Przeglądanie według Temat "strategia"

Aktualnie wyświetlane 1 - 9 z 9

Dwa lata unijnej strategii dla Romów: niesprawiedliwa równość społeczna czy wymóg spójności gospodarczej?
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Szewczyk, Marcin
O funkcjonowaniu ogólnounijnej strategii dla Romów – uwzględniając jej praktyczny wymiar, a także ocenę, przygotowywaną przez Komisję Europejską, działań krajowych realizujących cele ram ogólnych – można mówić w wymiarze dwuletnim, pomimo jej przygotowania i przyjęcia już w 2011 roku. Opracowana strategia była wyrazem zmiany sposobu instytucjonalnego myślenia o mniejszości romskiej i została ona w znacznej mierze zdeterminowana poszerzonym zakresem spójności społeczno-gospodarczo-terytorialnej i celami „Europa 2020”, co znalazło także wyraz w zapisach dziesięciu podstawowych zasadach włączenia Romów. Błędnie zinterpretowane procesy społeczne zachodzące w ramach tej grupy oraz wymogi dążeń rozwojowych Unii Europejskiej doprowadziły do marginalizacji sfery kulturowej – konstytuującej na poziomie tożsamości tę grupę. Z instytucjonalnego punktu widzenia także czynnik etniczny przestał stanowić podstawę do koncentracji strategii na tej mniejszości, ustępując powiązanemu ze spójnością paradygmatowi homo oeconomicus. Doprowadziło to do sytuacji, w której równość społeczna nabiera cech niesprawiedliwości społecznej. Wyrazem tego są główne obszary działania i konkretne cele odnoszące się do poprawy sytuacji Romów wskazane w unijnych ramach. Próby znalezienia możliwych dla obydwu stron rozwiązań pozwalających na wzajemną akceptację odmiennych paradygmatów istnienia i systemów wartości nie są z góry skazane na niepowodzenie, jednak wymagają realistycznego podejścia. Trzeba przy tym pamiętać, że rządy demokratyczne pozostają rządami większości i pomimo odpowiedzialności także za grupy mniejszościowe, nadrzędnym celem systemu demokratycznego jest zaspokajanie potrzeb ogółu społeczeństwa. Przesuwa to odpowiedzialność za podjęcie większego wysiłku dostosowawczego na Romów, jednak jednocześnie nie zdejmuje z systemu UE odpowiedzialności za zachowanie ich tożsamości.
Finansowe uwarunkowania przygotowania i realizacji strategii rozwoju lokalnego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Wiatrak, Andrzej Piotr
Celem artykułu było ukazanie zagadnień przygotowania strategii rozwoju gminy samorządów terytorialnych w kontekście finansowej ich realności. W związku z tym zwrócono uwagę na różne źródła pozyskiwania środków, poczynając od środków wewnętrznych – zwłaszcza środków samorządów terytorialnych, poprzez fundusze zewnętrzne, a kończąc na polityce wspierania pozyskiwania funduszy w połączeniu z przygotowaną strategią, pozwalającą włączyć się w istniejące programy rozwoju i zmian, jak i pozyskać środki od inwestorów prywatnych. Z przeprowadzonych rozważań wynika, że realizacja zadań zawartych w strategii wymaga nakładów finansowych przekraczających możliwości budżetu gmin, dlatego też starają się one o zasilanie zewnętrzne. Niestety, najczęściej brakuje systemu instrumentów ich pozyskiwania i aktywnej polityki w tym zakresie. Wymaga to zmian, poczynając od opracowania systemu polityki wspierania działań przedsiębiorczych, poprzez stworzenie klimatu i zachęt do tych działań, a kończąc na zmianie modelu zarządzania finansami publicznymi, od administracyjnego do zintegrowanego.
