Przeglądanie według Temat "synaesthesia"
Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Opisując nieopisane, czyli o (nie)przetłumaczalności języka przyrody na przykładzie brytyjskiego, polskiego i niemieckiego przyrodopisarstwa(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Miller, DorotaIt goes without saying that words can distort or illuminate the way we perceive and emotionally experience the surrounding world and nature. Following this observation, the main objective of this paper is to pinpoint the possible linguistic expressions of nature. The underlying question can be formulated as follows: How can we adequately, accurately but nevertheless emotionally describe the subjective experience of nature and the relation human-nature? The analysis is based on three publications documenting growing interest of the literature in environmental issues: Robert Macfarlane’s “The Wild Places” [2017], Michał Książek’s “Droga 816” [2015] and Peter Wohlleben’s “Das Seelenleben der Tiere” [2016]. They represent the so-called nature writing: a well-established literary tradition in the Anglo-American literature, little-known in Polish and German literary landscapes.Pozycja Synestezja w sztuce – forma polisensoryczna jako środek ekspresji rzeźbiarskiej(Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie, 2019-04-15) Woźniak, KatarzynaZnaczącym zakresem mojej analizy jest badanie dysfunkcji zmysłów z jednej strony i spotęgowanie aktywności zmysłowej z drugiej. Zadaję pytania, czy dźwięk może mieć obraz, czyli czy może być obrazem, lub zapachem? Czy dźwięk może być rzeźbą, czy rzeźba może być dźwiękiem, a kolor może mieć smak lub kształt? Podstawowym tematem mojej pracy, jest próba semantycznego i aksjologicznego zrozumienia i określenia wpływu, jaki wnosi tworzywo w przekaz idei oraz stworzenie koncepcji dzieła polisensorycznego. Znaczącym aspektem moich badań nad formą, jest rodzaj materiału z jakiego jest wykonana - szczególnie glina, jako tworzywo poddawane działaniom ognia. Uważam, że dzieło sztuki nie ma pełnić funkcji dekoracyjnej dla Świata, tylko go tworzyć, budować i zmieniać. Mój Świat Zmysłów, jest odbiornikiem ale również i przekaźnikiem. Ukazuję synestezyjne odczucia autora oraz jest poszerzony o odczucia znanych autorowi osób, jego przyjaciół, również synestetów. Pionki stają w szeregu tworząc dźwięki ich temperamentów, osobowości oraz bagażu doświadczeń. Każdy z 63 elementów ma do opowiedzenia swoją własną historię w twórczej rozmowie z odbiorcą. Z każdym pionkiem można „rozmawiać” na takim poziomie na jakim się umie. Można dotykać, wąchać, smakować, słuchać i patrzeć. Zachęcam odbiorcę do odkrywania, swojej własnej synestezji zmysłów.