Przeglądanie według Temat "rodzice"

Aktualnie wyświetlane 1 - 11 z 11

Edukacja formalna ucznia. Dominująca instytucjonalizacja czy symetryczne zaangażowanie rodziców i nauczycieli?
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Lulek, Barbara
Zachodzące w ostatnich dziesięcioleciach zmiany społeczne sprawiają, że przed współczesną szkołą staje wiele nowych zadań. Jednym z nich jest konieczność otworzenia się na zewnątrz i czerpania z zasobów środowiska, w którym zachodzi wielowymiarowa edukacja nieszkolna. Realizacja procesu dydaktycznego w sposób środowiskowo-rozszerzony wymaga od nauczycieli rezygnacji z dominującej postawy na rzecz otwartości i dialogu z innymi podmiotami, budowania symetrycznych relacji opartych na partnerstwie. Niewątpliwie podstawowym podmiotem, który powinien być obecny w procesie kształcenia w szkole, jest rodzina. W niniejszym opracowaniu poddano analizie obszary zaangażowania rodziców w proces dydaktyczny własnych dzieci w wybranych rzeszowskich szkołach podstawowych, które uporządkowano na skali jakościowej. Kolejne stopnie skali tworzą: czynna, pośrednia i bierna rodzicielska aktywność w procesie dydaktycznym. W obrębie każdej kategorii określono zakres działań – środowisko szkolne i rodzinne.
Edukacja szkolna oczami rodziców uczniów widziana
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Śniegulska, Anna
Szkoła, zaraz po rodzinie, stanowi istotne środowisko rozwoju młodego człowieka i kształtowania jego osobowości. W niej winien on zdobywać wiedzę i doskonalić umiejętności, nabywać postawy i system wartości. To także miejsce, gdzie powinien uczyć się współpracy i współdziałania z innymi, rozwijać swoje pasje oraz zainteresowania, jak też kreatywność, umiejętność samodzielnego myślenia i działania. Od wielu lat sygnalizuje się jednak, że szkoła nie spełnia swoich funkcji i zadań. Zwraca się uwagę na przeładowane programy nauczania, preferowanie przez szkołę funkcji kształcącej czy nadmiar tradycyjnych metod nauczania. W konsekwencji szkoła nie spełnia oczekiwań uczniów, nauczycieli, a także rodziców, którzy coraz częściej artykułują swoje niezadowolenie co do jakości edukacji szkolnej ich dzieci. Problematyce tej poświęcone zostało niniejsze opracowanie, w którym zastanowimy się nad tym, jak rodzice widzą szkołę, jakie zastrzeżenia formułują pod jej adresem i gdzie upatrują głównych przyczyn jej niedomagań.
Interpersonalne kontakty nauczycieli z rodzicami w dobie dziennika elektronicznego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Zielińska, Monika
Szybki, wypełniony zmiennością oraz napędzany produkcją świat oferuje współczesnym rodzicom i nauczycielom nowy sposób komunikacji – przy użyciu dziennika elektronicznego. Artykuł ukazuje pozytywne aspekty wykorzystania dziennika elektronicznego, podkreśla jednak zasadność podtrzymywania osobistych kontaktów nauczycieli z rodzicami. Wyjątkowości bezpośrednich relacji nie da się bowiem zastąpić żadnymi innymi, a dziennik elektroniczny można uznać jedynie za formę wspierającą proces edukacji.
