Przeglądanie według Temat "social support"

Aktualnie wyświetlane 1 - 5 z 5

Conflict management and its diagnostics in social structure relationship networks
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Rachwał, Aleksandra
Society’s historical security depends on its management of a mix of the economy’s most important risk factors. These risk factors include the following sectors: health, banking, enterprises, insurance system, pension funds, social networks, media, space management and regulative sectors. In the culture of the functional imperative which is focused on maximising the profit of enterprises, class and social structure can constitute either a firewall or open the doors to the performance of cultural obligations in the society. If social structures are poorly integrated, the maintaining of their stability and the stability of social order is put in danger. According to the World Health Organization, average life expectancy in the period between the years 1999 and 2000 was 61.4 years, while forecasts for the years 2020-2025 expect its increase to 71.6 years. It is anticipated that the entire population of developed countries will increase by 94% whilst the population of people that are 60 years or older will increase by 240%. This of course, definitely means that there will be a significant shift in age proportions toward the growth of the elderly population (Walden-Gałuszko de 2008: 3) and it constitutes a crucial argument in the societal discussion concerning health, disease, and long-term health care standards. Problems related to health-treatment, long waiting times for an appointment with the doctor, difficulties concerning accessing distant specialised health centres (clinics), existing information deficit on where and how to look for all kinds of support, paralysing stress, periodical lack of life-saving drugs, non-caring inhumane regulations, the loss of income in the family – all of the above-listed are just some of the problems faced by families taking care of family member who are suffering from cancer. Society’s major task as far as the development of palliative care is concerned is not only the permanent acquisition of families to perform care for the cancer-stricken patients but also investing in perfecting the caregivers’ skills that are vital especially in consequences arising after oncological treatment, such skills include those needed in combating pain, and skills necessary for palliative care. The main point of society’s departure from the reductionist biomedical model towards the epidemiological model results in a significant reduction in mortality due to chronic diseases (such as cardiovascular disease, stroke, diabetes and cancer). Nowadays this has led to an increase in the population of people living day by day with chronic disease, and consequently has led to an increase in demand for long-term care and long-term community support. One of the major challenges faced by medical science was the development of new evaluation parameters used for assessing the efficiency of medical care. Parameters include more than objective indicators of care (such as percentage decrease in mortality). Another challenge involves moving towards inclusion of the patient’s perspective on the care provided (patient-centered outcomes) (Tobiasz-Adamczyk 2002: 41). When economic transition accelerates, the rebuilding of social organisation and social consciousness does not keep pace with the speed of the changes. In such conditions people that are left to themselves, no longer know what is possible and what is impossible, what is fair and what is unfair; what hopes and revindications they are entitled to, and those in which they are going too far (Szacki 2006: 392). In this situation, necessary measures on behalf of the state must be taken to foster a family capable of taking care of the ill. It is very important to protect the healthy family which incidentally happens to be in a situation of crisis due to a family member’s grave illness. There is a strong need to support the family in the implementation of tasks related to their caring function and tasks related to meeting the basic needs of the ill family member. Family must be perceived from a broader perspective. We must examine it, as at a healthy family which incidentally, due to family member’s sickness, happens to be in a crisis situation. With the introduction of a social support strategy for the family as a unit of care, a possible reduction in the number of hospitalisations may take place and there also may be an increase in the independence and autonomy of the families. There will be an increase in a family’s ability to resolve everyday problems, to rebuild the necessary social support networks, and to improve the quality of care for sick members of the family.
