Przeglądanie według Temat "samoocena"

Aktualnie wyświetlane 1 - 13 z 13

Determinanty działania kontroli zarządczej w wybranych jednostkach samorządu terytorialnego województwa świętokrzyskiego – wyniki badań empirycznych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Sołtyk, Piotr
Do administracji samorządowej koncepcja kontroli zarządczej wprowadzona została na podstawie zmiany przepisów prawa finansowego w 2009 r. Ustawodawca podejmując decyzję o implikacji tego nowego modelu zarządzania do jednostek sektora finansów publicznych miał przede wszystkim na celu zwiększenie skuteczności i efektywności, transparentności działania administracji publicznej na wzór rozwiązań powszechnie obowiązujących w organizacjach ładu korporacyjnego. Ważną przesłanką przemawiającą za wprowadzeniem kontroli zarządczej do jednostek sektora publicznego był także głęboki kryzys funkcjonowania systemu kontroli wewnętrznej. Z uwagi na znaczny upływ czasu, od kiedy zaistniała kontrola zarządcza w samorządzie terytorialnym zdecydowano podjąć próbę rozpoznania głównych determinantów mających wpływ na działanie kontroli zarządczej zgodnie z założeniami ustawodawcy. Badanie przeprowadzono w trzydziestu gminach wiejskich województwa świętokrzyskiego. Dobór próby badawczej był celowy, gdyż badania zostały przeprowadzone w tych jednostkach, które prawnie zwolnione są z obowiązku prowadzenia audytu wewnętrznego. Badania przeprowadzone zostały z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety, a podstawę do sformułowania pytań stanowiły wytyczne standardów kontroli zarządczej dla sektora finansów publicznych ogłoszone komunikatem nr 23 Ministra Finansów z 16 grudnia 2009 r. Autor ma nadzieję, że uzyskane wyniki z badania mogą stanowić głos doradczy w toczącej się dyskusji nad modelem funkcjonowania kontroli zarządczej w samorządzie terytorialnym.
Dylematy oceniania wczesnoszkolnego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Piątek, Teresa
Ocenianie wczesnoszkolne winno służyć dziecku, jego rozwojowi i w konsekwencji prowadzić do zdobycia umiejętności adekwatnej samooceny, tak ważnej z punktu widzenia wykorzystywania swojego potencjału, swoich mocnych stron w życiu. Tymczasem analiza szkolnej rzeczywistości ukazuje bardzo tradycyjne podejście nauczycieli do oceniania uczniów w klasach I–III szkoły podstawowej. Pomimo konieczności stosowania oceny opisowej na koniec semestru i na koniec roku nauczyciele edukacji wczesnoszkolnej rezygnują z niej w trakcie bieżącego oceniania postępów swoich uczniów, stosując ocenę szacunkową wyrażoną stopniem szkolnym.
Kapitał kulturowy młodego pokolenia Polski współczesnej. Studium na przykładzie wybranych społeczności Podkarpacia
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2010) Broszkiewicz, Wojciech
Autor dotyka fundamentalnego problemu: czy współczesne trendy społeczne, takie jak globalizacja, informatyzacja są czynnikami wyrównywania szans, czy też wzmacniają istniejące już nierówności oraz/lub tworzą nowe ich postaci? Cała praca zbudowana jest w oparciu o tradycyjny trójelementowy schemat: teoria – metodologia – empiria, co stanowi przypomnienie kanonów tradycyjnie podejmowanej działalności naukowej. Autor reprezentuje porządną metodologiczną szkołę, umiejętnie wykorzystując mniej i bardziej zaawansowane procedury analiz statystycznych. Każdy krok w jego rozumowaniu, każdy etap jego analizy, każdy szczegółowy wniosek znajduje swoje uzasadnienie w prezentacji określonego rozkładu zmiennej czy zmiennych. Praca ma walory poznawcze, praktyczne i dydaktyczne. Może być użyteczna jako ważny element diagnozy, stanowiącej punkt wyjścia np. do konstrukcji strategii rozwojowych Podkarpacia, jeśli chodzi o rozwój kapitału ludzkiego. Może stanowić wzór solidnej, naukowej roboty, może być dowodem na użyteczność posługiwania się metodami ilościowymi oraz może być przykładem znakomitego opanowania warsztatu statystycznego. W dzisiejszej socjologii pełnej tzw. postmodernistycznego bełkotu i pseudosocjologicznej eseistyki ten walor pracy zyskuje szczególnie na znaczeniu. Z recenzji prof. dra hab. Krzysztofa Gorlacha
Perspektywa przypadkowych zdarzeń a umiejętności społeczne studentów kierunków nauczycielskich z różnym poziomem samooceny
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Kirenko, Janusz
Przebadano 244 studentów kierunków nauczycielskich, w tym 222 kobiety (90,98%) i 22 mężczyzn (9,02%). Wiek badanych mieścił się w przedziale od 21 do 46 lat, ze średnią na poziomie 25,29 roku. Byli to studenci pedagogiki, filologii angielskiej oraz pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej z trzech uczelni: Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji w Lublinie, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Chełmie. Przebadano ich za pomocą Skali do Badania Ustosunkowania się do Przypadkowych Zdarzeń (SBUPZ – Sarzyńska-Mazurek), Kwestionariusza Umiejętności Społecznych (KUS – Goldstein) i Skali Samooceny (SES – Rosenberg). Uzyskano specyficzną strukturę związków wybranych zmiennych: zależnej perspektywy przypadkowych zdarzeń, niezależnej umiejętności społecznych i moderującej samooceny. Uwypuklano te, które mają znaczne oparcie w empirii. Zastosowana regresja wieloraka umożliwiła przyjęcie w miarę precyzyjnych charakterystyk otrzymanych związków, pretendujących do miana autonomicznych wniosków.
