawlik-Olszewska, Ewelina
Na polu językoznawstwa stosowanego dokonała się w ostatnich dekadach istotna zmiana jakościowa, jeśli chodzi o dominantę zainteresowań zarówno w teorii, jak i praktyce nauczania języków obcych. Dokładniej rzecz ujmując, można powiedzieć, że o ile w przeszłości zarówno teoretycy, jak i praktycy zajmujący się dydaktyką języka obcego koncentrowali się nieomal wyłącznie na szeroko rozumianych kwestiach gramatycznych, o tyle dzisiaj można raczej mówić o pewnej równowadze pomiędzy zainteresowaniem kwestiami gramatycznymi a specyfiką nauczania struktur leksykalnych. Prawidłowość ta dotyczy i metodologii, i praktyki nauczania języków obcych. Jeśli chodzi o autorkę tej pracy, to zalicza się on do grona praktyków nauczania języków obcych, zwłaszcza w tej specjalności dydaktycznej, którą tradycyjnie określa się mianem EFL. Ale jednocześnie – poza codziennym angażowaniem się w dydaktykę nauczania języka angielskiego na różnych poziomach – autorka interesuje się również wszelkimi nowinkami językoznawstwa stosowanego i stara się w swojej praktyce zawodowej korzystać zarówno ze światowego, jak i polskiego dorobku w zakresie nauczania języków obcych, zwłaszcza jeśli chodzi o nauczanie słownictwa na różnych etapach znajomości języka obcego. Jednocześnie można mieć nadzieję, że niniejsze opracowanie posłuży jako przyczynek do toczącej się w dydaktyce języka obcego dyskusji na temat poziomu nauczania szeroko rozumianego słownictwa. Dokładniej rzecz ujmując, w niniejszej pracy pojmuje się komponent leksykalny jako zespół prostych jednostek leksykalnych (np. cat, table, jar, lamp, love, green), złożonych wyrażeń idiomatycznych i czasowników frazowych (np. come up, to look down on sb, to figure out, to rain cats and dogs), jak również powiedzonek i przysłów istniejących w każdym języku naturalnym (np. it never rains but falls, when in Rome do as the Romans do, curiosty killed the cat). Przechodząc do szczegółowego wprowadzenia tematyki przedstawionej tutaj rozprawy, można powiedzieć, że w swoim całokształcie praca ta stanowi próbę zastosowania ściśle definiowalnego kompleksu słownictwa angielskiego w nauczaniu tegoż języka, przy czym korpus używanego jako medium dydaktyczne słownictwa obejmuje zarówno zdefiniowane powyżej proste jednostki leksykalne, bardziej złożone jednostki leksykalne, jak i przysłowia, które najczęściej charakteryzują się największym stopniem strukturalnej złożoności. Sektorem słownictwa, o którym tutaj mowa, jest pole leksykalne ANIMALS, a dokładniej elementy konstytutywne jednego z hierarchicznie podporządkowanych temu makropolu pomniejszych pól leksykalnych, jakim jest pole leksykalne MAMMALS, które obejmuje takie prototypowe dla tego pola jednostki leksykalne odnoszące się do ssaków jak na przykład dog, cat, sheep, goat, ox, cow, horse, donkey, pig, tiger, elephant, giraffe, rat, moneky czy też lion. Rozdziale 1 proponujemy poszerzoną dyskusję na temat pojęcia słownictwa widzianego jako obiekt dydaktyki obecny na różnych poziomach i etapach nauczania języka obcego. W szczególności zajmujemy się tutaj problematyką definicji słownictwa oraz wewnętrznego podziału słownictwa języka naturalnego, posiłkując się poglądami autorytetów zaangażowanych w prowadzenie badań w tej dziedzinie językoznawstwa stosowanego. Jednym z naczelnych celów w tej części jest przedyskutowanie często konkurujących ze sobą podejść do kwestii nauczania języka obcego, ale – prowadząc poszerzoną