Jakość życia rodziców dzieci przewlekle chorych w aspekcie wsparcia otrzymywanego z organizacji pozarządowych
(Uniwesytet Rzeszowski, 2019-10-18) Sałacińska, Izabela
Wstęp: Choroba przewlekła dziecka powoduje fundamentalne zmiany w funkcjonowaniu całej rodziny. Świadomość choroby, jej nieuleczalności, ciągłej walki o lepsze jutro dla chorego dziecka znacząco wpływa na obniżenie jakości życia rodziców i pozostałych członków rodziny. Zarówno mózgowe porażenie dziecięce jak i autyzm są chorobami przewlekłymi, które stanowią ogromne wymagania związane z konkretnymi potrzebami chorego dziecka. Obciążenie opieką sprawowaną przez całą dobę, brak wsparcia od rodziny i instytucji państwowych, a także trudności w radzeniu sobie z chorobą dziecka znacząco wpływają na poziom jakości życia. Cel pracy: Celem pracy było określenie znaczenia wsparcia otrzymywanego z organizacji pozarządowych na subiektywną jakość życia rodziców oraz analiza wybranych czynników psychospołecznych warunkujących jakość życia rodziców dzieci przewlekle chorych z rozpoznanym mózgowym porażeniem dziecięcym lub autyzmem. Materiał i metody: Badania zostały przeprowadzone w okresie od kwietnia 2014 roku do grudnia 2017 roku. Do badań właściwych wybrano kolejnych 518 rodziców dzieci przewlekle chorych otrzymujących wsparcie od organizacji pozarządowych oraz 195 rodziców dzieci przewlekle chorych, którzy takiego wsparcia nie otrzymywali. Dla celu pracy wykorzystano pięć narzędzi badawczych oraz autorski kwestionariusz ankiety. Jakość życia zbadano za pomocą Kwestionariusza Oceny Jakości Życia SF – 36. Poziom otrzymywanego wsparcia społecznego dokonano za pomocą Skali Oceny Wsparcia Społecznego ISEL – 40 v. GP. Poczucie obciążania opieką wśród badanych rodziców oceniono za pomocą Nowego Kwestionariusza Poczucia Obciążenia Rodzin. Natomiast do oceny satysfakcji z życia i radzenia sobie w sytuacjach trudnych zastosowano Skalę Satysfakcji z Życia (SWLS) oraz Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES). Wykorzystując Autorski kwestionariusz ankiety uzyskano wybrane informacje socjodemograficzne oraz dane odnoszące się do oceny własnego stanu zdrowia. Kolejne pozycje w kwestionariuszu dotyczyły charakterystyki dziecka w tym informacji takich jak: jednostka chorobowa, wiek dziecka, płeć oraz stopień niepełnosprawności intelektualnej. Wyniki: Badania własne wykazały, że badani rodzice opiekujący się dzieckiem przewlekle chorym prezentowali średni poziom jakości życia (44,3%). Niższy poziom ograniczeń wskazano w wymiarze zdrowia psychicznego (67,4%) aniżeli w wymiarze zdrowia fizycznego (29,1%), co dodatkowo potwierdzono w teście istotności statystycznej (p<0,001) wskaźników struktury. W badanej grupie rodziców satysfakcja z życia była na poziomie niskim (N=336, tj. 64,9%), natomiast poziom wysoki przejawiało tylko 11,4% osób (N=59). Prawie połowa rodziców z grupy badanej (N=250, tj. 48,3%) prezentowała wysoki poziom własnej skuteczności. Wyniki przeciętne na tej skali uzyskało 38,4% badanych (N=199), natomiast wyniki niskie 13,3% osób (N=69). Wśród badanych rodziców otrzymywane wsparcie społeczne oceniono na poziomie średnim 65,3%. Najwyżej oceniono wsparcie materialne (74,3%), natomiast najsłabiej ocenione zostało wsparcie samo oceniające (57,3%). W toku badań wykazano, że u większości rodziców z grupy badanej (N=384, tj. 74,1%) występowało średnie poczucie obciążenia opieką nad dziećmi. Wybrane zmienne socjodemograficzne takie jak: wiek, posiadane wykształcenie warunki lokalowe czy wydolność samoobsługowa istotnie (p<0,05) wpływały na jakość życia rodziców dzieci przewlekle chorych. Z kolei czynniki demograficzno – kliniczne takie jak: wiek chorego dziecka i jednostka chorobowa istotnie (p<0,05) wpływały na jakość życia badanych opiekunów. Analiza porównawcza grupy badanej i kontrolnej wykazała, że jakość życia w badanej grupie rodziców była na poziomie niższym w stosunku do grupy kontrolnej. Poczucie obciążenia opieką było wyższe w grupie badanej, z kolei niski poziom własnej skuteczności wskazywali częściej rodzice z grupy kontrolnej. Rodzice z grupy badanej prezentowali wyższy ogólny wskaźnik wsparcia społecznego niż rodzice z grupy kontrolnej. Wnioski: W badaniach własnych dowiedziono, że wsparcie otrzymywane od organizacji pozarządowych wpływało na wysokie poczucie własnej skuteczności i radzenie sobie w sytuacjach trudnych. Otrzymywane wsparcie warunkowało również wyższy poziom wsparcia samo oceniającego i materialnego, co znacząco rzutowało na jakość życia badanych rodziców dzieci przewlekle chorych. Wybrane czynniki socjodemograficzne takie jak: wiek, wykształcenie, warunki lokalowe oraz wydolność samoobsługowa wpływały na jakość życia badanych rodziców. Wraz z wiekiem i pogarszającymi się warunkami lokalowymi zmniejszał się poziom jakości życia. Rodzice z wykształceniem wyższym i wydolni samoobsługowo prezentowali wyższy poziom jakości życia. Ponadto wykazano, że rodzice dzieci powyżej 10. roku życia odczuwali niższą jakość życia szczególnie w domenach: zdrowie ogólne, funkcjonowanie fizyczne i społeczne, ból oraz witalność.
