Logo Repozytorium UR
Zbiory i Kolekcje
Całe Repozytorium UR
  • Polski
  • English
Zaloguj się
Kliknij tutaj, aby się zarejestrować. Nie pamiętasz hasła?
  1. Strona główna
  2. Przeglądaj wg tematu

Przeglądanie według Temat "surveillance"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk Przeglądaj
Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3
  • Wyniki na stronie
  • Opcje sortowania
  • Ładowanie...
    Obrazek miniatury
    Pozycja
    Akceptacja naruszenia prywatności w erze Big Data
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Wieczorkowski, Jędrzej
    Rozwój technologii informacyjnych dający nowe możliwości – biznesowe oraz związane z życiem prywatnym – powoduje także różnorodne zagrożenia wynikające z przetwarzania masowych danych prywatnych, w szczególności danych osobowych. Współczesne społeczeństwo informacyjne mierzy się więc z problemem znalezienia równowagi pomiędzy wykorzystywaniem nowych możliwości w gospodarce i życiu codziennym a ograniczaniem ich negatywnych konsekwencji w obszarze naruszenia prywatności jednostki. Społeczny aspekt zjawiska Big Data, a w szczególności zagadnienia związane z prywatnością, jest przedmiotem badań autora. W ich ramach poszukuje się odpowiedzi, jak użytkownicy rozwiązań IT opierających się na przetwarzaniu danych masowych oceniają poziom zagrożenia swojej prywatności i jakie są powody, dla których są skłonni ograniczyć swoją prywatność. W artykule przedstawiono wyniki takich badań, stawiając za cel opis zmiany podejścia do prywatności w kontekście instytucjonalnym w zakresie akceptacji naruszenia prywatności. Zaobserwowano, że znacząco wyższa akceptacja występuje w przypadku potrzeb ogólnospołecznych, w szczególności bezpieczeństwa publicznego, niż w przypadku wykorzystywania prywatnych danych na potrzeby indywidualnego przekazu reklamowego. Badania mają pomóc w zrozumieniu szerokiego problemu prywatności w świecie, w którym automatyczne masowe przetwarzanie danych prywatnych, w tym osobowych staje się codziennością.
  • Ładowanie...
    Obrazek miniatury
    Pozycja
    Dyplomata. Żołnierz. Literat. Hrabia Franciszek Xawery Pusłowski w świetle dokumentów komunistycznego aparatu represji
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Machniak, Arkadiusz
    Hrabia Franciszek Xawery Pusłowski urodził się we Francji 16 czerwca 1875. Studiował prawo, filozofię i historię sztuki. Posługiwał się biegle sześcioma językami. W trakcie I wojny światowej został aresztowany w Rosji. W wyniku zabiegów wpływowych przyjaciół w 1918 r. zwolniono go z niewoli po osobistej decyzji szefa WCzK Feliksa Dzierżyńskiego. Po zakończeniu I wojny światowej uczestniczył w obradach konferencji pokojowej w Wersalu. Do 1923 r. pełnił służbę w dyplomacji. Był przeciwnikiem Józefa Piłsudskiego i jego obozu politycznego. Po zwolnieniu ze służby wojskowej i dyplomatycznej działał aktywnie jako literat, publicysta i społecznik. Prowadził równocześnie intensywne życie towarzyskie. W trakcie II wojny światowej mieszkał w Krakowie. W latach 1945–1950 był wiceprezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Pracował jednocześnie jako tłumacz przysięgły przy Sądzie Okręgowym w Krakowie oraz jako lektor na Akademii Górniczo-Hutniczej, Uniwersytecie Jagiellońskim i Politechnice Krakowskiej. Pomimo niepewnych politycznie czasów Pusłowski prowadził po 1945 r. krakowski salon, w którym bywali artyści, dziennikarze, sportowcy, żołnierze oraz jego studenci z krakowskich uczelni wyższych. Słynął z tego, iż dzięki swoim krewnym mieszkającym za granicą dysponował w swoim domu wyśmienitą kawą i rzadkimi w powojennych latach rarytasami, takimi jak figi czy ananasy. Był przedmiotem zainteresowania komunistycznych organów bezpieczeństwa, między innymi ze względu na kontakty międzynarodowe oraz posiadaną kolekcję dzieł sztuki.
  • Ładowanie...
    Obrazek miniatury
    Pozycja
    Podstawy prawne organizacji i działania organów nadzoru administracji oświatowej w II Rzeczypospolitej Polskiej
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Leniart, Ewa
    Artykuł ma na celu przybliżenie systemu nadzoru nad edukacją w Polsce po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. Przed organami państwa stanęło bowiem wyzwanie ujednolicenia kształtu edukacji na terenach dawnych dzielnic zaborczych. Kluczem do osiągnięcia tego celu było stworzenie sprawnie działającego i posiadającego skuteczne narzędzia aparatu nadzoru. W tym celu powołano okręgowych kuratorów oświaty podległych Ministrowi Wyznań i Oświecenia Publicznego. Urząd ten został wyposażany w liczne uprawnienia nadzorcze, dzięki czemu osiągnięcie założonego celu w krótkim czasie stało się możliwe. Tymi zasadniczymi celami było ujednolicenie systemu edukacji i zapewnienie wysokiego poziomu nauczania.

Repozytorium Uniwersytetu Rzeszowskiego redaguje Biblioteka UR

  • Regulamin Repozytorium UR
  • Pomoc
  • Zespół Redakcyjny
  • Ustawienia plików cookie
  • Polityka prywatności
  • Wyślij wiadomość