Fundusze UE 2021–2027 w Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju – ujęcie normatywne
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Kowalska, Iwona
Rozwój odpowiedzialny to rozwój, w którym istotne jest odpowiednie kształtowanie relacji pomiędzy konkurencyjnością gospodarki, dbałością o środowisko oraz jakością życia. Strategię na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju opracowuje rząd w celu wyznaczenia kierunków działań służących osiągnięciu zamierzonych celów politycznych w tym zakresie. Realizacji tej Strategii służą m.in. narzędzia o charakterze finansowym, w tym fundusze unijne. Zarówno z poznawczego jak i aplikacyjnego punktu widzenia interesującym aspektem jest kwestia planowania funduszy unijnych na lata 2021–2027. Analiza tego zagadnienia w kontekście realizacji Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju jest szczególnie istotna w okresie projektowania tych funduszy. Celem artykułu jest ocena możliwości wykorzystania projektowanych na lata 2021–2027 funduszy UE w realizacji Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju w Polsce. W artykule zastosowano metodę krytycznej analizy dokumentów obejmujących zarówno źródła o charakterze legislacyjnym (Wnioski Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady), jak i komentarzowym. Przedmiotem analiz są trzy wybrane fundusze UE: Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR), Fundusz Spójności (FS) oraz Europejski Fundusz Społeczny Plus (EFS+). Za wyborem wyżej wymienionych funduszy zadecydowało z jednej strony ich historyczne umocowanie w strukturze wsparcia unijnego (EFRR i FS), jak i projektowane zintegrowane podejście do EFS+. Wyniki analiz są zaprezentowane w normatywnym ujęciu ekonomii. Wyniki badań wskazują, iż rola funduszy UE 2021–2027 w realizacji Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju nie została wystarczająco wyeksponowana. Dotyczy to zarówno braku: – uwzględnienia zmian w konstrukcji EFRR, FS oraz EFS+ ; – synchronizacji zakresów interwencji w Strategii z obszarem wsparcia z funduszy UE; – oceny skutków finansowych dla budżetu państwa i budżetów samorządowych przy aplikowaniu o te fundusze w nowym programowaniu unijnym.
Sekretariaty krajowe Unii Wolności jako przykład strategii partii opozycyjnej (1994–1997)
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Szczepański, Dominik
Celem artykułu było przedstawienie okoliczności powstania i działalności sekretariatów krajowych Unii Wolności (UW). W latach 1994–1997 stanowiły one jedno z zagadnień opozycyjności UW wobec zawiązanej w 1993 r. koalicji Sojuszu Lewicy Demokratycznej (SLD) i Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL), dzięki czemu stały się swoistym gabinetem cieni monitorującym oraz reagującym na bieżącą politykę rządu SLD-PSL. Sekretariaty krajowe pracowały z różną intensywnością oraz w zróżnicowanym zakresie. Ich aktywność, przynajmniej w początkowej fazie działania, skierowana była wyłącznie do członków i sympatyków partii, natomiast w miarę rozszerzania poruszanych problemów, tworzenia nowych zespołów i sekretariatów zapraszano do pracy w nich przedstawicieli kultury, oświaty, samorządów, związków zawodowych czy stowarzyszeń. Działalność sekretariatów przyczyniła się do ożywienia i zaktywizowania członków partii, zwłaszcza na poziomie lokalnym, m.in. poprzez stworzenie sieci rzeczników regionalnych ściśle współpracujących ze środowiskami eksperckimi, przedstawicielami samorządu terytorialnego, stowarzyszeń i związków zawodowych. Drugim ważnym kryterium związanym z działalnością omawianych struktur było wypracowanie szeregu dokumentów programowych, w tym rezolucji i stanowisk, krytycznie odnoszących się do koalicji SLD-PSL.
Społeczne i ekonomiczne aspekty urbanizacji i metropolizacji
(2016-02-09) Malikowski, Marian; Palak, Mariusz; Halik, Janusz
Utilization of Statistical Methods in the Evaluation of the Business Environment of Slovakia
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Kuzmišinová, Viera; Kuzmišin, Peter
The paper presents some possibilities for the utilization of basic statistical methods in the evaluation of the business environment in Slovakia: i.e. index analysis to identify strengths and weaknesses of the business environment (BE), time series analysis for the knowledge of state and development of BE, cluster analysis to classify the level of BE quality and growth potential of Slovak regions, regression and correlation analysis to determine dependencies between business conditions and the state of the business sector. A database for statistical processing is created from numerical values of business environment index, respectively from index of regional business environment published by Business Alliance of Slovakia (PAS) and numerical evaluation of the business environment in Slovakia by international indices: Global competitiveness index (GCI), Doing Business index (DBI), Economic Freedom index (EFI). Quantified outputs about the state and development of BE provide the architects of national and regional policies, with documents for the formation of basic priorities, strategies and programs to improve regulation of BE and thus streamlining business practices in Slovakia.