Jakość życia rodziców dzieci przewlekle chorych w aspekcie wsparcia otrzymywanego z organizacji pozarządowych
(Uniwesytet Rzeszowski, 2019-10-18) Sałacińska, Izabela
Wstęp: Choroba przewlekła dziecka powoduje fundamentalne zmiany w funkcjonowaniu całej rodziny. Świadomość choroby, jej nieuleczalności, ciągłej walki o lepsze jutro dla chorego dziecka znacząco wpływa na obniżenie jakości życia rodziców i pozostałych członków rodziny. Zarówno mózgowe porażenie dziecięce jak i autyzm są chorobami przewlekłymi, które stanowią ogromne wymagania związane z konkretnymi potrzebami chorego dziecka. Obciążenie opieką sprawowaną przez całą dobę, brak wsparcia od rodziny i instytucji państwowych, a także trudności w radzeniu sobie z chorobą dziecka znacząco wpływają na poziom jakości życia. Cel pracy: Celem pracy było określenie znaczenia wsparcia otrzymywanego z organizacji pozarządowych na subiektywną jakość życia rodziców oraz analiza wybranych czynników psychospołecznych warunkujących jakość życia rodziców dzieci przewlekle chorych z rozpoznanym mózgowym porażeniem dziecięcym lub autyzmem. Materiał i metody: Badania zostały przeprowadzone w okresie od kwietnia 2014 roku do grudnia 2017 roku. Do badań właściwych wybrano kolejnych 518 rodziców dzieci przewlekle chorych otrzymujących wsparcie od organizacji pozarządowych oraz 195 rodziców dzieci przewlekle chorych, którzy takiego wsparcia nie otrzymywali. Dla celu pracy wykorzystano pięć narzędzi badawczych oraz autorski kwestionariusz ankiety. Jakość życia zbadano za pomocą Kwestionariusza Oceny Jakości Życia SF – 36. Poziom otrzymywanego wsparcia społecznego dokonano za pomocą Skali Oceny Wsparcia Społecznego ISEL – 40 v. GP. Poczucie obciążania opieką wśród badanych rodziców oceniono za pomocą Nowego Kwestionariusza Poczucia Obciążenia Rodzin. Natomiast do oceny satysfakcji z życia i radzenia sobie w sytuacjach trudnych zastosowano Skalę Satysfakcji z Życia (SWLS) oraz Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES). Wykorzystując Autorski kwestionariusz ankiety uzyskano wybrane informacje socjodemograficzne oraz dane odnoszące się do oceny własnego stanu zdrowia. Kolejne pozycje w kwestionariuszu dotyczyły charakterystyki dziecka w tym informacji takich jak: jednostka chorobowa, wiek dziecka, płeć oraz stopień niepełnosprawności intelektualnej. Wyniki: Badania własne wykazały, że badani rodzice opiekujący się dzieckiem przewlekle chorym prezentowali średni poziom jakości życia (44,3%). Niższy poziom ograniczeń wskazano w wymiarze zdrowia psychicznego (67,4%) aniżeli w wymiarze zdrowia fizycznego (29,1%), co dodatkowo potwierdzono w teście istotności statystycznej (p<0,001) wskaźników struktury. W badanej grupie rodziców satysfakcja z życia była na poziomie niskim (N=336, tj. 64,9%), natomiast poziom wysoki przejawiało tylko 11,4% osób (N=59). Prawie połowa rodziców z grupy badanej (N=250, tj. 48,3%) prezentowała wysoki poziom własnej skuteczności. Wyniki przeciętne na tej skali uzyskało 38,4% badanych (N=199), natomiast wyniki niskie 13,3% osób (N=69). Wśród badanych rodziców otrzymywane wsparcie społeczne oceniono na poziomie średnim 65,3%. Najwyżej oceniono wsparcie materialne (74,3%), natomiast najsłabiej ocenione zostało wsparcie samo oceniające (57,3%). W toku badań wykazano, że u większości rodziców z grupy badanej (N=384, tj. 74,1%) występowało średnie poczucie obciążenia opieką nad dziećmi. Wybrane zmienne socjodemograficzne takie jak: wiek, posiadane wykształcenie warunki lokalowe czy wydolność samoobsługowa istotnie (p<0,05) wpływały na jakość życia rodziców dzieci przewlekle chorych. Z kolei czynniki demograficzno – kliniczne takie jak: wiek chorego dziecka i jednostka chorobowa istotnie (p<0,05) wpływały na jakość życia badanych opiekunów. Analiza porównawcza grupy badanej i kontrolnej wykazała, że jakość życia w badanej grupie rodziców była na poziomie niższym w stosunku do grupy kontrolnej. Poczucie obciążenia opieką było wyższe w grupie badanej, z kolei niski poziom własnej skuteczności wskazywali częściej rodzice z grupy kontrolnej. Rodzice z grupy badanej prezentowali wyższy ogólny wskaźnik wsparcia społecznego niż rodzice z grupy kontrolnej. Wnioski: W badaniach własnych dowiedziono, że wsparcie otrzymywane od organizacji pozarządowych wpływało na wysokie poczucie własnej skuteczności i radzenie sobie w sytuacjach trudnych. Otrzymywane wsparcie warunkowało również wyższy poziom wsparcia samo oceniającego i materialnego, co znacząco rzutowało na jakość życia badanych rodziców dzieci przewlekle chorych. Wybrane czynniki socjodemograficzne takie jak: wiek, wykształcenie, warunki lokalowe oraz wydolność samoobsługowa wpływały na jakość życia badanych rodziców. Wraz z wiekiem i pogarszającymi się warunkami lokalowymi zmniejszał się poziom jakości życia. Rodzice z wykształceniem wyższym i wydolni samoobsługowo prezentowali wyższy poziom jakości życia. Ponadto wykazano, że rodzice dzieci powyżej 10. roku życia odczuwali niższą jakość życia szczególnie w domenach: zdrowie ogólne, funkcjonowanie fizyczne i społeczne, ból oraz witalność.