Problem kompetencji innowacyjnych w kontekście systemu edukacyjnego w Polsce
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Pawnik, Wojciech
Jeszcze nie tak dawno w warunkach gospodarki europejskiej innowacyjność można byłoby nazwać zapomnianym paradygmatem zmiany społecznej (podobnie jak zaufanie lub przedsiębiorczość). Obecnie jest to jedno z najczęściej powtarzanych pojęć nie tylko w obszarze szeroko rozumianych nauk ekonomicznych, ale również socjologii, antropologii oraz psychologii. Nazywam go zapomnianym paradygmatem zmiany. W artykule stawiam tezę, iż zjawisko innowacyjności w Polsce jest uwarunkowane systemem edukacji, globalnymi konsekwencjami Internetu oraz kontekstem kulturowym.
Przemoc pozawerbalna w prawie
(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Licak, Tomasz
Przemoc psychologiczna powoduje krótko- i długoterminowe skutki negatywne, takie jak: depresja, lek, niska samoocena oraz symptomy stresu pourazowego. Przemoc psychologiczna jest bardziej związana z symptomami psychologicznymi i tylko czasami z konsekwencjami dla zdrowia fizycznego. Przemoc psychologiczna przybiera różne formy (werbalne i pozawerbalne), ale celem jest zawsze wyrządzenie bezpośredniej szkody psychicznej lub ograniczenie dobrego samopoczucia ofiary. Przemoc fizyczna i psychiczna bardzo często występują w tym samym czasie, ale oddziałują na ofiary odmiennie. W opinii wielu ekspertów konsekwencje psychologiczne przemocy domowej są wynikiem przemocy psychologicznej, a nie fizycznej. Zdaniem wielu prześladowanych kobiet przemoc psychologiczna jest tak samo, a nawet bardziej szkodliwa niż przemoc fizyczna. Kobiety doświadczające przemocy psychologicznej wskazują, iż większość z nich cierpi nie tylko z powodu werbalnych obelg, ale przede wszystkim z powodu bycia zdegradowanym i kontrolowanym.
Samoocena i samowiedza uczniów wczesnej edukacji w opinii nauczycieli
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Wasylewicz, Magdalena
Samowiedza, jak i samoocena należą do istotnych składników osobowości. Kształtują się podczas nabywania doświadzeń i poznawania samego siebie w ramach społeczno-emocjonalnego rozwoju każdego człowieka. Samowiedza i samoocena są aspektami wzajemnie wpływającymi na siebie. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jaki jest poziom samowiedzy i samooceny uczniów klasy trzeciej szkoły podstawowej w opinii nauczycieli? Badanie tego obszaru wydaje się szczególnie ważne, z dwóch powodów, po pierwsze – biorąc pod uwagę pandemię COVID-19, a co za tym idzie długą izolację dzieci w domach i po drugie – medialną rzeczywistość, w którą coraz częściej zatapiają się już nawet najmłodsi. Badaniami objęto 190 uczniów klas trzecich szkoły podstawowej z województwa podkarpackiego. Diagnozie poddano następujące obszary: strategie zaradcze, radzenie sobie z oceną, samowiedzę, samoocenę, motywację wewnętrzną i lokalizację kontroli.