Zaangażowanie polskich firm w społeczną odpowiedzialność biznesu. Determinanty zmian na polskim rynku
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Kowalska, Katarzyna
Artykuł składa się z wprowadzenia, dwóch części o charakterze teoretycznym i wniosków końcowych. Przedstawiono w nim badania dotyczące zaangażowania polskich firm w społeczną odpowiedzialność biznesu. W dalszej kolejności omówiono czynniki zmian w upowszechnianiu koncepcji odpowiedzialnego biznesu wśród polskich firm. Koncepcja odpowiedzialnego biznesu (CSR – Corporate Social Responsibility) jest w polskich warunkach stosunkowo mało popularną koncepcją i nieczęstą praktyką, szczególnie wśród krajowych przedsiębiorstw. Inaczej sytuacja przedstawia się na rynkach Europy Zachodniej, czy też w USA. Firmy działające na tych rynkach zobligowane są do dostosowania standardów biznesu do oczekiwań przeróżnych interesariuszy, również kontrahentów. Brak takich dostosowań może mieć bowiem poważne konsekwencje dla reputacji tych firm i perspektyw ich rozwoju. W Polsce istnieje szereg ograniczeń, które wpływają na niską popularność koncepcji CSR wśród polskich przedsiębiorców. Należy tu wymienić przede wszystkim brak silnych organizacji społeczeństwa obywatelskiego, organizacji o charakterze strażniczym (watch dog), które mogłyby fachowo i skutecznie monitorować działania przedsiębiorstw na polskim rynku. Spore ograniczenia w omawianej kwestii widoczne są również po stronie konsumentów. Konsumenci mają często powierzchowną wiedzę na temat odpowiedzialnego biznesu; kwestia zrównoważonego łańcucha dostaw jest niejednokrotnie dla nich tematem niezrozumiałym i oderwanym od procesu konsumpcyjnego. Dodatkowo należy zaznaczyć, że rynek produktów Fair Trade w Polsce jest bardzo słabo rozwinięty, a moda na tzw. etyczną konsumpcję ma charakter niszowy. Innym ograniczeniem upowszechniania koncepcji CSR na krajowym rynku jest niewystarczająca wiedza polskich przedsiębiorców na temat roli, jaką we współczesnym biznesie spełnia koncepcja CSR. Konkurencyjność przedsiębiorstwa rozumieją oni zazwyczaj jedynie w kontekście wartości ekonomicznej. Kwestie społeczne i ekologiczne w praktyce traktują w sposób marginalny, niezwiązany ze strategią rozwoju firmy. Działania w zakresie CSR na polskim rynku deklarują zazwyczaj duże przedsiębiorstwa, problem jednak polega na tym, że omawiane deklaracje nie zawsze przekładają się na realne praktyki tych firm. Oczekiwania co do zmiany nastawienia polskich przedsiębiorców do odpowiedzialnego biznesu, w dużej mierze związane są z funkcjonowaniem na krajowym rynku międzynarodowych korporacji, co do których opinia publiczna, eksperci i politycy coraz częściej formułują szereg oczekiwań. Nasilająca się konkurencja, również na polskim rynku, wymuszać będzie na korporacjach stosowanie praktyk społecznie odpowiedzialnych, również w kontekście współpracy z lokalnymi przedsiębiorstwami. Rozliczanie kooperantów z ich działań, podobnie jak na rynkach zachodnich, będzie ważnym elementem strategii ograniczania ryzyka reputacyjnego. Wzrost znaczenia koncepcji CSR na polskim rynku wynikać będzie również z coraz większego zainteresowania raportowaniem pozafinansowym. Niektórzy eksperci przewidują, że za kilka lat każda licencjonowana instytucja finansowa będzie mogła inwestować środki wyłącznie w podmioty, które odpowiednio raportują w obszarze ESG, czy wręcz osiągają wymagany minimalny wynik tego raportowania.