Nieformalna opieka nad osobami starszymi wobec zmiany pokoleniowej. Wyzwania dla zarządzania w usługach rodziny i polityki społecznej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-12) Młyński, Józef; Stankiewicz, Katarzyna
Nieformalna opieka rodzinna nad osobami starszymi wpisana jest w tradycje polskiej rodziny i stanowi wyraz solidarności międzypokoleniowej. Jednak coraz częściej również w naszym kraju ustępuje miejsca formom opieki instytucjonalnej. Tymczasem opieka nieformalna odpowiada na promowana w krajach zachodnich i polityce unijnej idee deinstytucjonalizacji opieki nad osobami starszymi. Jest to istotny wymiar zarzadzania w usługach samorzadowych Celem tekstu jest przedstawienie nieformalnej opieki jako wyzwania dla rodziny oraz polityki społecznej w kontekście przemian społeczeństwa polskiego, z uwzględnieniem zmian pokoleniowych. Temat opieki rodzinnej i jej uwarunkowań społecznych zostanie omówiony na podstawie przeglądu dostępnej literatury, przepisów prawnych i działań z zakresu polityki społecznej
Opieka nad osobą z chorobą Alzheimera - kierunki wsparcia opiekuna rodzinnego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, 2019) Szluz, Beata
Caring for a person with Alzheimer’s disease is not only exhausting physically and emotionally, but it can also cost a lot. This problem is becoming particularly important in the face of the ageing process of individuals, societies, and the systematically growing number of people with Alzheimer’s disease. Caring for a person with AD poses a high risk of decreased quality of life, it is especially true with regard to family caregivers who are emotionally related to the patient. The paper aims to present difficulties encountered by family caregivers of people with Alzheimer’s disease and directions of support.
The meaning of life, self esteem, and social support of homeless people
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Rosová, Dana; Orosová, Oľga; Žiaková, Eva
The aim of this research study was to examine the meaning of life for homeless people; examine the differences in their meaning of life in two aspects (the actual sense of life, and the long-term search for a comprehensive meaning of life) in relation to their gender and degree of satisfaction with social support in their environment. The goal of this research was to study the relationship between the components of self-image and the factors of the meaning of life. 104 homeless persons who took part in the research were from the Institute of Christ the High Priest (CHP) in Žakovce. 38% of the sample group were women, the average age of the sample group was 42.6, and the SD equalled 10.21. During the research, the respondents were presented with a survey questionnaire on the meaning of life (Steger, Frazier, Oishi, et al. 2006). The perceived level of surroundings’ social support was monitored by the question At how many percent are you satisfied with the number of persons whom you can rely on in times of trouble?...%, and self-image was studied by the Self methodology (Vasiľová, Bendžalová 2004). A distinctively higher level of planning for the future was observed among homeless males. Individuals who declared greater satisfaction with social support that they received from their surroundings also reported increased levels of a temporary sense of life as well as of a long-term search for a comprehensive meaning in life than the subjects reporting lower and medium levels of satisfaction with perceived social support. It was discovered, that the strongest relationship occurred between the self-image component of desire to help others and the actual meaning of life, and between the self-image component of happiness and the factor of searching for the meaning of life. The results suggested the importance of considering gender traits in measuring personal life satisfaction and a demand for the provision of social support and strengthening self-image in social work with homeless people.