dyskusję na ten temat – bierzemy również pod uwagę badaczy, którzy zajmowali się tą problematyką w bliższej lub dalszej przeszłości, jak i tych, dla których zagadnienia nauczania słownictwa stanowią dzisiaj główny punkt dociekań naukowych. Podobnie w naszej dyskusji na ten temat zwracamy uwagę na szczegółowe kwestie dotyczące znajomości słownictwa, jak i tradycyjnie wydzielane etapy akwizycji słownictwa, ale również – a może przede wszystkim – stawiamy pytanie o kryteria, jakimi należy się posługiwać, decydując, ile i które jednostki leksykalne powinny być przedmiotem dydaktyki języka obcego, a które są w tej mierze w jakiś sposób wtórne i powinny być dydaktyzowane na określonych etapach nauczania lub tylko pod pewnymi warunkami i w ściśle wyznaczonym celu. Innym kontrowersyjnym zagadnieniem poruszanym w naszej dyskusji jest kwestia celowości nauczania złożonych jednostek leksykalnych, a więc takich elementów słownictwa jak wyrażenia idiomatyczne i przysłowia. W tym kontekście zajmujemy się problematyką i specyfiką nauczania idiomów, klasyfikacją wyrażeń idiomatycznych oraz problemem zapamiętywania jednostek leksykalnych, które – jak wiadomo – ze względu na częsty brak motywacji do ich przyswojenia okazują się najtrudniejsze do zapamiętania, a więc stanowią materiał dydaktycznie niewdzięczny dla przeciętnego nauczycielainstruktora. Najogólniej rzecz ujmując, celem, któremu poświęcona jest ta część przedstawionej pracy, jest unaocznienie czytelnikowi złożoności problematyki nauczania wyrażeń idiomatycznych, ale podejmujemy też próbę wskazania rozwiązań służących ułatwieniu efektywnego przeprowadzenia tych zadań dydaktycznych. W dalszej kolejności przedstawiamy w sposób syntetyczny korpus materiałów dydaktycznych dotyczących dydaktyki nauczania idiomów, jak również zestaw ćwiczeń praktycznych, które można z powodzeniem zastosować w codziennej dydaktyce. Innym jeszcze celem podejmowanym w rozdziale otwierającym niniejszą pracę jest przedyskutowanie celowości i specyfiki wprowadzania jednostek paremiologicznych w nauczaniu języka obcego. W tym miejscu należy podkreślić, że większość obecnie prowadzonych badań ukierunkowanych na wyrażenia paremiologiczne pozostaje w sferze dociekań czysto teoretycznych, najczęściej prowadzonych z dużym naciskiem na semiotykę i strukturalne aspekty przysłów, jak i wymiar porównawczy z ojczystym językiem uczących się języka obcego. W przeciwieństwie do tej powszechnie panującej tendencji nasza dyskusja poświęcona jest przysłowiom widzianym z perspektywy nauczania języka obcego, a więc przyjmujemy perspektywę czysto praktyczną. Jedną z podstawowych rozważanych tutaj kwestii są powody, dla których należy wprowadzać takie segmenty leksykalne w procesie nauczania języka obcego. Poza tym próbujemy rzucić nieco światła na celowość opanowywania jednostek paremiologicznych przez uczących się języka obcego zwłaszcza w kontekście umiejętności komunikacyjnych. W Rozdziale 2 dyskutowana jest szeroka gama problemów związanych z nauczaniem wieloelementowych, złożonych jednostek leksykalnych, a w szczególności interesuje nas problematyka nauczania idiomów. W tym rozdziale pracy podejmujemy próbę zarysowania typologii idiomów, jak i analizujemy złożoność tych jednostek leksykalnych, jednocześnie definiując je według podziałów proponowanych we współczesnej literaturze językoznawczej. Zagłębiamy się również w trudny temat dydaktyki wyrażeń idiomatycznych oraz podejmujemy próbę odpowiedzi