Niepowodzenia szkolne uczniów w czasie pandemii COVID-19 w perspektywie wybranych badań empirycznych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Frączek, Zofia
W tekście tym scharakteryzowano zjawisko niepowodzeń szkolnych uczniów – przedstawiono trudności dydaktyczne i wychowawcze. Zaprezentowano ich specyfikę, syndromy i przyczyny oraz wskazano na możliwości zapobiegania tym niepowodzeniem i wspierania uczniów przejawiających owe trudności. Podjęto także próbę przedstawienia trudności dydaktycznych i wychowawczych, z którymi zmagają się uczniowie w czasie pandemii COVID–19, uwzględniono przy tym dostępne i wybrane wyniki badań empirycznych. Artykuł zamykają propozycje wspierania uczniów przez środowisko szkolne i rodzinne w okresie pandemii i zapobiegania niepowodzeniom szkolnym. Szczególną uwagę zwrócono na potrzebę realizacji intensywnej współpracy i otwartej komunikacji nauczycieli, rodziców i samych uczniów w nowych warunkach, z koniecznością zachowania dystansu społecznego.
Od rytuału przejścia do pułapek izonomii. Sposoby rozumienia rodzicielstwa przez rodziców uczniów szkoły podstawowej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Lulek, Barbara
Rodzicielstwo jest naturalnym etapem życia kobiet i mężczyzn, konsekwencją wypełniania funkcji prokreacyjnej. Rozpoczyna się w momencie urodzenia dziecka i wiąże się z podjęciem określonych ról oraz wynikających z nich zadań opiekuńczych i wychowawczych wobec potomstwa. Obrazuje stopień zainteresowania i zaangażowania rodziców w wychowanie, opiekę i edukację własnych dzieci. Współczesne rodzicielstwo oparte na równouprawnieniu kobiet i mężczyzn dla wielu rodziców jest swoistym wyzwaniem związanym z jednej strony z koniecznością podejmowania nowych zadań i realizowania kolejnych funkcji, zaś z drugiej z nastawieniem na indywidualne potrzeby i własny rozwój. Kierując się takimi przesłankami, podjęto badania jakościowe, których celem było poznanie sposobów rozumienia rodzicielstwa przez badanych rodziców mających dzieci w wieku szkolnym. W badaniach wykorzystano wywiad swobodny. Zebrany materiał badawczy poddano kategoryzacji, co pozwoliło wyodrębnić następujące sposoby rozumienia rodzicielstwa: rodzicielstwo jako moment przejścia, rodzicielstwo – poczucie osobistej odpowiedzialności za dziecko, rodzicielstwo w pułapce izonomii.