Samoocena studentów kierunków nauczycielskich
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Bochniarz, Agnieszka
To, w jaki sposób przyszli nauczyciele funkcjonować będą w roli zawodowej, zależy od wielu czynników, m.in. jakości kształcenia na uczelni, ale również od ich zasobów osobistych będących predykatorami subiektywnego dobrostanu i satysfakcji życiowej jednostki. Szczególnie wartościowym i korzystnym zasobem, który człowiek powinien utrzymywać, rozwijać i odnawiać, jest wysoka samoocena. Przedmiotem zainteresowania uczyniono zagadnienia dotyczące samooceny z wykorzystaniem Skali Samooceny Rosenberga.
Samoocena studentów pedagogiki a ich empatyczne rozumienie innych ludzi
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Kalinowska-Witek, Barbara
Samoocena wpływa na sposób spostrzegania innych ludzi i otaczającego świata. Jeśli jest adekwatna, pozwala człowiekowi właściwie ocenić swoje możliwości i osiągać sukcesy. Samoocena zawyżona prowadzi do podejmowania zadań zbyt trudnych, zaś zaniżona powoduje wycofywanie się i reakcje obronne. W zawodzie pedagoga samoocena pełni ważną funkcję. Wiążąca się z nią samoakceptacja stanowi podstawę akceptowania wychowanków. Ważna jest też umiejętność wczuwania się w sytuację dzieci i młodzieży. Celem przeprowadzonych badań, których wyniki przedstawiono w artykule, było sprawdzenie, czy sposób spostrzegania siebie przez studentów pedagogiki wpływa na ich poziom empatii wobec innych ludzi.
Samoocena wyznacznikiem skłonności do występowania uzależnień od ćwiczeń siłowych wśród osób trenujących sporty sylwetkowe
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Skowron, Ryszard; Zieliński, Janusz
Labilna samoocena nie jest wyraźnym czynnikiem wskazującym na uzależnienie od ćwiczeń, jednak może być dobrym predyktorem do oceny ryzyka uzależnienia od treningu sportowego [3]. Celem przeprowadzonych badań było uchwycenie zależności pomiędzy poziomem samooceny ogólnej i skłonnością do uzależnienia od ćwiczeń sił owych wśród osób trenujących sporty sylwetkowe. Eksploracji powyższej korelacji dokonano w kontekście płci osób badanych, ich wieku oraz długości stażu treningowego. Badaniem objęto 150 osób, w tym 74 kobiety i 76 mężczyzn trenujących sporty sylwetkowe. Do zebrania wyników badań wykorzystano Skalę Samooceny Rosenberga w adaptacji M. Łaguny, K. Lachowicz-Tabaczek i Dzwonkowskiej [14] oraz Skalę Uzależnienia od Ćwiczeń (Exercise Dependence Scale-21 Manual) [11]. Uzyskane wyniki sugerują, że u osób trenujących sporty sylwetkowe zauważalne są różnice w skłonności do występowania uzależnień od ćwiczeń siłowych w grupach zróżnicowanych pod względem płci i długości stażu treningowego. Nie udało się potwierdzić głównej hipotezy dotyczącej związku pomiędzy obniżoną samooceną ogólną i większym ryzykiem uzależnienia od ćwiczeń siłowych oraz hipotezy dotyczącej zależności pomiędzy wiekiem i uzależnieniem od ćwiczeń siłowych.
Styl życia zdrowotnego a radzenie sobie z problemami studentów kierunków nauczycielskich z różnym poziomem samooceny
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Kirenko, Janusz; Uberman-Kluz, Dominika
Przebadano 197 studentów kierunków nauczycielskich, w tym 175 kobiet (88,83%) i 22 mężczyzn (11,17%). Wiek badanych mieścił się w przedziale od 19 do 42 lat ze średnią na poziomie 24,93 roku. Byli to studenci pedagogiki, filologii angielskiej i germańskiej oraz pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej z dwóch uczelni: Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji w Lublinie. Badanie przeprowadzono za pomocą Kwestionariusza Diagnostycznego „Mój Styl Życia” (LSQ – Cavendish), Kwestionariusza COPE (COPE – Carver, Scheier, Weintraub) i Skali Samooceny (SES – Rosenberg). Uzyskano specyficzną strukturę związków wybranych zmiennych: zależnej stylu życia zdrowotnego, niezależnej radzenia sobie z problemami i moderującej samooceny. Uwypuklano te, które mają znaczne oparcie w empirii. Zastosowana regresja wieloraka umożliwiła przyjęcie w miarę precyzyjnych charakterystyk otrzymanych związków pretendujących do miana autonomicznych wniosków.