na pytanie, czy nauczanie idiomów jest wskazane, a jeśli tak, to na jakim poziomie nauczania językowego. W tym kontekście nie do uniknięcia jest kwestia kryteriów wyboru idiomów wprowadzanych do procesu dydaktycznego na różnych etapach nauczania języka obcego. W Rozdziale 3 zwrócono uwagę, że bardzo często przysłowia są oderwane od praktycznej strony życia, stąd ich efektywne wkomponowanie w program nauczania języka obcego stanowi nie lada wyzwanie dla nauczycieli-instruktorów. Problem ten oczywiście znika samoistnie, jeśli celem jest ich wyuczenie na pamięć do celów testowych z pominięciem kontekstu, w którym mogłyby być zastosowane w procesie komunikacji. Takie pasywne podejście jest niestety powszechną praktyką szkolną w dydaktyce języka obcego i dlatego też ambicją tej pracy jest wykazanie, jak ważne jest opracowanie i sformułowanie możliwie najlepszej i najbardziej skutecznej metody skupiającej się na produktywnym nauczaniu złożonych struktur leksykalnych, jakimi są idiomy. Dodajmy, że stwierdzenie, że komunikacja językowa jest zawsze skazana na oskarżenie o ograniczoność bez aktywnej znajomości wyrażeń idiomatycznych i przysłów, powtarzane jest wielokrotnie w tej rozprawie. Kolejne dwa rozdziały są praktyczne w swojej istocie, a ich celem jest pokazanie bogactwa, jakie niosą za sobą słowa będące głównymi aktorami niniejszej pracy. Rozdział 4 stara się utwierdzić czytelnika w przekonaniu, jak bardzo słowa z pola leksykalnego ANIMALS są ugruntowane we wszystkich analizowanych materiałach dydaktycznych. W tej części wywodu analizujemy korpus 15 nazw zwierzęcych pod kątem ich leksykalnej, idiomatycznej i paremiologicznej produktywności. Próbujemy przedstawić przekrojowo, jak często nazwy zwierzęce pojawiają się w podręcznikach adresowanych do dzieci, jak i starszych uczniów znajdujących się na różnych poziomach zaawansowania językowego. Wyniki kwerendy statystycznej zostały zamieszczone na końcu rozprawy i pokazują wyraźnie, w jak bardzo receptywny sposób interesujące nas słowa są wkomponowane w treści dydaktyczne, np. jako słowo pojawiające się w tekście czytanym lub słuchanym, jako element w zadaniu na uzupełnianie, jako brakujące słowo w ciągu lub jako bohater dłuższego tekstu. Analizując częstotliwość ich występowania w kontekście praktycznego zastosowania w sposób umożliwiający uczniom ich produktywne użycie, należy podkreślić, że na ogół dostępne materiały dydaktyczne nie wykorzystują w żaden sposób ogromnego potencjału leksykalnego, idiomatycznego i paremiologicznego jednostek leksykalnych należących do pola leksykalnego ANIMALS. Co najważniejsze, można powiedzieć, że tylko w bardzo ograniczonym zakresie albo nawet wcale nie stanowią podstawy do rozwoju kompetencji komunikacyjnej uczniów. Rozdział 5 stanowi autorską propozycję zastosowania w praktyce dydaktycznej słownictwa należącego prymarnie do świata zwierzęcego analizowanych wcześniej w Rozdziale 4 jednostek leksykalnych. W tej części pracy proponujemy zestaw ćwiczeń, których celem jest spożytkowanie nazw zwierząt jako zalążka i osi, wokół której, niejako nakładkowo, budowane są kolejne warstwy zasobów leksykalnych połączone z innymi polami leksykalnymi, takimi jak na przykład FOODSTUFFS, BODY PARTS, HABITATS, FAMILY itd. Co więcej, zaproponowane ćwiczenia są skonstruowane w taki sposób, aby uczeń rozbudowywał swoje słownictwo niejako podświadomie, kolokwialnie mówiąc „przez przypadek”, skupiając się na zupełnie innych celach.