Postawy rodziców wobec Programu Szczepień Ochronnych
(Uniwersytet Rzeszowski, 2023-03-10) Martyn, Julia
Wstęp: Szczepionki to jedno z największych osiągnięć medycyny. Rozwijająca się globalizacja przyczynia się do szybkiego rozprzestrzeniania chorób zakaźnych. Świat potrzebuje szczepień ochronnych, aby zapobiec zapaści zdrowia ludzkości. Wiele osób nigdy nie było świadkami wyniszczających chorób, przed którymi chronią szczepionki. Ludzie obawiają się także o bezpieczeństwo składu szczepionek, co buduje negatywną ocenę obowiązku szczepień dzieci. Dodatkowo działalność przeciwników szczepień przyczyniła się do zwiększenia odsetka rodziców uchylających się od szczepień ochronnych. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wymieniła niechęć do szczepień jako jedno z największych globalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego. Dlatego temat podjętej pracy jest istotny dla zdrowia populacji. Postawy rodziców wobec szczepień ochronnych kształtuje wiele czynników. Zrozumienie różnych potrzeb populacji oraz bodźców kształtujących nastawienie rodziców do szczepionek może przyczynić się do zwiększenia globalnej odporności zbiorowej społeczeństwa. Cel: Analiza wybranych czynników warunkujących postawy rodziców wobec Programu Szczepień Ochronnych. Materiał i Metoda: W badaniu wzięło udział 1032 rodziców, których podzielono na dwie grupy (rodzice oczekujący na narodziny dziecka - 515, badani posiadający dziecko do 24 m.ż. – 517). Dobór do próby badanej był losowy. W badaniu wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego przy pomocy techniki ankietowej oraz metodę szacowania. Użyto pięć narzędzi badawczych: autorski kwestionariusz ankiety oraz cztery narzędzia standaryzowane: Kwestionariusz Wirtualnej Integracji Społecznej (WIS), Test Ten Item Personality Inventory (TIPI-PL), Wielowymiarowa Skala Umiejscowienia Kontroli Zdrowia (MHLC), Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (Mini-COPE). Celem sprawdzenia rzetelności narzędzi badawczych oraz oceny zrozumienia treści stwierdzeń i pytań przez ankietowanych wykonano badanie pilotażowe na grupie 100 respondentów. Główne badanie przeprowadzono w terminie od kwietnia do grudnia 2019 roku w losowo wybranych przychodniach, szkołach rodzenia, żłobkach oraz szpitalu na terenie województwa podkarpackiego. Udział w badaniach był dobrowolny. Każdy uczestnik wyraził świadomą zgodę na udział w badaniu po wcześniejszym zapoznaniu się z informacją na temat realizacji projektu badawczego. Rodzice otrzymali kwestionariusze do wypełnienia w warunkach domowych w celu uzyskania, jak największej ilości rzetelnie i sumienie wypełnionych w całości kwestionariuszy. Projekt badawczy uzyskał pozytywną opinię Komisji Bioetycznej UR (uchwała nr 32/02/2019 z dnia 14.02.2019 r.). Do analizy uzyskanych wyników wykorzystano następujące metody i testy statystyczne: test niezależności chi-kwadrat (test chi-kwadrat Pearsona, chi2), współczynnik korelacji rho-Spearmana, test t-Studenta, wielowymiarową regresję logistyczną metodą krokową postępującą. W badaniu przyjęto poziom istotności dla testów wynoszący p=0,05. Wyniki: Najczęściej rodzice charakteryzowali się pozytywnymi postawami wobec PSO (82,9%), 12,3% rodziców przejawiało obojętne, a 4,8% negatywne postawy. Od szczepień ochronnych uchylało się 5,1% wszystkich rodziców. Respondenci najczęściej posiadali przeciętny poziom wiedzy na temat szczepień (56,5%). Rodzice mający pozytywne postawy wobec szczepień najczęściej prezentowali wysoki poziom wiedzy na ten temat (97,4%). Natomiast ankietowani o negatywnych (22,4%) i obojętnych (25,5%) postawach głównie posiadali niski poziom wiedzy o PSO. Respondenci o postawach pozytywnych częściej uzyskali wyższy wskaźnik WIS niż badani o negatywnych postawach wobec szczepień ochronnych (M=32,52 vs M=28,86, p=0,011). Rodzice o pozytywnych postawach w porównaniu z badanymi o obojętnych postawach byli bardziej ugodowi (M=5,42 vs M=5,07, p=0,001) oraz sumienni (M=5,59 vs M=5,33, p=0,009). Pozytywne postawy wobec PSO najczęściej posiadali rodzice, którzy uważali, że ich