Przeglądanie według Temat "reprivatisation"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Definiowanie pojęcia nieruchomości ziemskiej w polskim prawodawstwie agrarnym, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów dekretu PKWN z 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej i jego realizacji
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Kłusek, Mirosław
Problem zakresu pojęcia nieruchomości ziemskiej stał się aktualny po 1990 r., kiedy do organów administracji i sądów zaczęły napływać wnioski reprywatyzacyjne dawnych właścicieli nieruchomości ziemskich lub ich spadkobierców prawnych kwestionujące legalność i zgodność z dekretem PKWN z 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej decyzji o upaństwowieniu. Orzecznictwo sądowe, a zwłaszcza Naczelny Sąd Administracyjny, przyjęło stanowisko, iż pod pojęciem „nieruchomość ziemska” z art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z 6 września 1944 r. należy rozumieć jedynie „nieruchomości ziemskie o charakterze rolniczym”. W świetle tego nieruchomościami ziemskimi są wyłącznie obiekty mienia nieruchomego, które mają charakter rolniczy. Natomiast na podstawie przeprowadzonych badań należy stwierdzić, że w momencie wejścia w życie dekretu PKWN z września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej i jego realizacji była już znana i powszechnie stosowana definicja nieruchomości ziemskiej. Pod pojęciem „nieruchomość ziemska” rozumiano wtedy nieruchomość położoną poza granicami administracyjnymi miasta. Pojęcie nieruchomości ziemskiej było szerokie i obejmowało: majątek ziemski, dobra rycerskie i dobra ziemskie. Nieruchomość ziemska w tym czasie była traktowana jako całość nierozerwalnie połączonych ze sobą części składowych: użytków rolnych, sadów, dróg, terenów zabudowanych, wód, lasów, torfowisk, inwentarza żywego i martwego itp. Nawet budynki nieposiadające pełnej przydatności gospodarczej dla gospodarstwa rolnego stanowiły integralną część nieruchomości ziemskiej.
Nationalisation and Reprivatisation of Forests in Poland after World War II
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Jaroszyk, Joanna
The article concerns the transfer of ownership of forest property, nationalized after World War II. It covers the process of property acquisition by way of nationalization decrees and dilemmas related to the issue of reprivatisation. Nationalization of forests throughout the country was mainly based on the Decree of the PKWN of December 12, 1944. on the takeover of some forests under the ownership of the Treasury. This decree was a supplement to the decree on agricultural reform, which initiated changes in the system and ownership after the Second World War. In a sense, it crowned the ‘task’ of nationalization, covering forests with a smaller area, not subject to the takeover under the agricultural reform decree. Different legal grounds for the nationalization of forests determined different re-privatization procedures initiated after 1989. The work includes issues proposed over the years and existing statutory solutions, as well as case law affecting the interpretation of legal norms.