Zintegrowane podejście do społeczno-gospodarczego wymiaru romskiego dylematu: rozwiązania Unii Europejskiej i polska płaszczyzna krajowa
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Szewczyk, Marcin
Przyjęta przez Komisję Europejską w 2010 roku strategia Europa 2020 ma zagwarantować zrównoważony rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu w państwach członkowskich. W ścisłym powiązaniu z Europą 2020 Komisja Europejska przyjęła komunikat Unijne ramy dotyczące krajowych strategii integracji Romów do 2020 roku. Określa on strategiczne ramy umożliwiające likwidację przepaści społecznej i gospodarczej istniejącej pomiędzy społecznością Romów a społeczeństwem głównego nurtu. Wymagane jest do tego jednak zintegrowane podejście każdego z państw Unii Europejskiej wobec romskiego dylematu. Nowy Program integracji społecznej Romów w Polsce na lata 2014–2020 ma nie tylko odpowiadać założeniom wypracowanym podczas 10 lat pracy na rzecz tej społeczności, ale także spełniać założenia tak samej strategii Europa 2020 oraz polskiego Krajowego programu reform Europa 2020, jak i polskich strategii długookresowych: Długookresowej Strategii Rozwoju Kraju. Polska 2030 oraz Strategii Rozwoju Kraju – 2020. W tekście dokonano analizy powyższych dokumentów. Badanie zostało ukierunkowane na te ich składniki, które wiążą się ze spójnością Unii Europejskiej. Stanowią one – a przynajmniej powinny spełniać tę funkcję – podstawę do budowania strategii działań na rzecz spójności rozwoju. Celem badania było wskazanie na wzajemne powiązanie powyższych dokumentów w tym zakresie, określenie ich komplementarności wobec dążenia do spójności społecznej i gospodarczej oraz w efekcie – poziomu ich zintegrowania w tym obszarze (niestety, pozostającego na niskim poziomie), który powinien pozytywnie wpływać na osiąganie ich wspólnych celów.
Стратегия развития корпоративного сектора экономики Украини в контексте евроинтеграции
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Головкова, Людмила
В статье акцентируется внимание на необходимости обоснование новой парадигмы, которая бы детерминировала формирование концептуальных и методических подходов, механизмов, моделей стратегического развития корпораций в системе координат евроинтеграции страны в европейское пространство. Предлагается концептуальный подход к стратегическому управлению развитием корпораций в контексте региона, где система включает такие подсистемы как стратегическое планирование потенциала корпорации и потенциала региона, управление стратегией инновационного роста предприятий региона, анализа эффективности стратегии и принятия решений. Знание всех указанных величин даст возможность определить долю свободной энергии для дальнейшего развития и реализации соответствующей стратегии, которая направлена на оптимальное формирование, эффективное использование и развитие совокупного экономического потенциалa, как отдельной корпорации, так и региона в целом, способствовать повышению гибкости управленческой системы и инновационно-инвестиционному развитию в контексте евроинтеграции. В результате проведенного исследования качества управления в Днепрепропетровском и Запорожском регионах определено, что два основных фактора – экономический рост и темпы роста иностранных инвестиций являются важнейшими факторами влияния на темпы инновационно-инвестиционного экономического роста в регионе и повышения ефективности евроинтеграционных процессов. Поэтому, следует акцентировать внимание и определить стратегические направления развития именно этих факторов, которые будут способствовать наращиванию потенциала, как региона, так и субъектов хозяйствования, которые в нем функционируют. Ускорение евроинтеграции, реализация европейского вектора развития Украины, регионов и корпораций как каркаса экономики невозможно без наличия соответствующего интеллектуального потенциала и достаточного интеллектуального капитала как овеществленной формы предварительной реализации соответствующего потенциала.