Zachowania zdrowotne a samoocena w grupie młodych dorosłych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Soroń, Małgorzata; Dudziak, Jadwiga; Gancarz, Katarzyna; Lechoniewicz, Martyna; Ostrowska, Alicja; Skiba, Klaudia; Szajowska, Paulina; Szymbara, Kinga; Warchoł, Monika; Waszczuk, Bartosz; Więcek, Alicja; Wilk, Angelika; Woźniak, Sylwia; Zubel, Wioleta; Perenc, Lidia
Wprowadzenie: Zachowania prozdrowotne obejmują między innymi angażowanie się w aktywność fizyczną oraz stosowanie odpowiedniej diety. U młodych dorosłych zachodzi kształtowanie samooceny. Celem pracy było zbadanie wpływu wybranych zachowań zdrowotnych na samoocenę w grupie młodych dorosłych. Materiał i metoda: Badania przeprowadzono w 2020 r. wśród studentów kierunku fizjoterapia oraz osób zaprzyjaźnionych z nimi. Kryteria włączenia do badań to wiek od 18 do 35 lat oraz wyrażenie zgody na udział w badaniu. Ankieta zawierała pytania o wiek, płeć, miejsce zamieszkania, BMI, a także o zwyczaje żywieniowe (Kwestionariusz KomPAN), poziom aktywności fizycznej (Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej, IPAQ) i samoocenę (skala samoceny SES). Ankietę wypełniło 130 osób: 57 mężczyzn (44 proc.) oraz 73 kobiet (56 proc.). Średni wiek badanych to 24,9+/-2,7 lat. Wśród uczestników: 32 osoby mieszkały na wsi (24,6 proc.); 44 – w mieście poniżej 20 tys. mieszkańców (33,8 proc.); 23 – w mieście liczącym 20–100 tys. mieszkańców (7,7 proc.); 31 – w mieście powyżej 100 tys. (23,9 proc.). Rozważano, czy płeć, wiek, miejsce zamieszkania, BMI, zwyczaje żywieniowe, skala aktywności fizycznej różnicują poziom samooceny u młodych dorosłych. Posłuż ono się testami: korelacji rang Spearmana, Manna-Whitneya i Kruskala-Wallisa. Jako test post-hoc do testu ANOVA wykorzystano test porównań wielokrotnych. Wyniki: Otrzymano następujące wyniki dla poszczególnych parametrów: BMI 23+/-3 kg/m 2, poziom aktywności fizycznej 1087,4+/-310 MET, indeks prozdrowotnej diety 19,6+/-9,6 pkt, indeks niezdrowej diety 17,8+/-6,9 pkt, poziom samooceny 23,3+/-2,9 pkt. (6,2+/-0,8 sten). Wykazano w wyniku punktowym (p=0,011) oraz stenowym (p=0,016) pozytywną korelację pomiędzy wynikiem skali SES a wiekiem badanych osób, wyższe wyniki w skali SES osiągali starsi badani. Wyniki skali SES zarówno punktowe (p=0,047), jak i stenowe (p=0,018) nie były równe wśród osób z różnych miejsc zamieszkania. Wyniki w skali SES osób pochodzących z miasta poniżej 20 tys. mieszkańców były średnio wyższe aniżeli wyniki osób mieszkających na wsi. Wniosek: Spośród rozważanych czynników miejsce zamieszkania oraz wiek różnicują poziom samooceny wśród młodych dorosłych.
Профессиональное выгорание у менеджеров
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Ткач, Тамара
Особенностью профессиональной деятельности человека в ХХІ веке стало то, что человек терпит не сколько от физических нагрузок, а, в большей мере, от психоэмоциональных. Особенно это касается людей, которые работают в системе «человек-человек», одним из представителей которых есть менеджер. Часто менеджер принимает не совсем рациональные решения. В процессе своей профессиональной деятельности менеджеру приходится делать конкретные выводы, сопоставлять. Но ожидания от принятых решений не всегда оправдываются. Чрезмерные амбиции, ожидание поощрения труда, желание быстрого продвижения по карьерной лестнице возбуждают психоэмоциональную сферу человека. В результате, человек может преодолеть опасную черту, за которой наступает недостаток мотивации, удовольствия в работе, радости от достижений, одним словом, стресс, связанный с профессиональной деятельностью. Синдром, который развивается на фоне хронического стресса, ведет к истощению эмоционально-энергичных и личностных ресурсов работающего человека, провоцирует профессиональное выгорание. Профессиональное выгорание возникает в результате внутреннего накопления отрицательных эмоций без «разрядки» или «освобождения» от них.