Didaktické pracoviská – KD model
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Kuĉerka, Daniel; Kmec, Ján
Príspevok sa zaoberá tvorbou integrovaných didaktických pracovísk.Autori ukazujú miesto integrovaných didaktických pracovísk v rámci materiálnych didaktických prostriedkov. Ďalej sa zaoberajú KD modelom Integrovaných didaktických pracovísk, kde uvádzajú ich základné kategórie medzi ktoré radia ńkolské dielne stredných ńkôl, ńpeciálne pracoviská pre nadaných ņiakov, ńpeciálne pracoviská pre integrovaných telesne postihnutých ņiakov, laboratóriá a ńpeciálne uĉebne odborných predmetov. Na záver príspevku uvádzajú moņné vybavenie týchto pracovísk pre výuĉbu odborného výcviku a odborných predmetov. Tieto pracoviská sú zamerané na predmety ńpecializácií v strojárenstve.
Historia designu w kontekście kształcenia projektantów
(Instytut Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019-12) Kolesár, Zdeno
Does teaching history of design in designer training schools have any sense? This paper argues that if we do not treat history of design as a hermetic academic discipline, it has a potential to significantly complement the process of designer training. With regard to history of design, aside from selected achievements of eminent creators, we need to consider a broader context of the processes of designer thinking and problem-solving. We also need to take into account the media which convey those solutions to producers, consultations and meeting diverse requirements in order to create optimal solutions in specific conditions as regards interdisciplinary relations. History of design tries to present design in historical context, when and where it was created and produced, and also from the perspective of its later development up to the point when history starts to be analyzed. As far as contextualization of designer solutions goes, history coincides with present time. That is why teaching history of design at designer training schools should be deemed well-founded.
Konsekwencje siedzącego trybu życia polskich uczniów – czy ratunkiem będą aktywne krzesła?
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Nowakowska, Katarzyna; Zadoń, Hanna; Michnik, Robert; Mitas, Andrzej
W artykule poruszono problematykę siedzącego trybu życia dzieci i młodzieży w Polsce. Przedstawiono krajowe i światowe dane statystyczne wskazujące na niewystarczający poziom aktywności fizycznej polskich uczniów oraz informację na temat chorób i stanów chorobowych towarzyszących siedzącemu trybu życia. Przedstawiono związek między aktywnością fizyczną i uczeniem się. Zaprezentowano możliwość wykorzystania w procesie nauczania aktywnych krzeseł zaprojektowanych tak, aby wymuszać ruch i spontaniczną zmianę pozycji (tzw. wiercenie się).
Korelacja nauczania religii z innymi przedmiotami szkolnymi na łamach „Miesięcznika Katechetycznego i Wychowawczego”
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Jaworski, Piotr
Ukazujący się od 1911 r. „Miesięcznik Katechetyczny i Wychowawczy” był czasopismem poświęconym sprawom nauczania i wychowania religijnego. Początkowo poruszano w nim głównie zagadnienia dotyczące katechezy szkolnej, a także wychowania, historii filozofii, teologii, apologetyki, archeologii, literatury współczesnej czy problematyki narodowo-patriotycznej. Od 1921 r. nadrzędne miejsce zajęły kwestie związane z katechizacją, pedagogiką, psychologią, dydaktyką religijną i duszpasterstwem szkolnym. W bogactwo prezentowanej przez czasopismo tematyki wpisuje się również niezwykle ważny postulat prowadzenia nauczania religii w korelacji z innymi przedmiotami. Zadaniem niniejszego opracowania był nie tylko wybór i krótka analiza poszczególnych artykułów, jakie zostały opublikowane na łamach „Miesięcznika Katechetyczno-Wychowawczego”, ale także zwrócenie uwagi na ten jakże ważny postulat i również pewnego rodzaju zachęta do jego nieustannej realizacji.