zdrowie zależy od wpływu innych osób (91,8%), natomiast stan zdrowia badanych o negatywnych postawach był głównie uzależniony od ich własnych działań (10,7%) – p=0,000. Rodzice o pozytywnych postawach wobec szczepień dzieci częściej niż osoby o negatywnych postawach w sytuacjach stresowych szukali emocjonalnego (M=2,15 vs M=1,85, p=0,007) i instrumentalnego wsparcia (M=2,05 vs M=1,69, p=0,003). Respondenci o pozytywnych (53,3%) i negatywnych postawach (24%) wobec PSO najczęściej szczepili swoje dzieci bezpłatnymi szczepionkami (p=0,000). Komercyjne, wysokoskojarzone szczepionki były najczęściej wybierane przez badanych o niskim poziomie wiedzy na temat szczepień (42%, p=0,000). Ankietowani o pozytywnych postawach wobec szczepień ochronnych nie zetknęli się z NOP u siebie, rodziny, czy bliskich znajomych (91,7%), natomiast rodzice, którzy napotkali taki odczyn najczęściej prezentowali negatywne postawy (17,5%) - p=0,000. Wielowymiarowa regresja logistyczna wykazała, że postawy pozytywne wobec PSO prezentowali głównie rodzice ugodowi (OR=1,36), którzy, uważali, że na stan ich zdrowia mają wpływ inne osoby (OR=1,05) lub przypadek (OR=0,94), a w sytuacjach stresowych zaprzestawali działań (OR=0,66). Negatywne postawy pojawiły się najczęściej u badanych radzących sobie w trudnych sytuacjach poprzez pozytywne przewartościowanie (OR=2,34) oraz którzy byli otwarci na doświadczenia (OR=1,80), a kontrolę nad swoim zdrowiem oddawali przypadkowi (OR=0,91) lub wpływowi innych osób (OR=0,84). Wnioski: U większości rodziców występowały pozytywne postawy wobec szczepień, głównie u osób poniżej 25 i powyżej 40 r.ż. o średnim wykształceniu. Negatywne postawy wobec PSO przejawiało 4,8% ankietowanych, szczególnie w wieku pomiędzy 30 a 34 r.ż. o wykształceniu zasadniczym zawodowym. Badani charakteryzujący się pozytywnymi postawami wobec szczepień ochronnych najczęściej prezentowali wysoki poziom wiedzy na ten temat. Natomiast rodzice o negatywnych i obojętnych postawach głównie posiadali niski poziom wiedzy o PSO. Respondenci o wysokim odsetku zdalnej komunikacji międzyludzkiej najczęściej posiadali pozytywne postawy oraz wysoki poziom wiedzy na temat szczepień ochronnych. Natomiast badani o negatywnych postawach wobec szczepień populacyjnych i niskim poziomie wiedzy na ten temat rzadziej porozumiewali się za pośrednictwem Internetu. Postawy pozytywne najczęściej prezentowali sumienni i ugodowi rodzice o wysokim poziomie wiedzy na temat szczepień ochronnych, natomiast negatywne postawy pojawiły się u ekstrawertycznych osób o niskim poziomie wiedzy. Rodzice z pozytywnymi oraz negatywnymi postawami wobec PSO, a także badani o wysokim poziomie wiedzy na ten temat najczęściej uważali, że ich stan zdrowia zależy od nich samych, działań prozdrowotnych oraz wpływu innych osób. Badani o pozytywnych postawach wobec szczepień dzieci w sytuacjach stresowych najczęściej aktywnie sobie radzili podejmując działania zmierzające do poprawy sytuacji, planowali w celu zmniejszenia stresu wywołanego procesem szczepiennym oraz poszukiwali wsparcia instrumentalnego i emocjonalnego. Badani o negatywnych postawach w sytuacjach stresowych aktywnie radzili sobie poprzez uchylanie się od stresującego bodźca, planowanie oraz pozytywne przewartościowanie sytuacji problemowych. Rodzice o wysokim poziomie wiedzy na temat szczepień ochronnych, pozytywnych oraz negatywnych postawach najczęściej wybierali bezpłatne szczepionki. Większość rodziców o postawach pozytywnych oraz wysokim poziomie wiedzy na temat szczepień nie zetknęło się z NOP, natomiast respondenci, którzy napotkali taki odczyn najczęściej prezentowali negatywne postawy oraz niski poziom wiedzy o PSO. Czynniki, które najczęściej wpływały na pozytywne postawy rodziców to głównie ugodowość, wpływ innych osób czy przypadku na stan zdrowia oraz zaprzestanie działań w sytuacjach stresowych. Natomiast negatywne postawy kształtowała ekstrawertyczna osobowość, otwartość na doświadczenia, przewartościowywanie problemów oraz wpływ przypadku czy w mniejszym stopniu oddziaływanie innych osób na stan zdrowia.
