Przeglądanie według Temat "renaturyzacja potoku"
Aktualnie wyświetlane 1 - 1 z 1
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Wpływ antropogenicznych zaburzeń siedlisk w potoku górskim na strukturę makrozoobentosu i ichtiofauny(Uniwersytet Rzeszowski, 2023-03-09) Szmuc, JoannaKoryto badanego potoku w zostało przekształcone poprzez budowę progów i przepustów kołowych (lata 70. XX w.). Konstrukcje te stały się przeszkodą dla ryb i powodowały przekształcenie siedlisk dla bezkręgowców. W 2012 r. bariery usunięto. Celem pracy była ocena reakcji fauny wodnej na antropogeniczne zmiany siedlisk w potoku górskim. Badania prowadzono przed (2009) i po renaturyzacji (2014-2021). Wykonano pomiary parametrów hydromorfologicznych koryta i fizyko-chemicznych wody. W każdym roku badań odławiano ryby, a makrozoobentos pobierano na wszystkich stanowiskach trzykrotnie w każdym roku badań (2009, 2014, 2019). W każdej porze roku 2017/2018, pobrano też próby bentosu w mikrosiedliskach. Analizy statyczne wykonano stosując m.in. PERMANOVA, PCA, PCO, RDA. Odbudowane odcinki koryta oferowały dogodne siedliska dla ryb, zapewniając kryjówki, refugia sezonowe, miejsca tarła i wzrostu narybku. Głównymi czynnikami wpływającymi na strukturę makrozoobentosu były: charakter podłoża, w tym głazy wbetonowane w dno, oraz obecność martwej materii organicznej. Analiza mikrosiedlisk wykazała m.in., że skąposzczety i niektóre ochotkowate były pozytywnie skorelowane z obecnością drobnoziarnistego osadu na dnie. Natomiast z głazami wbetonowanymi najsilniej skorelowane były chrząszcze Elmidae czy jętki Baetidae. Wykazano, że jeśli koryto potoku zostanie odbudowane z zastosowaniem właściwie dobranych technik renaturyzacyjnych, fauna wodna może być obfita i zróżnicowana.