Kształcenie w zakresie podstaw statystyki na wybranych kierunkach studiów Uniwersytetu Rzeszowskiego – analiza SWOT
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2023-06) Podolak, Agnieszka; Kasprzyk, Karina; Semenowicz, Kinga; Małek, Małgorzata
W artykule podjęto próbę oceny jakości kształcenia przedmiotu „Podstawy statystyki” oraz wskazano propozycje działań mogących poprawić jej efektywność przy wykorzystaniu analizy SWOT. Wyniki uzyskano dzięki współpracy ze studentami studiów pierwszego stopnia kierunków Odnawialne Źródła Energii i Gospodarka Odpadami, Logistyka w Sektorze Rolno-Spożywczym, Ochrona Środowiska oraz Rolnictwo realizowanych w Kolegium Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Rzeszowskiego. Uzyskane odpowiedzi wskazują na wiele pozytywnych aspektów aktualnego procesu kształcenia, podkreślając jednocześnie słabe strony oraz sygnalizując zagrożenia jakie mogą mieć miejsce w przyszłości. Otrzymane wnioski mogą być pomocne w zwiększaniu efektywności nauczania również innych przedmiotów.
Oddziaływania poprzez nauczanie w resocjalizacji penitencjarnej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Korona, Katarzyna
Celem artykułu jest omówienie zagadnienia resocjalizacji poprzez naukę w warunkach izolacji więziennej, uwzględniając aktualne podstawy prawne. Skazani doceniają wartość kształcenia, jednak zapotrzebowanie na naukę w zakładzie karnym spada na rzecz rosnącej popularności kursów. Korzyści związane z kontynuowaniem nauki przemawiają za potrzebą dalszej eksploracji tego zagadnienia i podjęciem prób zminimalizowania powstałych dysproporcji, aby zapobiec dalszej marginalizacji tego ważnego środka oddziaływania na skazanych.
Percepcja czasu przez nauczycieli przedmiotów zawodowych w świecie nowych technologii
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Samujło, Bronisław Andrzej; Samujło, Małgorzata Agnieszka
Umiejętne zarządzanie swoim czasem nabiera szczególnego znaczenia we współczesnym świecie. W artykule przedstawiono możliwości wykorzystania nowoczesnych technologii przez nauczycieli w pracy zawodowej oraz badania nad subiektywną percepcją czasu.
Polskie szkoły w czasie „pierwszej fali” pandemii koronawirusa SARS-CoV-2
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Garwol, Katarzyna
Artykuł przedstawia wybiórczy przegląd badań na temat nauczania zdalnego w polskich szkołach w początkach pandemii koronawirusa SARS-CoV-2. W ramach wprowadzenia opisano istotę e-learningu, w tym jego formy, wady i zalety. W dalszej części przytoczono wyniki raportów przedstawiających sposób wykorzystywania narzędzi i technik nauki zdalnej przez nauczycieli w semestrze letnim roku szkolnego 2019/2020 oraz przedstawiono obawy pedagogów związane z nauczaniem prowadzonym przez Internet. Omówiono także dane na temat zachowania uczniów w trakcie nauki na odległość, które pokazują, iż część z nich zamiast uczestniczyć w zajęciach, spędzała czas na portalach społecznościowych, grała w komputerowe gry lub przeglądała zasoby Internetu w celach niezwiązanych z lekcjami.
Práce s chybou žáků ve výuce přírodních věd
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Malĉík, Martin; Miklošíková, Miroslava
Ĉlověk chybuje od narození, koneckonců i dovednost chodit vyņaduje od malého dítěte nespoĉet pokusů, které konĉí pádem, tedy chybným pohybem. Ne nadarmo se říká, ņe chybami se ĉlověk uĉí. Po zahájení povinné ńkolní docházky vńak je chyba kvantifikována do podoby hodnocení a známkování a ņáci postupně nabývají dojmu, ņe dělat chyby je něco ńpatného, nechtěného, a ņe je ņádoucí se takového jednání za kaņdou cenu vyvarovat. Dělat chyby, a to při jakémkoli typu uĉení, je přitom věc přirozená, je od něj neoddělitelná, je jeho souĉástí, a dokonce je odborníky povaņována za jednu z fází řeńení problému. Podíváme-li se na problematiku chybování z tohoto úhlu pohledu, pak musíme konstatovat, ņe úkolem uĉitele je ņáka nauĉit se ze svých chyb pouĉit a vyuņívat je v dalńím uĉení a ņivotě vůbec. V příspěvku bychom rádi poukázali na způsob, jakým vnímají chybu ņáka uĉitelé přírodních věd na základních ńkolách. Metodou dotazníku jsme zkoumali zda, a jak rozlińují závaņnost chyby v postupu řeńení úloh ņáky, zda jsou schopni jejich chyby ve výuce akceptovat a uĉí ņáky, jak je efektivně vyuņívat.