Powinności – pozory – inicjowanie działania. Wyznaczniki relacji rodziców z nauczycielami w szkołach podstawowych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Lulek, Barbara
Dokonujące się od lat 90. przemiany w systemie oświaty obejmują zmiany organizacyjne, strukturalne, jak i programowe. Dotyczą także starań o przywrócenie rodzinie pozycji równorzędnego partnera w procesie współpracy ze szkołą. Przyjęte regulacje prawne umożliwiają rodzicom współdecydowanie o sprawach edukacji własnego dziecka. Jednak w praktyce wielu szkół, współpraca rodziców z nauczycielami daleka jest od oczekiwanej. Prezentowane opracowanie ma charakter teoretyczno-empiryczny. Jest próbą odpowiedzi na pytanie dotyczące określenia wyznaczników wzajemnych relacji rodziców z nauczycielami w szkołach podstawowych. Strukturę tekstu wyznaczają następujące zmienne: rodzicielskie powinności w procesie współpracy z nauczycielami, pozory współdecydowania rodziców w szkole, inicjowanie działań przez rodziców.
Przestrzeń dla rodziców w przedszkolu. O budowaniu rodzicielskiego zaangażowania
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Lulek, Barbara
Przestrzeń i miejsce to istotne składniki życia współczesnego człowieka. Jednostka doświadcza w cyklu życia licznych przestrzeni, jakościowo różnych, ograniczonych, niepodzielnych, zmiennych, dodatnio lub ujemnie ocenianych. Ich doświadczanie łączy się z potrzebami i zachowaniami zarówno jednostek, jak i grup społecznych. Przychodząc na świat w rodzinie, człowiek doświadcza istnienia w tym miejscu. W życiu dorosłym tworzy własną rodzinę – miejsce i przestrzeń dla rozwoju siebie i swego potomstwa. W kolejnych etapach życia wspólnie z członkami rodziny poznaje i tworzy nowe miejsca. Jednym z nich jest przedszkole, a później szkoła. To miejsce, które nie tylko jest wyodrębnione w kategoriach przestrzeni fizycznej, ale jest terenem rodzicielskiego działania. Nie zawsze rodzicielskie zaangażowanie przebiega jednak na wysokim poziomie. Dlatego też w toku badań w działaniu poszukiwano odpowiedzi na pytanie: W jaki sposób budowana jest wspólnota rodzicielska w przedszkolu w oparciu o wyodrębnienie w przestrzeni placówki specjalnego miejsca dla rodziców?
Wsparcie rodziców ucznia jako element pomocy psychologiczno-pedagogicznej realizowanej przez szkołę
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Walc, Wiesława
Wspomaganie wychowawczej roli rodziców jest określonym ustawowo zadaniem polskiego systemu edukacji. Konkretne formy wsparcia dla rodziców uczniów organizowanego przez szkołę wskazują przepisy regulujące udzielanie i organizację pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Pomimo tych gwarancji wsparcie dla rodziców ucznia bywa fragmentaryczne, schematyczne i realizowane w mało zróżnicowanych formach. Ilustracją mogą tu być wyniki przeprowadzonych wśród rodziców badań, których prezentację zawarto w opracowaniu.
Wspólna edukacja rodziców, uczniów i nauczycieli w ramach projektu „Twórcze dzieci – w poszukiwaniu indywidualności”
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Lulek, Barbara
Edukacja człowieka prowadzi do zmieniania i rozwijania możliwości, zdolności oraz predyspozycji uczącego się na skutek oddziaływań formalnych i nieformalnych. Uczestniczące w niej jednostki i grupy wchodzą ze sobą w liczne interakcje, poznając sposoby myślenia i działania innych. W tak określonej przestrzeni edukacyjnej budowane są więzi społeczne – podstawowy wyznacznik integracji i współpracy podmiotów. W procesie edukacji dziecka niewątpliwie uczestniczą dwa podstawowe środowiska wychowawcze: rodzinne i szkolne. Dziecko, będąc częścią każdego z nich, próbuje odnaleźć się w złożonych relacjach społecznych. Niestety, nie zawsze rodzice i nauczyciele kierują się zbliżonymi wartościami i preferują zbieżne cele edukacyjne. Dlatego też opracowano projekt „Twórcze dzieci – w poszukiwaniu indywidualności”, którego celem jest rozwijanie kompetencji dzieci 7-letnich oraz wspólne uczenie się nauczycieli i rodziców. Na tej bazie podjęto próbę budowania zaufania społecznego i kooperacji pomiędzy wymienionymi podmiotami. Niniejsze opracowanie przedstawia założenia projektu oraz sposoby jego realizacji.