Rola biblioteki uczelni pedagogicznej w świetle konektywizmu
(Biblioteka Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Janas, Magdalena
W artykule podjęto próbę ukazania specyfiki zyskującego na popularności w ostatnim czasie nowego modelu nauczania jakim jest konektywizm. Wyjaśniono czym różni się kształcenie oparte na metodach konektywnych od paradygmatu obowiązującego obecnie oraz wskaz ano nowe możliwości, które stwarza ono bibliotekom szkół uczelni pedagogicznych.
Rozvíjení tvořivosti v průběhu edukace dospělých
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Miklošíková, Miroslava
V práci vysokoškolského pedagoga zaujímá významné místo tvořivost a očekává se, že ji bude umět využívatjak při odborných badatelských aktivitách, tak při vykonávání dalších nepedagogických i pedagogických činností. Vysokoškolský učitel tedy potřebuje k optimálnímu výkonu své profese kromě své odbornosti také pedagogické kompetence a kompetenci k tvořivosti. Skutečnost je však mnohem komplikovanější. Po učitelích jsou současně vyžadovány činnosti, které jsou rutinní, neatraktivní, čistě formální a tvořivost ubíjející, zapříčiňující úbytek energie, stres, apatii a blokaci tvůrčího myšlení. Učitel je pak nucen k aktivaci tvořivosti vynaložit mnohem více sil s ne vždy pozitivním výsledkem. Položili jsme si proto následující otázky: Dá se učitelům v tvůrčím snažení pomoci? Je možno je k tvořivému úsilí motivovat? K realizaci edukace, které měla podpořit jejich tvořivost, jsme využili kurz „Inženýrská pedagogika“, který vysokoškolští učitelé absolvují na Vysoké škole báňské-Technické univerzitě Ostrava s cílem získat nebo si prohloubit pedagogické kompetence.
The Importance and Chosen Techniques of Teaching Very Young Learners to Write in English
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Babiarz, Mirosław; Zapała-Kraj, Marta
The aim of the following paper is to introduce the aspect of teaching writing to very young pupils. The paper briefly presents the characteristics of young learners, together with their needs and requirements – mostly referring to the teachers of English. The paper was based on author’s own experiences as the former teacher of very young and young students and so, it points out some useful techniques as well as personal observations rooted in the theory of methodology, which were successful in teaching English to that particular age group.
Using the Method of the Concept Map in Higher Education of Adults
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Malčík, Martin; Miklošíková, Miroslava; Sikorová, Zuzana
The variability of university education is influenced, among other things, by the fact that in addition to students at the initial stage of their education, teachers also educate professionally active adults. They should, therefore, know which teaching methods can be successfully used for the education of undergraduates and of professionally active learners, and when these two pedagogical situations differ so significantly that they need to be treated differently. In this spirit, it is also necessary to approach the choice of teaching methods. During our course of Engineering Education (designed for academics wishing to acquire or extend their pedagogical skills) the method of concept maps has proven itself. In our research, we investigated whether the teachers perceived the education (in the subjects of Pedagogy, Didactics, Psychology) in which the concept map method was used as more effective in terms of remembering the subject, understanding it and applying it in their own pedagogical activities in comparison to the method of lecture with presentation.